Paluszkowy teatrzyk
1. Karta pracy, cz. 4, s. 20.
Oglądanie zdjęć. Określanie, czym różnią się teatrzyki. Czytanie wyrazów umieszczonych na czarodziejskim lusterku. Mówienie, z jakimi baśniami się kojarzą. Ozdabianie lusterka według własnego pomysłu.
2. Ćwiczenia dykcyjne.
Dzieci powtarzają mówione przez domownika zdania.
Król Karol kupił królowej Karolinie korale.
Gdzie mieszka Śnieżka?
Sasza szedł suchą szosą.
Stół z powyłamywanymi nogami.
W smoczej jamie syczy smok.
II
Zabawy przy piosence Paluszkowy teatrzyk.
1. Ćwiczenia inhibicyjno- incytacyjne.
Dziecko porusza się przy nagraniu skocznej melodii. Podczas pierwszej przerwy w nagraniu zatrzymuje się i klaszcze nad głową. Podczas drugiej przerwy klaszcze pod uniesionymi do góry kolanami, a podczas trzeciej przerwy – klaszcze, uderzając dłońmi o swoje uda.
2. Układanie własnych melodii do słów: Czy wy wiecie, czy nie wiecie – dobre wróżki są na świecie.
3. Słuchanie piosenki Paluszkowy teatrzyk (sł. K. Gowik i A. Żurawska, muz. K. Gowik).
I. Było sobie dziesięć paluszków
i bardzo się nudziły.
Wstyd powiedzieć nawet na uszko…
Ciągle się kłóciły!
Aż ktoś z paluszkowej rodzinki
dał pomysł jak się patrzy!
Zróbmy sobie małe pacynki
i będzie teatrzyk!
Czy każdy paluszek ma już swoją rolę?
Czy każdy paluszek chce być dziś aktorem?
Ref.: Zapraszamy na teatrzyk paluszkowy,
gdzie wystąpi smok dwugłowy
i straszydło śmieszne, całe rozczochrane,
i trzy małpki roześmiane.
Potem wróżka nam królewnę wyczaruje,
a królewna zaraz księcia pocałuje.
A na koniec mamy dwa malutkie kotki,
bo teatrzyk nasz jest słodki.
Od tej pory paluszki, gdy tylko się nudziły,
wyciągały szybko pacynki i teatr robiły.
A w teatrze nudy nie było, bo każdy był zajęty,
kłótnie znikły, a każdy palec miło uśmiechnięty.
Czy każdy paluszek ma już swoją rolę?
Czy każdy paluszek chce być dziś aktorem?
Ref.: Zapraszamy na teatrzyk…
4. Rozmowa na temat piosenki.
Co robiły wcześniej paluszki, gdy się im nudziło?
Na jaki pomysł wpadły?
Jak robimy paluszkowy teatrzyk?
Jakie postacie mogą występować w tym teatrzyku?
Co robią teraz paluszki, gdy się nudzą?
5. Wykonanie pacynek do paluszkowego teatrzyku.
Dziecko prosi rodzica o przygotowanie kartonik o długości 5–6 cm i wysokości 3 cm oraz koło o średnicy 3–4 cm. Na kole rysuje głowę postaci lub głowę zwierzęcia, np. smoka. Przykleja koło do kartonika i skleja kartonik.
6. Zabawa przy piosence.
Przy I zwrotce dziecko rytmicznie porusza się po sali i palce ich dłoni kłócą się z palcami spotykanych osób. Przy refrenie zatrzymuje się i wyklaskuje jego rytm. Przy II zwrotce nakłada pacynki na palce – ich pacynki witają się z pacynkami spotykanych osób, rytmicznie poruszając się po sali.
Tworzenie obrazu skomponowanego z naklejonych na płaszczyznę fragmentów tkanin i papieru kolorowego – W krainie smoków.
1. Wypowiedź dziecka na temat: Jak mogły wyglądać smoki?
Uwzględnienie wielkości, koloru i charakterystycznych cech postaci.
Opisanie miejsca, w którym mogły żyć.
2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dziecko czyta tekst rymowanki i porusza się według niego.
Jestem smok, dobry smok,
w prawo krok, w lewo krok,
hop, hop, hop.
Jestem smok, zły smok,
hop, hop, hop,
w prawo krok, w lewo krok.
Hop, hop, hop.
3. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
Każde dziecko dostaje tekturę, np. tył bloku rysunkowego. Należy przygotować również takie materiały: kolorowy papier, ścinki materiałów, sznurki, koraliki, plastelinę, wełnę itp.
Przyklejanie na tekturze tła z kolorowego papieru.
Wycinanie sylwet smoka z wybranego materiału.
Wycinanie innych elementów – drzew, zamku, gór, słońca, chmur…
Przyklejanie wyciętych elementów na tekturce – tworzenie kompozycji.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 21.
Czytanie tekstów zadań. Rozwiązywanie ich i ilustrowanie.
Dzień dobry nasi kochani uczniowie ,witamy Was słowami piosenki „ Już za parę dni za dni parę, wezmę plecak swój i gitarę”. Zbliża się kolejny długi weekend, który będzie sprzyjał dalekim podróżom. Może i my w naszych myślach wybierzemy się w taką podróż. Zadanie, które stawiamy przed Wami, to wykonanie pejzażu „ Moje letnie podróże” – technika pracy dowolna. Jeśli chcecie podzielić się swoimi podróżami, prześlijcie nam zdjęcia swoich prac, a my stworzymy galerię podróżnika.
Życzymy szerokich podróży i miłego odpoczynku, do zobaczenia za kilka dni.
Pozdrawiają Wasze panie ze świetlicy !!!
Witamy, Witamy i o Wasze humorki pytamy? Dzisiaj pogoda nas nie rozpieszcza ,więc zaproponujemy Wam temat związany z zawodami, jakie wykonują ludzie. Temat ten będziemy realizować przez 2 dni https://www.youtube.com/watch?v=s5gju-vNKtg Teraz posłuchacie zagadek i odpowiedzcie na nie. Zobaczymy, czy uważnie oglądaliście i słuchaliście filmiku. https://www.youtube.com/watch?v=8RDdSLatAvk. Kolejnym zadaniem, jakie wykonamy, będzie książeczka . Będzie to praca twórcza i upamiętniająca wasze dziecięce marzenia, kim w przyszłości chcielibyście zostać. Książeczkę schowacie i po latach zobaczymy, kto spełnił swoje marzenie zawodowe.
Nasze podwórko
I
1. Karta pracy, cz. 4, s. 74.
Oglądanie obrazków. Określanie, co robią dzieci na podwórku. Łączenie kartoników ze zdaniami z odpowiednimi obrazkami. Rysowanie po śladzie, bez odrywania kredki od kartki.
II
Zabawy przy piosence Nasze podwórko.
1. Poruszanie się tak, jak podpowiada muzyka.
Dzieci słuchają nagrań melodii do marszu, biegu, podskoków i odpowiednio się poruszają.
3. Słuchanie piosenki Nasze podwórko (sł. i muz. J. Kucharczyk).
I. Dziś na dworze słońce świeci, wieje ciepły wietrzyk,
więc na naszym placu zabaw jest tak dużo dzieci.
Tu dziewczynki i chłopaki bawią się od rana,
tutaj co dzień się spotyka nasza paczka zgrana.
Ref.: Na naszym podwórku karuzela mknie,
huśtawki wysoko bujają się.
Pod wielkim kasztanem ławeczki dwie czerwone,
przeplotnia, samolot i fioletowe słonie.
II. Olek z Jasiem na rowerkach co dzień się ścigają,
uczą jeździć się na rolkach Antoś z małą Alą.
Ola z Zuzią na ławeczkach przebierają lale,
każda lalka babkę z piasku na obiad dostanie.
Ref.: Na naszym podwórku…
III. Franek gra codziennie w piłkę, chce zostać piłkarzem,
ćwiczy więc strzelanie goli do malutkich bramek.
Chłopcy lubią też dwa ognie i głupiego Jasia,
a dziewczynki wolą w klasy albo w gumę skakać.
Ref.: Na naszym podwórku…
4. Rozmowa na temat piosenki.
- zbudowana jest piosenka?
- znajduje się na podwórku?
- robią dzieci na podwórku?
5. Zabawa przy piosence.
I zwrotka – dzieci naśladują ulubione zabawy na podwórku.
Refren
W parach obracają się w kółeczkach.
II zwrotka
Naśladują czynności, o których jest mowa w tekście: jazdę na rowerze, rolkach, ubieranie lalek.
Refren – jw.
III zwrotka
Naśladują czynności, o których jest mowa w tekście: grę w piłkę, strzelanie goli do bramki, grę w dwa ognie, w klasy, skakanie przez gumę…
Refren – jw.
6. Ćwiczenia wokalne.
Śpiewanie przez dzieci tekstu na wymyślone przez nie melodie.
Na naszym podwórku
karuzela mknie.
My wszyscy bezpiecznie
bawimy się.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 75.
Oglądanie obrazków. Opowiadanie, jak dzieci sobie pomagają. Rysowanie po śladach skakanek kredkami w odpowiednich kolorach.
2. Zabawa rozwijająca spostrzegawczość – Gdzie to jest?
Dzieci rozglądają się po sali. Ich zadaniem jest wskazać przedmioty, których cechy podaje nauczyciel. Np. występują pojedynczo, występują podwójnie, są kupione w sklepie papierniczym, są z plastiku, są trzykolorowe…
3. Karta pracy, cz. 4, s. 76.
Odczytanie wyrazów. Liczenie w nich liter i łączenie liniami z odpowiednimi cyframi. Liczenie kół i pokazywanie ich liczby na palcach.
POZDRAWIAMY: P.J. NIEMYJSKA P.S.KUJAWSKA
Plan podwórka
Zabawa rozwijająca umiejętność kojarzenia – To znak…
Zabawa polega na tym, że jedna osoba rozpoczyna zdania, a dziecko kończy je, podając swoje propozycje.
Np.
Kiedy słońce zachodzi, to znak, że zbliża się noc.
Kiedy niebo się chmurzy… (to znak, że zbliża się burza)
Kiedy liście spadają z drzew… (to znak, że jest jesień)
Kiedy śnieg topnieje… (to znak, że zbliża się wiosna)
Kiedy świeci słońce i pada deszcz… (to znak, że będzie tęcza)
Kiedy rozpoczyna się lato… (to znak, że będą wakacje).
Zabawa ruchowa z rymowanką.
Dzieci:
Maszerują dzieci drogą: maszerują w miejscu,
raz, dwa, raz i dwa.
Prawą nogą, wyciągają prawą nogę,
lewą nogą, wyciągają lewą nogę,
raz, dwa, raz i dwa. maszerują w miejscu,
I rękami poruszają:
raz, dwa, raz i dwa. maszerują w miejscu,
W prawo – lewą, lewą rękę wyciągają w prawą stronę,
w lewo – prawą, prawą rękę wyciągają w lewą stronę,
raz, dwa, raz i dwa. maszerują w miejscu.
II
Marzenia dzieci – ćwiczenia w mówieniu.
1. Wyjaśnienie znaczenia słowa marzenie.
- to znaczy, że marzymy o czymś?
- to jest marzenie?
2. Zabawa O czym marzę.
Dziecko bierze maskotkę, np. żabki, i kończą zdanie: Moim marzeniem jest…
3. Karty pracy, cz. 4, s. 70, 71.
- wiersza K. J. Węgrzyna Marzenia.
- na temat wiersza.
- czym marzy chłopiec z wiersza?
- według taty chłopca jest najważniejsze?
- obrazków przedstawiających to, o czym marzyły dzieci.
- zdań na temat obrazków, liczenie w nich słów.
Np.
Adam dostał nowy rower. (4)
Gabrysia widziała w Egipcie piramidy. (5)
Kuba pierwszy raz leciał samolotem. (5)
Bartek wędrował z rodzicami po górach. (6)
Amelka nareszcie miała przyjaciół! (4)
Emilka dostała od wujka kawę. (5)
Antek jeździ z rodzicami na wycieczki rowerowe. (7)
- na głoski słów: samolot, rower, lody, kask, plecak, pole, las… (związanych z obrazkami).
- fragmentu wiersza metodą ze słuchu.
(…) najważniejsze
bywają w życiu przecież marzenia.
Bo jeśli marzyć nie umiesz wcale,
nie będziesz dążyć do ich spełnienia!
- tego, o czym marzy dziecko.
Rysowanie planu wymarzonego podwórka.
1. Wypowiedzi dzieci na temat: Co chciałybyście mieć na podwórku?
2. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy.
Dziecko wykonuje pracę indywidualnie. Oznaczenia mogą być różne, ale drzewa muszą oznaczyć kołami, a swoje oznaczenia objaśnić.
3. Wykonanie prac przez dzieci.
4. Przedstawienie swoich planów przez dzieci.
5. Porządkowanie miejsc pracy przez dzieci.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 72.
Otaczanie pętlami zabawek każdego rodzaju. Porównywanie ich liczby. Wpisywanie do okienek odpowiednich liczb i znaków.
Kolorowanie rysunków piłek według opisów.
2. Zabawa słowna Słowa o znaczeniu przeciwnym.
Dzieci stają na obwodzie koła. Nauczyciel z piłką stoi w środku koła. Kolejno rzuca piłkę do dzieci i mówi jakieś słowo. Dzieci wypowiadają słowo o znaczeniu przeciwnym i odrzucają piłkę. Np. mokry (suchy), słodki (gorzki), ciężki (lekki), duży (mały), gruby (chudy), szeroki (wąski), wysoki (niski), szybki (wolny), stary (młody), gorący (zimny), dobry (zły), biały (czarny), mokry (suchy), wesoły (smutny), krótki (długi)…
3. Karta pracy, cz. 4, s. 73.
Rysowanie podwórka, na którym jest przedstawiona określona liczba elementów.
MIŁEJ ZABAWY NA WYMARZONYM PODWÓRKU!
Pozdrawiamy: p.J. Niemyjska p.S.Kujawska
Witamy Was cieplutko, mamy nadzieję, że podczas wczorajszych podróży „Palcem po mapie” znaleźliście sobie miejsce, które chcielibyście odwiedzić z rodzicami. Może ktoś nas zabrałby w walizkę? Wycieczki są jedną z form spędzania czasu wolnego. Dzisiaj porozmawiamy właśnie o aktywnym wypoczynku. https://www.youtube.com/watch?v=Q2FHQaW0tN0, https://www.youtube.com/watch?v=d9QpLpx5gzs, A ty jak spędzasz czas wolny? Przedstaw to za pomoc ą CIEKAWEGO RYSUNKU. POZDRAWIAMY
Nie wolno!
dnia 4 czerwca 20220
I
1. Karta pracy, cz. 4, s. 68.
Rysowanie swojego portretu. Ozdabianie ramki według własnego pomysłu. Próby napisania swojego imienia i
nazwiska.
2. Dobieranie zdań do obrazków – scenek
To jest komputer Dominika.
Kuba rysuje samolot.
Julia napisała na kartce wyraz wakacje.
Ćwiczenia poranne
]Zabawa orientacyjno-porządkowa Dzieci czy zabawki?
Dziecko swobodnie porusza się po podwórku. Gdy usłyszy hasło Zabawki, zatrzymuje się i naśladuje sposób poruszania się dowolnej zabawki (lalki, misia, pajacyka…). Na hasło Dzieci – ponownie swobodnie poruszają się po podwórku .
Ćwiczenia mięśni nóg i brzucha – Jazda na rowerze.
Dziecko, w leżeniu na plecach, naśladuje jazdę na rowerze. Ręce trzyma w taki sposób, jakby chwytało kierownicę.
Ćwiczenia szyi – Tak czy nie?
Dziecko w siadzie skrzyżnym, odpowiadają odpowiednim ruchem głowy na pytania . Np.
Czy dzisiaj jest poniedziałek?
Czy teraz jest czerwiec?
Czy pada deszcz?
Czy jest noc?
Czy zbliżają się wakacje?
Zabawa z elementem skoku – Duże piłki i małe piłki.
Ktoś z domowników cicho uderza w dłonie, a dziecko – piłki – lekko podskakuje na palcach. Gdy uderza w dłonie głośniej i wolniej – piłki wyskakują wysoko w górę.
Ćwiczenia oddechowe – Nadmuchujemy gumowe piłki.
Dziecko przykłada do ust dłonie zwinięte w piąstki. Wykonuje wdech i długi wydech ustami, naśladując nadmuchiwanie piłki.
Historyjka obrazkowa Nie wolno!
1. Wyjaśnienie, co oznacza słowo podwórko (podwórze).
Jest to plac przed domem, w którym się mieszka, najczęściej ogrodzony.
2. Zabawa słowna Łańcuszek skojarzeń.
Rodzic wypowiada słowa kojarzące się z podwórkiem, a dzieci dopowiadają kolejne, tworząc cały ciąg na zasadzie skojarzeń. Np.
* podwórko – piaskownica – foremka – babka…
* boisko – piłka – bramka – gra…
* rower – ścieżka rowerowa – kask...
Zabawa ruchowo-naśladowcza Zabawy na podwórku.
Dziecko naśladuje różne zabawy na podwórku na hasła – nazwy tych zabaw. Np. jazda na rowerze, zabawy w piasku, bieganie, gra w piłkę…
3. Ćwiczenia w książce, s. 89.
- obrazków historyjki.
- historyjki.
- tytułu historyjki – Nie wolno!
- wiersza J. Koczanowskiej Nie wolno!
– Czego nie wolno robić? Dlaczego?
Rodzic wyjaśnia, że niektórzy dorośli krzywdzą dzieci. Dlatego nie wolno rozmawiać z nieznajomymi, brać od nich zabawek, słodyczy i absolutnie nie wolno odchodzić z nimi. Gdy ktoś zaczepia dziecko, należy powiedzieć o tym rodzicom lub pani.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 69.
Czytanie tekstu. Łączenie liniami imion z odpowiednimi obrazkami dzieci.
BĄDŹ OSTROŻNY! NIE ROZMAWIAJ Z NIEZNAJOMYMI!
Pozdrawaiamy: p.J.Niemyjska p.S.Kujawska
Pogoda nie sprzyja podróżom , więc dzisiaj podróżujemy „palcem po mapie”. https://www.youtube.com/watch?v=mKxJvAtasjk, https://www.youtube.com/watch?v=2fvh-HMo8Vc, Teraz obejrzyjcie filmik „Odkryj Polskę”. https://www.youtube.com/watch?v=YCelkqmkxMs. Powiedzcie, gdzie chcielibyście się wybrać z rodzicami i w ciekawy sposób spędzić czas z rodziną.
Pogoda nie sprzyja podróżom , więc dzisiaj podróżujemy „palcem po mapie”. https://www.youtube.com/watch?v=mKxJvAtasjk, https://www.youtube.com/watch?v=2fvh-HMo8Vc, Teraz obejrzyjcie filmik „Odkryj Polskę”. https://www.youtube.com/watch?v=YCelkqmkxMs. Powiedzcie, gdzie chcielibyście się wybrać z rodzicami i w ciekawy sposób spędzić czas z rodziną.
Kule i koła
Przebieg dnia
I
1. Karta pracy, cz. 4, s. 64.
Kończenie rysowania według wzoru.
2. Nauka II zwrotki piosenki Hymn dzieci
II. Niech żadne dziecko już nie będzie głodne,
niech widzi tylko sprawiedliwość, dobro.
Więc wszyscy w zgodzie muszą żyć,
na świecie pokój musi być.
II
Zapoznanie z figurą przestrzenną – kulą.
1. Słuchanie wiersza M. Terlikowskiej Kolorowe koła.
Spójrzcie uważnie dokoła,
wszędzie są kule i koła.
Kół co niemiara, kul co niemiara.
Jest koło! Tarcza zegara.
Wesoło koła turkocą
pod starodawną karocą.
Na drogach świecą się jasno,
błysną i gasną, błysną i gasną.
A tutaj koło przy kole:
wagon, semafor – to kolej.
A kiedy kół jest tak dużo,
po prostu pachnie podróżą.
Kulę każdy nadmucha –
od babci do malucha.
Zrobimy z mydła pianę
i będą bańki mydlane.
Ojej, przepraszam, omyłka.
To już nie bańka – to piłka.
Tu mamy kulę armatnią,
niemodną wprawdzie ostatnio.
Sypią się kule, kuleczki,
wiśnie, a może porzeczki.
Nitka, na nitce kulki.
Czyje korale? – Urszulki.
Balon
to kula z gondolą.
Lećmy!
Państwo pozwolą.
W balonie było przyjemnie,
lecz pora wracać na Ziemię.
Noc właśnie Ziemię otula.
A Ziemia – to co?
Też kula. (...)
Wyjaśnienie znaczenia słów:
Gondola wąska, drewniana łódka z jednym wiosłem, przystosowana do przewozu pasażerów, stosowana głównie w Wenecji;, staroświecka.
Semafor - sygnalizator kolejowy do sterowania ruchem kolejowym
staroświecka. - pochodzący z dawnych czasów, niemodny
3. Rozmowa na temat wiersza.
Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu? (Dziecko nazywa je)
Jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu? (Dziecko, tak samo jak przy kole, nazywa).
4. Segregowanie przygotowanych przedmiotów na te w kształcie koła (plastikowy talerz, koło od samochodzika, kolorowy krążek, taca...) i te w kształcie kuli (różnej wielkości piłki, pomarańcza, koraliki...). https://www.youtube.com/watch?v=Bj8HcZuCrfY https://www.youtube.com/watch?v=Z7blY8CZW-8
5. Określanie różnic między kołem a kulą.
Staramy się w domu znaleźć dziecku koło i piłeczkę. Dziecko bierze między dłonie znalezione koło. Powinny dojść do wniosku, że koło jest płaskie, prawie go nie czują między dłońmi. Potem bierze piłeczkę. Tu odczucia są inne: piłeczka zajmuje już trochę miejsca (przestrzeni), nie jest płaska jak koło.
Potem dziecko rzuca koło na podłogę. Ono upada i leży. Potem rzuca piłkę w kształcie kuli. Ona – jak większość kul – odbija się i turla.
7. Karta pracy, cz. 4, s. 62.
Czytanie. Odpowiadanie na pytanie. Rysowanie trzech przedmiotów w kształcie koła i trzech przedmiotów w kształcie kuli.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 63.
Oglądanie globusa. Wskazywanie oceanów, mórz, terenów pokrytych roślinnością (lasów), terenów górzystych, sugerując się kolorystyką. Wskazywanie kontynentów, nazywanie ich. Przypomnienie przez dzieci nazwy kontynentu, na którym leży Polska. Oglądanie obrazka. Czytanie tekstu z nauczycielem lub samodzielnie. Indywidualne odszukiwanie wymienionych kontynentów. Rysowanie po śladzie szlaczka.
2. Karta pracy, cz. 4, s. 65.
Rysowanie po śladach rysunków postaci.
Minął kolejny dzień naszych spotkań na odległość. Wczoraj świętowaliśmy Wasze święto, mamy nadzieję, że niespodzianka Wam się podobała. Dzisiaj porozmawiamy na temat: „Co to jest hobby?”, „Czy każdy człowiek ma hobby?”. https://www.youtube.com/watch?v=wBfqWA8wIss. Teraz posłuchamy piosenki związanej z naszym tematem. Mamy nadzieję, że wpadnie Wam w ucho i podczas naszego spotkania będziemy mogli razem pośpiewać https://www.youtube.com/watch?v=Yd15WO0-zYY. Pozdrawiamy was mocno, mocno, mocno!
Zakładka na pożegnanie
1. Karta pracy, cz. 4, s. 61.
Uzupełnianie kół pod zdjęciami dzieci odszukanymi wśród naklejek zdjęciami zwierząt, roślin pasujących do ich miejsca zamieszkania, według wzoru.
Pisanie po śladach poznanych liter. Czytanie tekstu z nauczycielem/ kimś z domowników.
II
Kto tak mówi? – ćwiczenia w czytaniu.
1. Rozmowa na temat: Co wyróżnia Polskę i Polaków?
- wiecie, co turyści z innych krajów lubią u nas jeść? (Pierogi, kotlet schabowy z kapustą…).
- najchętniej jeżdżą? (Do Krakowa, Zakopanego…).
- czym mają problem? (Z naszym językiem).
2. Zabawa Reklamujemy Polskę.
Dziecko obmyśla, w jaki w sposób słowno-graficzny zareklamować Polskę obcokrajowcom.
3. Ćwiczenia w książce, s. 85.
Nauczyciel umieszcza na tablicy zdjęcia z Polski, Maroka, Francji i Holandii.
Dzieci pod nimi układają nazwy tych państw: Polska, Maroko, Francja, Holandia.
Dzieci kolejno czytają fragmenty tekstu i wskazują na obrazku dziecko, które według nich mogło tak powiedzieć.
4. Indywidualne układanie napisu ze słuchu.
Każde dziecko dostaje litery i kartkę papieru. Nauczyciel mówi zdanie (kilka razy), a dzieci układają je na kartce.
Jestem Polakiem.
Potem w parach wymiennie je sprawdzają i przyklejają na kartkach.
5. Dowolny taniec przy piosence Hymn dzieci
I. Masz skórę czarną, żółtą albo białą,
czy mieszkasz w Polsce, czy też w innym kraju,
to jesteś dzieckiem, tak jak ja,
i chcesz tak żyć, jak chcę żyć ja.
Ref.: Każde dziecko na świecie chce bezpiecznie żyć,
każde dziecko na świecie chce szczęśliwe być.
Chce mieć dobrych rodziców i dom chce własny mieć,
dobrze uczyć się, pięknie bawić się,
przecież tak mało chce!
II. Niech żadne dziecko już nie będzie głodne,
niech widzi tylko sprawiedliwość, dobro.
Więc wszyscy w zgodzie muszą żyć,
na świecie pokój musi być.
Ref.: Każde dziecko…
III. Niech tu, na Ziemi, słońce zawsze świeci
i niech szczęśliwe będą wszystkie dzieci.
Bo przecież pięknie można żyć,
śnić tylko najpiękniejsze sny.
Ref.: Każde dziecko…
Wykonanie zakładki – jeżyka – dla kolegi.
1. Rozmowa na temat książek.
- czego robimy książki?
- czego robimy papier?
- nazywają się zakłady produkujące papier?
2. Układanie reguł – Jak dbać o książki?
Dzieci podają sposoby dbania o książki, a nauczyciel zapisuje je na kartonie w kształcie rozłożonej książki.
Np.
- zaginamy rogów.
- jemy podczas oglądania, czytania.
- w regale.
- w jednym miejscu.
- kładziemy na stole pomiędzy jedzeniem.
- oglądamy, nie czytamy, gdy mamy brudne ręce.
- wyrywamy kartek.
- rysujemy, nie piszemy po książce.
- zakładki.
3. Ćwiczenia w książce, s. 87.
- ze sposobem wykonania pracy.
- pola z jeżykiem.
Ozdabianie jeżyka wzorami z kolorowego papieru.
Zaginanie kartki z jeżykiem wzdłuż linii przerywanej.
4. Wykonanie zakładki (Wyprawka plastyczna nr 24).
Podarowanie zakładki ulubionej koleżance lub ulubionemu koledze.
5. Porządkowanie miejsc pracy przez dzieci.
Zabawy swobodne na placu przedszkolnym.
III
1. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej (Wyprawka plastyczna).
Dzieci wycinają wyrazy, układają z nich zdania i przyklejają na kartkach. Odczytują zdania.
Agatka rysuje kwiaty dla mamy.
Kajtek lubi ciasto z kremem.
Błażej gra na fortepianie.
Hania je jagody z cukrem.
Żaba unika bociana.
2. Dowolny taniec przy piosence Moje uczucia (sł. i muz. J. Kucharczyk).
I. Żal mi minionych wakacji, urodzin, które już były,
i tego, że odwiedziny babci już się skończyły.
Smutno, że tata wyjechał, mama tak mało ma czasu,
i złość mnie bierze, że brat mój robi tak dużo hałasu.
Ref.: Tu, w moim sercu, mieszkają uczucia: miłość, radość i smutek.
Czasami jestem tak bardzo szczęśliwy, lecz czasem także się smucę.
W kieszonce kasztan na szczęście o tym wciąż przypomina,
że wszystko, co jest tak smutne, kiedyś, z czasem, przemija.
II. I zobacz, już się uśmiechasz, bo znowu będą wakacje,
tata niedługo już wróci, z mamą pójdziesz na spacer.
Po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci,
po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.
Ref.: Tu, w moim sercu…
3. Rozmowa na temat piosenki.
- mieszka w sercu?
- zawsze jest wam wesoło?
- zdarza się, że coś was smuci, a nawet złości?
Uczucia są czymś normalnym, co zawsze towarzyszy ludziom: i małym, i dużym. Ale należy pamiętać o tym, że po burzy zawsze jest tęcza, po deszczu słońce znów świeci, po chwilach trudnych i smutnych znowu szczęśliwe są dzieci.
Pozdrawiamy ciepło i serdecznie: p.J. Niemyjska p.S Kujawska
Hej kamraci już nie długo wielki dzień dla Was, a mianowicie „Dzień Dziecka”. Dla tego dzisiaj porozmawiamy o prawach i obowiązkach dzieci https://www.youtube.com/watch?v=vBX9JnQY3zc, https://www.youtube.com/watch?v=Mudintn3BM4. Jednym z najprzyjemniejszych praw jest prawo do zabawy, dlatego też poproście kogoś z domowników, aby pomógł Wam przeczytać różne zabawy. Zapraszamy Was w podróż po różnych krajach, aby zobaczyć a potem porozmawiać ,jak bawią się dzieci w innych krajach https://eskk.pl/blog/raz-dwa-trzy-gonisz-ty. Życzymy miłego dnia.
Jesteśmy tolerancyjni
Zabawa Rebusy wyrazowe.
Dziecko dostaje rysunek lusterka. Dzieli nazwę rysunku na głoski i numeruje je, pisząc liczby:
1 2 3 4 5 6 7 8
Następnie układa z liter nad cyframi wyraz lusterko.
l u s t e r k o
1 2 3 4 5 6 7 8
Potem rozwiązuje szyfr, układając odpowiednie litery i odczytując wyraz.
3 5 7 6 5 4
s e k r e t
2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 92.
Rysowanie według wskazań drogi dzieci do gospodarstwa agroturystycznego – wycieczki z okazji ich święta.
Ćwiczenia poranne
Marsz przy nagraniu piosenki Czarodziejskie słowa (sł. i muz. J. Kucharczyk).
- Znam takie czarodziejskie słowa,
- już słyszał każdy z was,
- sprawiają, że żyć jest przyjemniej,
- brzmią one właśnie tak.
- Dziękuję, przepraszam i proszę,
- piękne są słowa te.
- chce być uprzejmy i kto chce być miły,
- tych słów cały dzień.
- Gdy wchodzę gdzieś, „Dzień dobry” mówię,
- przywitać ładnie się.
- też żegnam się: „Do widzenia”,
- tak uczą mnie.
Ref.: Dziękuję, przepraszam…
Rozmowa i ćwiczenia na podstawie tekstu piosenki Hymn dzieci.
1. Ćwiczenia w książce, s. 84.
Oglądanie zdjęć. Określanie, jak bawią się dzieci innych ras.
I. Masz skórę czarną, żółtą albo białą,
czy mieszkasz w Polsce, czy też w innym kraju,
to jesteś dzieckiem, tak jak ja,
i chcesz tak żyć, jak chcę żyć ja.
Ref.: Każde dziecko na świecie chce bezpiecznie żyć,
każde dziecko na świecie chce szczęśliwe być.
Chce mieć dobrych rodziców i dom chce własny mieć,
dobrze uczyć się, pięknie bawić się,
przecież tak mało chce!
II. Niech żadne dziecko już nie będzie głodne,
niech widzi tylko sprawiedliwość, dobro.
Więc wszyscy w zgodzie muszą żyć,
na świecie pokój musi być.
Ref.: Każde dziecko…
III. Niech tu, na Ziemi, słońce zawsze świeci
i niech szczęśliwe będą wszystkie dzieci.
Bo przecież pięknie można żyć,
śnić tylko najpiękniejsze sny.
Ref.: Każde dziecko…
3. Rozmowa na temat tekstu piosenki.
- pragnie każde dziecko?
- każde dziecko jest bezpieczne i szczęśliwe?
- dzieci innych ras, mające inny kolor skóry, różnią się jeszcze czymś od was?
- refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
Każde dziecko na świecie chce bezpiecznie żyć,
każde dziecko na świecie chce szczęśliwe być.
Chce mieć dobrych rodziców i dom chce własny mieć,
dobrze uczyć się, pięknie bawić się,
przecież tak mało chce!
Dowolny taniec przy nagraniu piosenki.
4. Rozmowa na temat zachowania się względem dzieci innych ras mieszkających w Polsce.
Czy znacie dzieci o innym kolorze skóry mieszkające w Polsce?
Czy one zachowują się inaczej niż wy?
Czy wiecie, dlaczego mieszkają w Polsce?
Nauczyciel wyjaśnia, że dzieci spotykają się z osobami, których tatuś albo mamusia nie jest Polakiem (Polką), a
drugi rodzic jest. Te dzieci są Polakami tak jak one. Ale są też dzieci, które ze swojego kraju uciekły z rodzicami
przed wojną, prześladowaniem i chciałyby tu bezpiecznie żyć.
- powinniśmy się zachowywać względem tych dzieci?
- wszyscy zachowują się względem nich właściwie?
- czulibyście się, będąc niechcianymi w ich kraju, a nie mając gdzie pójść?
- znacie słowo: tolerancja?
- to znaczy: być tolerancyjnym?
5. Rytmizowanie tekstu refrenu.
Dzieci dobierają się w pary i stają naprzeciwko siebie. Dzieląc tekst na sylaby, uderzają raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera.
6. Karta pracy, cz. 4, s. 60.
Oglądanie zdjęć dzieci. Określanie, czym się one różnią, a w czym są podobne.
Skreślanie zapisów działań matematycznych wraz z literami, które nie pasują do układu kropek przedstawionych w tabeli. Odczytanie hasła z pozostałych liter. Rysowanie osoby, której nazwa powstała. Odszukanie wśród naklejek kartonika z odpowiednim wyrazem i naklejenie go obok rysunku.
Ćwiczenia gimnastyczne
Zabawa orientacyjno-porządkowa i wyprostna – Z krążkiem na głowie.
Dziecko maszeruje otrzymuj woreczek, torebkę kaszy, ryżu ; kładzie na głowie i idzie ostrożnie, aby nie zgubić tego co ma położone na głowie.
• Zabawa bieżna Samochody.
Dziecko trzyma coś okrągłego co uda mu się znaleźć w domu i wyobraża że jest to kierownica samochodu; kiedy ktoś z domowników podniesie do góry coś zielonego zielony, porusza się w różnych kierunkach domu i z wymijaniem się; kiedy podniesie czerwony – zatrzymują się.
• Skłony w przód – Zamieniamy krążki.
Dziecko dobiera się w pary z kimś z domowników, stają tyłem, w rozkroku, w niewielkiej odległości do siebie. Zamieniają się krążkami, podając je sobie w skłonie, między nogami, potem podają sobie krążki nad głowami. Podczas wykonywania ćwiczenia dzieci starają się nie uginać nóg w kolanach.
• Ćwiczenie zręczności i szybkości – Odwracamy krążki.
Dziecko rozkłada krążki na trawie, w pewnych odstępach od siebie. Spaceruje pomiędzy krążkami. Na hasło: Odwracamy krążki jak najszybciej stara się odwrócić na drugą stronę jak największą liczbę krążków. Klaśnięcie lub gwizdnięcie jest sygnałem do ponownego marszu.
• Ćwiczenie z elementem toczenia – Uciekający krążek.
Dziecko toczy krążki przed sobą w różnych kierunkach. Na klaśnięcie lub gwizdnięcie zatrzymuje krążki i siada na nich skrzyżnie, z prostymi plecami i rękami opartymi na kolanach.
• Ćwiczenie równowagi – Na jednej nodze.
Dziecko stoi na jednej nodze, drugą ugina i kładzie na niej krążek. Wytrzymuje, licząc do czterech. To samo ćwiczenie wykonują na drugiej nodze.
• Ćwiczenie rytmu – Wystukujemy rytm kroków.
Dziecko maszeruje, rytmicznie wystukuje rytm swoich kroków, uderzając piąstką w krążek.
III
1. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej (Wyprawka plastyczna).
Dziecko wycina kartoniki z wyrazami. Układa z wyrazów zdania i przykleja na kartkach. Odczytuje zdania.
Jemy placek z owocami.
Mama kupiła Ani beret.
Hubert maluje wielki statek.
Hania biega po zielonej trawie.
Z sufitu zwisa żyrandol.
Ważka lata nad strumykiem.
2. Układanie schematów i modeli nazw obrazków.
3. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 93.
Liczenie na palcach. Łączenie zapisów działań z wynikami.
ZAPAMIETAJ NAJWAŻNIEJSZE SŁOWO Z DZISEJSZEJ LEKCJI-SZACUNEK!
Pozdrawiamy: p.S.Kujawska p.J. Niemyjska
Torcik dla rodziców
1.Karty pracy cz.4 s.56
Kończenie kolorowanie bukietu dla mamy. Mówienie tekstu z mamą , klaszcząc. Nauka II i III zwrotki piosenki „Magiczna wróżka”.
2. Zabawa dydaktyczna :”Dodaj lub odejmij”.
Dziecko siedzi, naprzeciwko niego są liczmany. Losuje kartonik z cyfrą lub z liczbą 10. Dobiera kolejno odpowiednią liczbę liczmanów i układa przed sobą, kładąc obok swój kartonik z cyfrą.
Potem wyciąga prawą rękę z kartonikiem z cyfrą (lub liczbą 10) i oddaje swój kartonik osobie siedzącej po prawej stronie. Teraz liczba liczmanów dziecka nie odpowiada liczbom umieszczonym na kartonikach. Dziecko dobiera lub oddaje liczmany tak, aby ich liczba była zgodna z liczbą umieszczoną na kartoniku. Potem dziecko mówi, ile miało liczmanów, ile ma teraz, czy odjęło, czy dodało liczmany oraz pisze na karteczce odpowiednie działanie.
Np. Dziecko miało kartonik z cyfrą 8, ułożyło przed sobą osiem liczmanów. Potem dostało kartonik z cyfrą 4 i oddało cztery liczmany. Na koniec napisało działanie: 8 – 4 = 4.
3. Ćwiczenia w książce s.83
Czytanie tekstu zadania. Udzielanie odpowiedzi na pytania.
Zabawa: „Tyle samo”- mama pokazuje kartoniki z cyframi, a dziecko wykonuje tyle czynności, ile wskazuje pokazywana cyfra. (przykładowe czynności: podskoki, przysiady, skłony, pompki…)
4. Słuchanie wiersza W. Chotomskiej „Dobra wróżka”
Jeszcze śpi cały dom,
tata śpi, dzieci śpią.
Jeszcze sen nie chce wyjść
z ciepłej kołdry,
a tu już pachnie chleb,
a tu już mleko jest,
dobra wróżka powiedziała nam:
– Dzień dobry!
Mamo, mamo, dobra wróżko,
coś powiemy ci na uszko:
– Wróżysz nam dobre dni,
umiesz w śmiech zmienić łzy,
ciepłe sny niesiesz nam do poduszki,
w oczach masz słońca blask
i od burz chronisz nas.
Nawet w bajkach nikt nie znajdzie
lepszej wróżki
- Co mama robi rano, gdy jeszcze wszyscy śpią?
-Dlaczego mama to dobra wróżka?
- Dowolny taniec przy piosence: „Dziękuję, mamo”
5. Ćwiczenia w książce s.82
6. Słuchanie opowiadania A. Onichimowskiej pt.: „Warkoczyk”
– Nie wszyscy muszą być jednakowi – wzruszył ramionami mój tatuś, kiedy opowiedziałem mu, co zdarzyło się w przedszkolu. I po chwili spytał:
– A tobie też nie podoba się mój warkocz?
– Nie wiem – wyjąkałem. – Chyba mi się podoba – dodałem niepewnie. – Tylko, że się za nami oglądają. I czasem się śmieją. I teraz już wiem, dlaczego.
– Dlaczego? – spytał tatuś.
– No, bo panowie nie noszą warkoczy – wyjaśniłem.
– Dlaczego? – powtórzył z uśmiechem tatuś.
– Bo warkocze noszą dziewczyny – wypaliłem. – A ja bym nie chciał wyglądać jak dziewczyna.
– A uważasz, że ja wyglądam jak dziewczyna? – roześmiał się.
Pogłaskałem go po warkoczyku i też się roześmiałem. No, nie. Tego o moim tatusiu w żadnym razie nie dałoby się powiedzieć.
– To po co nosisz warkoczyk? – nie dawałem jednak za wygraną. – I kolczyk w uchu?
– Bo to wydaje mi się zabawne – powiedział tatuś. – I jest modne.
– Ale ty przecież nawet nie grasz na gitarze. Ani na bębnie. Ani na niczym innym – przypomniały mi się zarzuty pani w przedszkolu. – Co właściwie robisz, tatusiu? – zaciekawiłem się.
– Jestem matematykiem – wyjaśnił.
Powlokłem się do swojego pokoju i zacząłem budować z klocków lego dźwig, ale całkiem mi to nie szło. Myślałem ciągle o tym, co przydarzyło mi się w przedszkolu.
Zaczęło się od tego, że pani kazała nam narysować swoich rodziców.
I ja narysowałem tatusia z warkoczykiem. Wtedy pani zaczęła się śmiać i powiedziała, że coś mi się pomyliło i żebym dorysował ten warkoczyk mamusi.
Chociaż wie, że moja mamusia ma krótkie włosy – przychodzi po mnie do przedszkola i pani ją zna.
Odpowiedziałem, że wcale się nie pomyliłem i że mój tatuś tak właśnie wygląda. Wszystkie dzieci przestały rysować i słuchały, co mówimy, i niektóre okropnie się śmiały. Michał powiedział nawet, że mam dwie mamusie, a żadnego tatusia. I bardzo to się wszystkim spodobało. Nawet pani się śmiała. Spytała mnie wtedy, czy mój tatuś gra w jakimś zespole i była zdziwiona, kiedy powiedziałem, że nie. Że na niczym nie gra i chodzi normalnie rano do pracy.
A w domu gotuje.
To już chyba zupełnie niepotrzebnie dodałem, bo znów to się wydało bardzo śmieszne. Dopiero, jak Agata krzyknęła, że jej tatuś też gotuje, trochę się uspokoili.
Już trzeci raz zaczynałem budować dźwig i wciąż coś mi nie pasowało. Wtedy wszedł tatuś, usiadł koło mnie na dywanie i pomógł mi znaleźć właściwy klocek.
– Słuchaj, Kuba – powiedział. – Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, że możesz mieć przeze mnie kłopoty.
Bardzo to poważnie zabrzmiało i poczułem się całkiem dorosły.
– E tam, nie przejmuj się – pocieszyłem go.
– Jeśli ci na tym zależy, zetnę włosy i zlikwiduję ten kolczyk – dodał jak gdyby nigdy nic, a mnie aż zatkało. – Chciałbyś? – spytał jeszcze po chwili.
Wzruszyłem ramionami i powiedziałem, z trudem powstrzymując uśmiech:
– Coś ty, tato. Nie wszyscy muszą być jednakowi.
- Czy każdy tatuś musi być taki sam?
-Czy wasi tatusiowie gotują w domu?
- Czy mają długie włosy?
- Czy ważny jest wygląd tatusia, czy to, że jest dla was dobry i was kocha?
Każdy człowiek ma prawo wyglądać jak chce, robić co chce, byleby to nie zagrażało innym osobom.
7. Karty pracy cz.4 s. 57
Kończenie ozdabiania krawatów i muszek według wzoru. Rysowanie po śladach liter.
Karty pracy cz.4 s. 58-czytanie zadań, ilustrowanie ich, wpisywanie odpowiednich liczb i znaków, czytanie działań i udzielanie odpowiedzi na pytania.
Miłej pracy. Kochajcie Tatusiów! Pozdrawiamy p. S. Kujawska p. J. Niemyjska
Witamy Was w kolejnym dniu. Dzisiaj jeszcze powspominamy wczorajszy dzionek . Postaramy się powiedzieć o kształtowaniu uczuć miłości i przywiązaniu do rodziców, wdrożymy zasady kultury na co dzień, mama- wyjątkowe słowo na świecie, wypowiedzi dzieci, https://www.youtube.com/watch?v=FIVOux5gVpM czytanie wierszy związanych z tematyką, https://www.youtube.com/watch?v=ueZ1vWjjYTY, https://www.youtube.com/watch?v=F4b9VG2l484,, pogłębianie więzi rodzinnych-wskazywanie charakterystycznych cech mamy i taty.
MAGICZNA WROŻKA
1. Złóżcie życzenia mamie, podarujcie Jej laurkę, podajcie śniadanie, zaśpiewajcie piosenkę. Pokażcie, jak kochacie swoją mamę.
2.Teraz popracujemy. Karta pracy cz.4 s 54
Określamy, dokąd idą rodzice Mikołaja. Rysujemy ich drogę.
Nauka kolejnej zwrotki piosenki: „Dziękuję, mamo”.
3. Zabawa: „Nogi , ręce, głowa”-dziecko porusza się po pokoju zgodnie z wystukiwanym rytmem. Na przerwę w grze i hasło: Nogi- podskakuje obunóż w miejscu. Podczas kolejnej przerwy i na hasło: Ręce-klaszcze w dłonie. Na hasło: Głowa- zatrzymuje się i porusza głową w prawą i lewą stronę.
- Przypomnienie tekstu piosenki : „Magiczna wróżka”
- Jak jest zbudowana piosenka?
- Jaka jest mama z piosenki?
- Co lubi i co robi mama z piosenki?
Zabawa przy piosence: „Magiczna wróżka”
I zwrotka
Dzieci
Moja mama lubi marzyć, obracają się wokół własnej
płynąć nad chmurami, osi, rzucać mi promyki słońca w dół. rzucają na niby promyki w dół,
Moja mama zawsze błyszczy uśmiechają się,
uśmiechami,
kiedy pyszny obiad stawia mi naśladują niesienie talerza z zupą,
na stół.
Ref.:
Moja mama zawsze wszystko rytmicznie klaszczą,
dobrze wie…
II zwrotka
Moja mama lubi kwiaty, naśladują wąchanie kwiatów,
kocha leśne wróżki.
Podsłuchuje, o czym kładą dłoń za uchem i nasłuchują,
szepcze wiatr, kołyszą się,
a wieczorem, kiedy sobie
leżę w łóżku,
opowiada, co pan żuk wykonują obrót wokół własnej osi,
na obiad jadł.
Refren jw.
III zwrotka
Kocham bardzo moją mamę obejmują się rękami,
i jej wszystkie czary,
bajki śmieszki i całusków moc. posyłają całuski,
To są dla mnie bardzo ważne, pokazują na siebie,
wielkie dary.
Śpiewam mamie tę piosenkę chodzą po sali i nucą piosenkę,
w dzień i w noc.
Refren jw.
4.Spacer po kole ze śpiewem I zwrotki i refrenu piosenki.
5. Karta pracy cz.4 s.55
Oglądanie obrazków. Ocenianie zachowania dzieci względem rodziców. Kolorowanie okienek z wybranymi odpowiedziami.
6. Zabawa ruchowa: „Jak bije moje serce?”
Dziecko kładzie dłoń po lewej stronie klatki piersiowej tak, aby wyczuło uderzenia swojego serca. Następnie biega, podskakuje po pokoju w dowolnych kierunkach do chwili, aż usłyszy hasło: Stop. Gdy się zatrzyma, znów kładzie dłoń na sercu i sprawdza, jak bije.
Wszystkie serca biją dziś tylko dla najdroższej MAMUSI!
Pozdrawiamy: p.J. Niemyjska p.S. Kujawska
Hop, Hop to ja syn i córka Twa. W dniu tak pięknym i wspaniałym chcemy złożyć sercem całym zdrowia, szczęścia, pomyślności, nadziei i nieustannej radości z okazji tak pięknego święta, jakim jest „Dzień Mamy”. W związku z tym dzisiejsze zajęcia będą rozśpiewane, roztańczone i niespodzianką zakończone. https://youtu.be/LNouuY9zrKQ https://youtu.be/InxomdEHL8M https://youtu.be/OmAZquWgp9A, https://www.youtube.com/watch?v=j09kDRPi3tE
Kwiaty dla mamy.
Pomagamy w domu
- Na początek dnia –piosenka : „Gdzie jest tata”? (sł. i muz. K. Gowik)
I. „Gdzie jest tata?” – pyta brat.
„Gdzie jest tata?” – pyta siostra.
„Gdzie jest tata?” – pytam ja,
a odpowiedź znam już sam.
Tata w pracy jest, tata w pracy jest,
bo pracuje całe dnie.
A ja wyślę mu zaraz sms,
że pobawić już się z nim chcę.
Ref.: Muszę czekać do soboty, wtedy z tatą mamy swój czas
na zabawy i na psoty to sobota jest w sam raz.
Muszę czekać do niedzieli na rowery, spacer i las,
byśmy w świat swój polecieli to niedziela jest w sam raz.
II. Kiedy tata chwilę ma,
rozmawiamy w internecie.
Tata dobrze wie,
że z nim wszystko robić chcę.
Kiedy w pracy jest, kiedy w pracy jest,
gdy pracuje całe dnie,
to wysyłam mu wtedy myśli swe,
by już wrócił i spotkał mnie!
Ref.: Muszę czekać…
- Rozmowa na temat pracy taty:
- Czy twój tata też pracuje całe dnie?
- Co robisz z tatą, gdy ma czas?
- Czy mama też długo pracuje?
- Co robicie z mamą i tatą, gdy mają czas?
Powtórzcie z mamą I zwrotkę piosenki, powtórzcie kilka razy refren.
- Przechodzimy do Karty pracy cz.4 s.52
Czytanie tekstu na temat wspólnego spędzania wolnego czasu. Rysowanie , jak dzieci spędzają wolny czas ze swymi rodzicami.
4.Nasze domowe obowiązki-rozmowa na temat pomagania w domowych pracach.
1. Ćwiczenia w książce s.80
- Czytanie nazw czynności, jakie w domu wykonuje mama, jakie tata, a jakie dziecko. Wypowiedzi dzieci na temat czynności, jakie wykonują dzieci w ramach swoich obowiązków.
- Zabawa ruchowo-naśladowcza: „Pomagam mamie i tacie”- dziecko porusza się po pokoju odpowiednio do dźwięków muzyki (marsz, bieg, podskok). Na hasło „Pomagam mamie i tacie”, naśladuje czynności, jakie wykonuje, pomagając rodzicom.
2. Ćwiczenia w książce s.81
- Liczenie, ile tulipanów kupiła Lena, ile gerber-Ania i ile róż- Mikołaj.
Dowolny taniec przy piosence: Dziękuję Mamo! Dziękuję Tato!
https://www.youtube.com/watch?v=j09kDRPi3tE
5.Wykonanie laurki dla mamy.
-Jakie prezenty możemy ofiarować mamie? –krem, róża, tort, lusterko, obrazek, deser, laurka…
Podziel te wyrazy na sylaby i głoski.
- Zabawa: Moja mama lubi… Moja mama nie lubi…
Dziecko kończy zdanie, podając sytuacje, zachowania, potrawy, które jego mama lubi i których nie lubi.
Powtarzanie tekstu refrenu razem z mamą, w rytmie wystukiwanym przez mamę na bębenku:
„ Gdy jesteś blisko, mamo kochana,
Tak dobrze jest, tak bezpiecznie.
Dziękuję, mamo za twą opiekę,
Dziękuję za to, że jesteś.”
6. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej (podane zdania można zapisać na kartce, pociąć na wyrazy, a następnie z dzieckiem ułożyć).
Zdania po ułożeniu:
To jest laurka dla mamy.
Tata dostał krawat od Adama.
Mama zrobiła tort owocowy.
Na deser mamy lody.
Zabawa ruchowa – „Podwieczorek dla rodziców” –dziecko porusza się po pokoju przy nagraniu spokojnej muzyki. Na głowie trzyma kubeczek jednorazowy. Jeśli kubeczek przewróci się (spadnie), dziecko traci punkt.
7. Karta pracy cz.4 s.53
Liczenie kwiatów w wazonach. Wpisywanie odpowiednich liczb do zapisów działań. Odczytywanie odpowiednich wyrazów. Pisanie po śladach liter.
NAJPIĘKNIEJSZE LAURKI, BO WYKONANE Z MIŁOŚCIĄ. Pozdrawiamy: p. J. Niemyjska, p.S.Kujawska
Moja mamusia
1. Dowolny taniec przy piosence „Moja mama jest kochana” https://www.youtube.com/watch?v=JperH-I6LaM&list=RDn14AtqPWlME&index=5
Narysuję dla mamy słoneczko
Ładne kwiatki i tęczę nad rzeczką
Narysuję dla mamy serduszko
Kolorowe sny pod poduszką
Narysuję dla mamy motylka
Białe róże, stokrotkę i bez
Kolorowe sny narysuję
Moja mama kochana jest
Bo moja mama jest kochana
Zawsze wesoła i roześmiana
To ona pokazuje mi cały świat
Dla niej jestem wiele wart
Dla mojej mamy jestem słoneczkiem
Gwiazdką, serduszkiem i koteczkiem
Dla mojej mamy jestem kwiatem
Skarbem, szczęściem i całym światem
Narysuję dla taty słonika
Z długą trąbą na szczęście, ty wiesz.
I na ucho mu szepnę słów kilka
Tato ja tak bardzo kocham cię
Narysuję dla taty serduszko
Złoty zamek na wzgórzu wśród…
O kim była piosenka?
Czy wasze mamy są takie same?
2. Karta pracy, cz. 4, s. 50.
Nauka rymowanki z pomocą kogoś z domowników. Czytanie wypowiedzenia umieszczonego na górze ramki i wyrazu na dole. Pisanie swojego imienia po wyrazie ja. Rysowanie po śladach serduszek. Rysowanie portretów – mamy i taty.
3. Słuchanie wiersza L. Marjańskiej Jak rysować tatę.
Tatę wielkiego rysować trzeba,
choćbyś rysować miał cały dzień.
Niech jak szczyt góry sięga do nieba,
niech jak dąb rzuca ogromny cień.
Tata podobny jest do olbrzyma,
co na ramionach cały dom trzyma.
A że jest droższy ci od skarbu,
namaluj tatę złotą farbą.
Zabawa orientacyjno-porządkowa Tworzymy koło.
Dzieci poruszają w rytm swojej ulubionej muzyki – marsz, bieg, podskoki. Podczas przerwy w grze siadają skrzyżnie. Pojawienie się dźwięków jest sygnałem do ponownego ruchu.
Ćwiczenia dużych grup mięśniowych – Dzieci rosną.
Na hasło Małe dzieci – dziecko wykonuje przysiad, a gdy usłyszy hasło Dzieci rosną – powoli prostuje się, aż do wspięcia na palce.
Witamy gości.
Dziecko porusza się w rytm muzyki. Podczas przerwy w grze wykonuje fantazyjny ukłon na powitanie odwiedzających jego gości.
Zabawa z elementem skoku – Dzieci – do przedszkola.
Dziecko swobodnie maszeruje w różnych kierunkach. Na hasło Dzieci – do przedszkola, skokami z nogi na
nogę przemieszcza się do wyznaczonego miejsca i siada skrzyżnie.
Zabawa uspokajająca – Mały świat.
Dziecko rytmicznie maszeruje dookoła powtarza rymowankę: Tata, mama, siostra, brat (na każde słowo jedno klaśnięcie) i ja (zatrzymanie i wskazanie na siebie) – to mój mały świat (obrót wokół własnej osi).
II
Moja mamusia – ćwiczenia w czytaniu.
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 90.
Nauka rymowanki fragmentami, metodą ze słuchu.
Rozmowa na temat rymowanki.
Czyje święto się zbliża?
Co mają dzieci dla mamusi według słów rymowanki?
Układanie z liter przygotowanych przez nauczyciela tekstu: Dla mojej mamusi; przyklejanie go pod rymowanką.
2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 91.
Czytanie dialogu z mamą, taką, bratem, siostrą.
3. Dowolny taniec przy piosence Magiczna wróżka (sł. i muz. K. Gowik).
I. Moja mama lubi marzyć, płynąć nad chmurami,
rzucać mi promyki słońca w dół.
Moja mama zawsze błyszczy uśmiechami,
kiedy pyszny obiad stawia mi na stół.
Ref.: Moja mama zawsze wszystko dobrze wie!
Moja mama fruwała dziś z ptakami.
Ciemne chmury zmiotła gdzieś,
ja nie wiem gdzie, nie wiem gdzie.
Moja mama zawsze wszystko dobrze wie!
Moja mama miała dzisiaj dobry dzień,
moja magiczna wróżka z herbatą x do łóżka.
Najpiękniejsza mama, to się przecież wie, to się wie!
Moja mama miała dzisiaj dobry dzień!
II. Moja mama lubi kwiaty, kocha leśne wróżki.
Podsłuchuje, o czym szepcze wiatr,
a wieczorem, kiedy sobie leżę w łóżku,
opowiada, co pan żuk na obiad jadł.
Ref.: Moja mama…
III. Kocham bardzo moją mamę i jej wszystkie czary,
bajki śmieszki i całusów moc.
To są dla mnie bardzo ważne, wielkie dary,
śpiewam mamie tę piosenkę w dzień i w noc.
Ref.: Moja mama…
Ćwiczenia gimnastyczne
Pomoce: paski kolorowej bibuły. https://www.youtube.com/watch?v=MG6iPAU2b0I
Zgodnie z muzyką – dziecko maszeruje po pokoju na palcach, kiedy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, kiedy nagranie muzyki jest ciche. W czasie marszu dziecko bierze złożone paski bibuły.
- bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dziecko swobodnie tańczy i poruszają paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa na podłodze z bibułki dowolne kształty.
Po kole – układa na podłodze koła z bibułki i skacze dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę.
Powitania bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez osobę współbawiącą się .
Jak najwyżej – wyrzuca bibułkę do góry, obserwuje jej opadanie, i łapie ją tuż nad podłogą.
Sprytne palce – chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podaje ją sobie do rąk.
Rysujemy ósemkę – dziecko przekłada bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami.
Wiatr i wiaterek – dziecko dmucha na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.
Latające owady – zgniata bibułkę w kulkę, rzuca przed siebie i podąża jej śladem.
https://www.youtube.com/watch?v=lbB770dSoI0&list=RDlbB770dSoI0&start_radio=1&t=43
Marsz z muzyką – rytmicznie maszeruje przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę.
III
1. Rozmowa na temat rodziców.
Jakie imiona mają rodzice? Ile mają lat?
Co lubią robić? Czego nie lubią robić?
2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Mama, tata, siostra, brat –
to mój cały świat!
Mówienie rymowanki z różnymi emocjami: ze złością, radością, smutkiem i ze strachem.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 51.
- tekstu o zawodach rodziców Lenki.
- nazw zawodów wykonywanych przez rodziców dzieci. Rysowanie rodziców w pracy.
- po śladach rysunków serduszek bez odrywania kredki od kartki.
Zabawa ruchowo-naśladowcza Jak nasi rodzice.
Dziecko porusza się po domu w rytm muzyki. Na hasło Tak jak mama – naśladuje czynności wykonywane przez mamę. Na hasło Tak jak tata – naśladuje czynności wykonywane w domu przez tatę.
WSZYSCY KOCHAMY SWOJE MAMY!- P.S.KUJAWSKA P.J.NIEMYJSKA
Biedronka
Ćwiczenia oddechowe – mówienie na jednym wydechu tekstu:
Często zwierząt nie widzimy,
bo barwą się do miejsca pobytu upodobniły.
2. Rozmowa na temat barwy ochronnej.
Co to jest barwa ochronna?
Które zwierzęta upodabniają się do otoczenia – te bezbronne czy drapieżniki?
3. Ćwiczenia w książce, s. 78.
Oglądanie zdjęć zwierząt przystosowujących swój wygląd do środowiska, w którym żyją.
- poranne
Zabawa Dzięcioły na drzewie.
Dziecko biega w dowolnych kierunkach, trzymając ramiona wyciągnięte w bok – naśladują ruchy skrzydeł dzięcioła. Na hasło: Dzięcioły na drzewie, zatrzymują się, podnoszą dłonie na wysokość klatki piersiowej i uderzają palcami jednej dłoni w otwartą drugą dłoń, w rytmie wystukiwanym przez osobę współbawiącą się – dzięcioły stukają w drzewo.
Zabawa Zwiędłe kwiatki.
Dziecko znajduje się w dowolnych miejscach w domu, w przysiadzie, ramiona mają swobodnie zwieszone wzdłuż tułowia, głowy pochylone – naśladują zwiędłe kwiatki. Dziecko przemieszcza się i naśladuje podlewanie kwiatów wodą z konewki. Przy każdym kwiatku powtarza słowa rymowanki:
Ja ci wody dam, a ty, kwiatku, wstań.
Podlany kwiatek wstaje. Dziecko powoli podnosi się do stania, na końcu unosi ramiona w górę. Gdy dziecko wstaje, radośnie kołysze ramionami na boki i mówi słowa rymowanki:
Woda, woda sił nam doda.
Zwierzęta – do domu!
Ktoś z domowników stoi po jednej stronie pokoju, dziecko – po drugiej. Gdy dziecko usłyszy hasło: Żabki – do domu! – w pozycji na czworakach zbliżają się do domownika, który uczestniczy w zabawie. Osoba towarzysząca w zabawie przechodzi w inne miejsce sali i przywołuje kolejno: zające, wróbelki, pieski. Dziecko zmierza do osoby z którą się bawi, naśladując ruchy wymienionych zwierząt.
Zabawa Spacer bocianów.
Dziecko chodzi po sali, wysoko unosząc kolana, ramiona mają wyciągnięte w bok. Na sygnał, zatrzymuje się, stoi na jednej nodze i stara się utrzymać równowagę. Stoi, naśladując głos bociana. Mówi: Kle, kle, kle.
II
Zapoznanie z monetami o nominałach: 1 zł, 2 zł, 5 zł, i banknotem o nominale 10 zł.
1. Odczytywanie umieszczonych na tablicy wyrazów: bankier, banknoty, bankomat.
- jest bankier? Czym się zajmuje?
- czego służy bankomat?
- to są banknoty?
- wspólnego wyrazu z wyrazów umieszczonych na tablicy (bank).
2. Rozmowa na temat banku. https://www.youtube.com/watch?v=SNFxUBSDCbE
- to jest bank?
- jest potrzebny? Dlaczego?
- pracuje w banku?
- powinni umieć ludzie pracujący w banku?
3. Zabawa Kto nadaje się na bankiera?
Dzieci liczą na palcach i podają wyniki. Np.
2 + 8 = ..., 3 + 6 = ... , 4 + 6 = ... , 5 + 5 = ... , 2 + 7 = ...
4. Rozpoznawanie i nazywanie nominałów monet.
Podsyłamy wam filmik o pieniądzach. https://www.youtube.com/watch?v=GfXTsSE0JCE, https://www.youtube.com/watch?v=uniSAPT7Vdo.
5. Rozpoznawanie banknotu.
Pieniądze drukowane na specjalnym papierze nazywamy banknotami. Mamy banknoty o nominałach: 10 zł, 20 zł, 50 zł, 100 zł, 200 zł, 500 zł.
Dzieci oglądają banknot 10-złotowy pod światło.
6. Podział liczby 10 na składniki, z wykorzystaniem sylwet monet.
Dziecko układa sylwety monet w różnych wariantach tak, aby dawały 10 zł.
5 zł 5 zł
2 zł 2 zł 2 zł 2 zł 2 zł
1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 5 zł
1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł 1 zł
2 zł 2 zł 1 zł 2 zł 2 zł 1 zł
2 zł 2 zł 1 zł 5 zł
7. Zabawa własnymi, wykonanymi samodzielnie, sylwetami pieniędzy.
Dziecko wycina papierowe koła wielkości poznanych monet i prostokąty wielkości poznanego banknotu. Pisze na nich liczby odpowiadające ich nominałom.
Na tej stronce https://myapple.pl/posts/7222-storest-czyli-zabawa-w-sklep-dla-ipada znajdują się różne produkty z cenami. Spróbujcie pobawić się w sklep.
8. Karty pracy, cz. 4, s. 48, 49.
Oglądanie zdjęć monet i banknotów. Czytanie napisów.
Liczenie pieniędzy na zdjęciach. Odszukiwanie wśród naklejek zdjęć monet lub banknotu i naklejanie ich w odpowiednich miejscach.
Rozmienianie pieniędzy na drobniejsze – odszukanie wśród naklejek zdjęć monet i naklejenie ich w odpowiednich miejscach.
Wykonanie pracy plastycznej Biedronka https://www.youtube.com/watch?v=dewsLpMTvCA.
1. Czytanie tekstu.
Biedronki to owady. W Polsce spotykamy biedronki dwukropki i siedmiokropki. Każdy ogrodnik wie, że biedronka jest pomocnym mu owadem.
2. Słuchanie ciekawostek na temat biedronek. https://www.youtube.com/watch?v=Mcx_JLGNhnc
Biedronki to pospolita nazwa chrząszczy z rodziny biedronkowatych. Są to pożyteczne owady: zjadają szkodniki roślin – mszyce, czerwce, gąsienice…
3. Zabawy matematyczne z biedronkami. https://lecibocian.pl/karty-matematyczne-do-druku-policz-kropki-biedronki/ ( kart nie drukujemy tylko liczymy kropeczki i głośno podajemy wynik)
III
1. Ćwiczenia w książce, s. 79.
Picie przez dzieci herbatki, np. rumiankowej. Dzielenie się wrażeniami smakowymi po wypiciu herbatki.
Oglądanie zapakowanych tabletek, w skład których wchodzą zioła (np. raphacholin, essentiale max, espumisan…).
Oglądanie opakowań po kremach (np. rumiankowym), szamponach (np. pokrzywowym)…
Oglądanie zdjęć roślin zielnych, słuchanie ich nazw: pokrzywa, rumianek, krwawnik, mniszek lekarski, dziurawiec.
Czytanie tekstu.
„Biedroneczki są w kropeczki…” Pozdrwaiamy: p.S.Kujawska p.J. Niemyjska
Dzień dobry, czy wiecie, jaki obchodzimy dzisiaj dzień? Tak, to dzisiaj przypada „Dzień kosmosu”. Dzień kosmosu jest upamiętnieniem wydarzeń, związanych z badaniami przestrzeni kosmicznej . Ma również na celu zainspirować naukowców do dalszej pracy. Dzień ma też zachęcać zwykłych ludzi do zgłębiania tajemnic wszechświata. W związku z tym zabieramy Was do planetarium https://www.youtube.com/watch?v=kN05rtke16w. Następnie odkryjemy kosmos z misiem, przypomnimy sobie planety, odwiedzimy układ słoneczny oraz poznamy ciała niebieskie. Zaczynamy https://www.youtube.com/watch?v=vyDM8qDAacU.
Pozdrawiają panie ze świetlicy!
Czytamy o wiośnie
Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 89.
Oglądanie zdjęć. Odszukiwanie wśród naklejek wyrazów – nazw zwierząt i roślin przedstawionych na zdjęciach. Naklejanie ich pod odpowiednimi zdjęciami. Rysowanie po śladzie rysunku trawy, kolorowanie rysunku.
- poranne
Zabawa Dzięcioły na drzewie.
Dziecko biega w dowolnych kierunkach, trzymając ramiona wyciągnięte w bok – naśladują ruchy skrzydeł dzięcioła. Na hasło: Dzięcioły na drzewie, zatrzymują się, podnoszą dłonie na wysokość klatki piersiowej i uderzają palcami jednej dłoni w otwartą drugą dłoń, w rytmie wystukiwanym przez osobę współbawiącą się – dzięcioły stukają w drzewo.
Zabawa Zwiędłe kwiatki.
Dziecko znajduje się w dowolnych miejscach w domu, w przysiadzie, ramiona mają swobodnie zwieszone wzdłuż tułowia, głowy pochylone – naśladują zwiędłe kwiatki. Dziecko przemieszcza się i naśladuje podlewanie kwiatów wodą z konewki. Przy każdym kwiatku powtarza słowa rymowanki:
Ja ci wody dam, a ty, kwiatku, wstań.
Podlany kwiatek wstaje. Dziecko powoli podnosi się do stania, na końcu unosi ramiona w górę. Gdy dziecko wstaje, radośnie kołysze ramionami na boki i mówi słowa rymowanki:
Woda, woda sił nam doda.
Zwierzęta – do domu!
Ktoś z domowników stoi po jednej stronie pokoju, dziecko – po drugiej. Gdy dziecko usłyszy hasło: Żabki – do domu! – w pozycji na czworakach zbliżają się do domownika, który uczestniczy w zabawie. Osoba towarzysząca w zabawie przechodzi w inne miejsce sali i przywołuje kolejno: zające, wróbelki, pieski. Dziecko zmierza do osoby z którą się bawi, naśladując ruchy wymienionych zwierząt.
Zabawa Spacer bocianów.
Dziecko chodzi po sali, wysoko unosząc kolana, ramiona mają wyciągnięte w bok. Na sygnał, zatrzymuje się, stoi na jednej nodze i stara się utrzymać równowagę. Stoi, naśladując głos bociana. Mówi: Kle, kle, kle.
II
1. Karty pracy, cz. 4, s. 40, 41.
- obrazka przedstawiającego łąkę w maju. Opowiadanie o nim.
- przedstawia obrazek?
- znajduje się na łące?
- zwierzęta znajdują się na łące?
- na sylaby i na głoski nazw: mak, żaby, osy, motyle, trawa, stokrotka.
- zdań na temat obrazka.
Np.
Po łące chodzi bocian.
Na łące kwitną maki, jaskry i stokrotki.
Nad kwiatami fruwają kolorowe motyle.
Liczenie słów w ułożonych zdaniach. (4, 7, 5)
Czytanie wyrazów umieszczonych na dole kart. Wskazywanie na obrazku roślin i zwierząt, których nazwy odczytano.
Odszukiwanie wśród naklejek obrazków zwierząt i roślin. Naklejanie ich na odpowiednie cienie.
2. Karta pracy, cz. 4, s. 42.
Łączenie sylab znajdujących się na rysunku drogi biegnącej od drugiego i od trzeciego dziecka. Kolorowanie
dróg tych dzieci. Na końcu łączenie pozostałych sylab na drodze pierwszego dziecka, którego droga przecina się
z pozostałymi drogami. Odczytanie tych nazw. Odszukanie wśród naklejek zdjęć zwierząt, których nazwy
powstały. Naklejanie ich w odpowiednich miejscach. Rysowanie po śladzie drogi motyla lecącego do stokrotki.
1. Dowolny taniec przy piosence Wiosna na łące (sł. i muz. J. Kucharczyk). https://www.youtube.com/watch?v=814z9Tpphkw
I. Dziś na łąkę przyszła Wiosna
w kwiecistej sukience,
budzi maki i stokrotki,
jaskry i kaczeńce.
Ref.: Ptaki trele wyśpiewują,
świeci ciepłe słońce,
w rosie kąpią się biedronki.
Wiosna już na łące!
II. Świerszcz zielone stroi skrzypce,
da dziś pierwszy koncert.
Tańczą pszczoły i motyle,
żabki i chrabąszcze.
Ref.: Ptaki…
III. Tak się wszyscy cieszą wiosną,
tańczą i śpiewają,
nawet krecik wyszedł z norki,
z myszką pląsa żwawo.
Ref.: Ptaki…2.
Oglądanie zdjęć przedstawiających łąkę wiosną https://puzzlefactory.pl/pl/puzzle/graj/dla-dzieci/233028-majowa-%C5%82%C4%85ka,
- kolory wyróżniają się na łące?
- jest zielone oprócz trawy?
- kwiaty rosną na łące?
- zwierzęta spotykamy na łące?
Kolorowa łąka – rozdmuchiwanie kropli farb i odbijanie palców maczanych w farbie. https://www.youtube.com/watch?v=flvZXQ7HfCw, - filmik przedstawia różne techniki malarskie. Czas 1.23 – malowanie za pomocą słomki
3. Zapoznanie ze sposobem wykonania prac.
Nakrapianie dołu kartki zieloną farbą za pomocą pędzla.
Rozdmuchiwanie zielonej farby za pomocą rurki do napojów (od dołu kartki do góry).
Nakrapianie nad rozdmuchaną zieloną farbą innych kolorów.
Rozdmuchiwanie farb.
Odbijanie palca maczanego w farbie – tworzenie kwiatów, słońca…
4. Samodzielna praca dzieci.
5. Porządkowanie miejsc pracy.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 43.
Słuchanie tekstu. Rysowanie po śladach rysunków.
2. Zabawa wyzwalająca aktywność twórczą – Gdybym był motylem.
Dziecko wypowiada się na temat tego, co by robił, gdyby był przez chwilę motylem.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 44.
Łączenie pętli z obrazkami z właściwymi zapisami działań matematycznych. Wpisywanie odpowiednich liczb wyników dodawania.
MIŁEGO CZYTANIA! P.S.KUJAWSKA P.J.NIEMYJSKA
Zmęczeni i pełni wrażeń spotykamy się na dzisiejszych zajęciach. Czas szybko ucieka, a przed nami wielkie święto- święto naszej Mamy i Taty. Będziemy dzisiaj zastanawiać się, jak można rodzicom sprawić przyjemność. Nic lepiej nie odda naszych uczuć jak piosenki. https://www.youtube.com/watch?v=LSnpQYW_44I, https://www.youtube.com/watch?v=mX5XFiSTOGo
Motyle – latające kwiaty
Oglądanie obrazków, zdjęć przedstawiających łąkę.
- zwierząt i roślin.
- nazw na sylaby i na głoski.
2. Układanie zdań na temat łąki ze zdjęcia, obrazka.
3. Zabawa Grasz w zielone?
Dziecko porusza się odpowiednio do dźwięków muzyki. Na przerwę w grze zatrzymuje się i podchodzi do najbliższej osoby, pytając: Grasz w zielone? Osoba ta odpowiada: Gram. Potem pokazuje w swojej garderobie coś, co jest zielone, i mówi: I zielone mam. Jeżeli nie ma nic zielonego, to pyta partnera: Grasz w zielone? Itd. Pojawiające się dźwięki znowu zapraszają do ruchu.
Ćwiczenia poranne
Dzięcioły na drzewie.
Dziecko biega w dowolnych kierunkach, trzymając ramiona wyciągnięte w bok – naśladują ruchy skrzydeł dzięcioła. Na hasło: Dzięcioły na drzewie, zatrzymują się, podnoszą dłonie na wysokość klatki piersiowej i uderzają palcami jednej dłoni w otwartą drugą dłoń, w rytmie wystukiwanym przez osobę współbawiącą się – dzięcioły stukają w drzewo.
Zabawa Zwiędłe kwiatki.
Dziecko znajduje się w dowolnych miejscach w domu, w przysiadzie, ramiona mają swobodnie zwieszone wzdłuż tułowia, głowy pochylone – naśladują zwiędłe kwiatki. Dziecko przemieszcza się i naśladuje podlewanie kwiatów wodą z konewki. Przy każdym kwiatku powtarza słowa rymowanki:
Ja ci wody dam, a ty, kwiatku, wstań.
Podlany kwiatek wstaje. Dziecko powoli podnosi się do stania, na końcu unosi ramiona w górę. Gdy dziecko wstaje, radośnie kołysze ramionami na boki i mówi słowa rymowanki:
Woda, woda sił nam doda.
Zwierzęta – do domu!
Ktoś z domowników stoi po jednej stronie pokoju, dziecko – po drugiej. Gdy dziecko usłyszy hasło: Żabki – do domu! – w pozycji na czworakach zbliżają się do domownika, który uczestniczy w zabawie. Osoba towarzysząca w zabawie przechodzi w inne miejsce sali i przywołuje kolejno: zające, wróbelki, pieski. Dziecko zmierza do osoby z którą się bawi, naśladując ruchy wymienionych zwierząt.
Zabawa Spacer bocianów.
Dziecko chodzi po sali, wysoko unosząc kolana, ramiona mają wyciągnięte w bok. Na sygnał, zatrzymuje się, stoi na jednej nodze i stara się utrzymać równowagę. Stoi, naśladując głos bociana. Mówi: Kle, kle, kle.
II
Słuchanie wiersza I. R. Salach Łąka.
1. Zabawa rytmiczna Na zielonej łące.
Dziecko mówi za kimś z domowników tekst rymowanki i naśladuje malowanie roślin na łące.
Na zielonej łące wiosna już nastała,
trawy oraz kwiaty pędzlem malowała.
Zielona łąka w barwach tonie, piękne motyle lecą do niej.
2. Ćwiczenia w książce, s. 76.
- wiersza.
- na temat wiersza.
- nazwy mieszkańców łąki.
- wydał bal na łące?
- i nazywanie zwierząt na obrazku.
Zabawa muzyczno-ruchowa Taniec motyli. https://www.youtube.com/watch?v=OpknSm2D3OY
Dziecko porusza się po pokoju przy nagraniu spokojnej melodii, naśladując taniec motyli nad łąką.
3. Słuchanie ciekawostek o motylach. https://www.youtube.com/watch?v=MJZp8yan3L4, https://www.youtube.com/watch?v=aI43H9jk1dE
Motyle, inaczej łuskoskrzydłe, to uskrzydlone owady.
Dzielimy je ze względu na wygląd i porę lotu na:
– motyle dzienne
– ćmy.
Dzielimy je też ze względu na rozmiar na:
– motyle większe
– motyle mniejsze.
Motyle są drugą pod względem liczebności grupą owadów (pierwszą są chrząszcze). Na świecie występuje około 150 tysięcy motyli, w Polsce – ponad 3 tysiące.
Zbudowane są z głowy (na której znajdują się oczy, czułki, aparat gębowy), tułowia i odwłoka.
Na tułowiu znajdują się trzy pary odnóży.
Motyle żyją od kilku godzin do kilku miesięcy.
Przykładowe nazwy: paź królowej, paź żeglarz, niepylak Apollo, rusałka admirał, rusałka żałobnik, mieniak tęczowiec, rusałka pawik, rusałka pokrzywnik, czerwończyk dukacik, modraszek Arion…
4. Ćwiczenia w książce, s. 77.
Oglądanie obrazków. Opowiadanie, jak rozwija się motyl. Podawanie zapamiętanych nazw motyli.
Ćwiczenia gimnastyczne
Pomoce: paski kolorowej bibuły. https://www.youtube.com/watch?v=MG6iPAU2b0I
Zgodnie z muzyką – dziecko maszeruje po pokoju na palcach, kiedy nagranie muzyki jest głośne, a w przysiadzie, kiedy nagranie muzyki jest ciche. W czasie marszu dziecko bierze złożone paski bibuły.
- bibułki – przy nagraniu dowolnej muzyki dziecko swobodnie tańczy i poruszają paskami bibułki trzymanymi najpierw w prawej, a potem w lewej ręce. Podczas przerwy w grze przykuca i układa na podłodze z bibułki dowolne kształty.
- kole – układa na podłodze koła z bibułki i skacze dookoła nich obunóż, w jedną i w drugą stronę.
- bibułką – dotyka bibułką różnych części ciała wymienianych przez osobę współbawiącą się .
- najwyżej – wyrzuca bibułkę do góry, obserwuje jej opadanie, i łapie ją tuż nad podłogą.
- palce – chwyta palcami stopy bibułkę leżącą na podłodze i podaje ją sobie do rąk.
- ósemkę – dziecko przekłada bibułkę z ręki do ręki na kształt ósemki pomiędzy rozstawionymi nogami.
- i wiaterek – dziecko dmucha na paski bibuły z większym i z mniejszym natężeniem.
- owady – zgniata bibułkę w kulkę, rzuca przed siebie i podąża jej śladem.
https://www.youtube.com/watch?v=lbB770dSoI0&list=RDlbB770dSoI0&start_radio=1&t=43 Marsz z muzyką – rytmicznie maszeruje przy nagraniu marszowej melodii. Podczas przerwy w grze przykucają i wyskakują w górę.
III
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 88.
Kolorowanie rysunku o tematyce wiosennej.
2. Dzielenie nazw obrazków na sylaby i na głoski.
„MOTYLEM JESTEM”- POZDRAWIAMY P.J.NIEMYJSKA P.S.KUJAWSKA
Z prawej strony, z lewej strony
Przebieg dnia
I
1. Nazywanie muzyków grających na określonych instrumentach.
Popatrzcie na zdjęcia (obrazki) instrumentów, a dzieci nazywają muzyków grających na nich, np.
fortepian – pianista
wiolonczela – wiolonczelista
flet – flecista
klarnet – klarnecista
trąbka – trębacz
saksofon – saksofonista…
2. Śpiewanie wybranej piosenki sztafetowo – jedno dziecko przerywa, a drugie rozpoczyna od tego samego miejsca. Z prawej strony, z lewej strony – ćwiczenia rozwijające orientację przestrzenną.
1. Zabawa Zrośnięte bliźniaki.
Dziecko zaprasza domownika do zabawy i tworzy parę. Chodzą po pokoju, stykając się wymienionymi częściami ciała, np.: plecami, łokciami, uszami...
2. Wskazywanie swoich prawych i lewych części ciała.
- lewego ucha (prawego kolana, lewej stopy, prawego policzka, prawego ucha, prawej łydki...).
3. Zabawa woreczkami.
Dziecko bierze rolkę papieru. Rzuca je względem siebie według poleceń . Np.
- go za siebie.
- go przed siebie.
- go po swojej lewej stronie.
- go po swojej prawej stronie.
4. Zabawa połączona z maszerowaniem.
Dziecko maszeruje po sali i wykonując polecenia, pokazuje odpowiednio nogę według słów rymowanki.
Hej, idziemy naprzód żwawo
nóżką lewą, nóżką prawą.
Hej, maszerujemy drogą
prawą nogą, lewą nogą.
I klaszczemy wciąż rękami
nad głowami, nad głowami.
Potem z lewej, z prawej strony,
no i podskok. Już zrobiony?
5. Obrysowanie swoich stóp samodzielnie lub z pomocą rodzeństwa, mamy, taty.
Dziecko wycina rysunki i koloruje: na zielono – rysunki prawej stopy, na niebieskio – lewej.
6. Zabawa Stajemy stopą.
Dziecko porusza się odpowiednio do ulubionej melodii. Na przerwę w grze i hasło Lewa (Prawa) kładzie odpowiednią sylwetę na podłodze i staje na niej właściwą stopą (stają jednonóż).
Ćwiczenia gimnastyczne – ćwiczenia z Kubusiem
https://www.youtube.com/watch?v=uU84GWyJy_M
https://www.youtube.com/watch?v=HyNxfTcCkCQ
https://www.youtube.com/watch?v=66Xoq3nqihY
III
1. Zabawy z gamą C-dur.
- gamy śpiewanej i granej . https://www.youtube.com/watch?v=acLiPWPrPiE Pokazywanie za pomocą rąk, jak wzrastają (obniżają się) dźwięki. https://www.youtube.com/watch?v=4YFmTNqTfsU
- zapisu nutowego gamy C-dur z podpisanymi nutami https://www.youtube.com/watch?v=hiWvp4JweuM
- poszczególnych dźwięków gamy (fa).
2. Karta pracy, cz. 4, s. 29.
Kolorowanie drogi rodziny do filharmonii.
Zabawa ruchowa Skąd słychać dźwięk?
Dziecko zasłania oczy dłońmi złożonymi na szyi tak, aby chronić oczy przed ewentualnym uderzeniem w czasie przemieszczania się za sygnałem. Gdy to uczynią, ktoś z domowników klaszcze a dziecko posuwa się w stronę usłyszanego sygnału. Wtedy osoba wydająca dźwięk zmienia szybko miejsce i stamtąd wydaje kolejny dźwięk. To zmusza dzieci do zmiany kierunku poruszania się. W czasie zabawy należy zwracać uwagę, żeby dziecko miało zamknięte oczy. Zabawa nie może trwać zbyt długo.
3. Rozmowa o odtwarzaniu muzyki dawniej i dziś.
- piosenek z płyt analogowych, odtwarzanych na gramofonie. https://www.youtube.com/watch?v=NqhcX3EzdFw Porównywanie jakości dźwięku ze współczesnymi odtwarzaczami.
- piosenek z płyty CD, odtwarzanych na odtwarzaczu płyt kompaktowych.
MIŁEGO SŁUCHANIA! P.S. KUJAWSKA P.J. NIEMYJSKA
Witamy!
Dzisiaj przypada „Dzień farmaceuty”, więc warto przybliżyć ten temat. Zaczniemy od tego, kim jest i co robi farmaceuta szpitalny https://www.youtube.com/watch?v=ZoChJN5KLyQ, Jakie obowiązki ma farmaceuta https://www.youtube.com/watch?v=vYGOwjcC22kco farmaceuta może zrobić dla nas? https://www.youtube.com/watch?v=vBAFWmi030E. Już dużo wiemy o zawodzie farmaceuty, teraz w ramach podziękowania za tak trudną i odpowiedzialną pracę wykonamy „laurkę dla farmaceuty”. Do dzieła mali artyści . Pozdrawiamy, panie ze świetlicy.
Czarodziejski koncert
1. Karta pracy, cz. 4, s. 27.
Kolorowanie rysunków tylko tych instrumentów, które występują po jednej stronie karty – prawej lub lewej.
Kolorowanie rysunku zwierzęcia, którego głosem dziecko zaśpiewa piosenkę.
2. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat: Co to jest muzyka?
- wiecie, jak nazywają się muzyczne znaki?
Rodzic wyjaśnia , że muzyk, patrząc na nuty, potrafi przypisać im odpowiednie dźwięki. Na początku zapisu nutowego jest klucz wiolinowy.
Demonstrujemy zapis nutowy.
3. Śpiewanie tekstu podanego przez mamę sopranem, a potem basem.
Wyjaśniamy, na czym polega śpiewanie sopranem, a na czym – basem.
Dzieci słuchają nagrań utworów śpiewanych sopranem, a następnie – śpiewanych basem.
Śpiewają basem, a potem sopranem tekst: Muzyka, muzyka to nie tylko śpiewanie czajnika.
II
Zabawy przy piosence Czarodziejski koncert.
1. Zabawa Dyrygent.
Każde dziecko wybiera sobie jeden instrument. Rodzic pełni rolę dyrygenta. Kiedy ręce dyrygenta są zbliżone do siebie, wszystkie instrumenty grają cicho, kiedy zaś są szeroko rozstawione – wszystkie instrumenty grają głośno. Po kilkakrotnym powtórzeniu rolę dyrygenta może przejąć dziecko.
2. Słuchanie piosenki Czarodziejski koncert (sł. i muz. K. Gowik)
I. Instrumenty już czekają, zaraz będą razem grały, wyczarują piękne nutki i zabiorą wszystkie smutki. Pan dyrygent już gotowy, chce, by wszystkie go słuchały, a nastroje są gorące, zaraz będzie piękny koncert.
Ref.: Patrzą instrumenty na dyrygenta swego, bez batuty w jego ręce wszystko będzie do niczego…
II. Smyczki głaszczą struny skrzypiec, ocierają się jak kotki, wiolonczela i altówki dają dźwięk jak lizak słodki. Z boku harfa i gitara ze strunami do szarpania. Wszyscy chcą tu być najlepsi, wszyscy chcą mieć szóstkę z grania!
Ref.: Patrzą instrumenty…
III. Z tyłu siedzą srebrne flety; gdy w nie dmuchać, pięknie grają. Za fletami złote trąbki trąbią, ile siły mają. Saksofony i klarnety tak dmuchają, że o rety! Razem z nimi buczy tuba, bardzo duża, bardzo gruba.
Ref.: Patrzą instrumenty…
IV. A pośrodku wielki, czarny – to fortepian z klawiszami, kiedy palce w nie uderzą, płyną dźwięki ponad nami. Całkiem z tyłu wielkie bębny dudnią tak, że drży powietrze. Jaki wielki, cudny koncert, grajcie jeszcze, grajcie jeszcze!
3. Rozmowa na temat piosenki.
- ilu zwrotek składa się piosenka?
- ma refren?
- dyryguje dyrygent?
- instrumenty brały udział w koncercie?
4. Zabawa przy piosence.
Przy I zwrotce dzieci jak instrumenty stoją i czekają.
Podczas refrenu naśladują dyrygenta i poruszają na niby batutą. Podczas II zwrotki naśladują grę na skrzypcach, wiolonczeli, harfie lub gitarze.
Przy III zwrotce grają na instrumentach dętych – flecie, trąbce, saksofonie lub klarnecie.
Przy ostatniej zwrotce są pianistami i grają na fortepianie.
5. Spacer po kole przy nagraniu piosenki Czarodziejski koncert.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XIV, z wykorzystaniem kubeczków po jogurtach.
I
- orientacyjno-porządkowa Zabierz kubeczek.
Dzieci poruszają się ostrożnie pomiędzy kubeczkami rozłożonymi na podłodze. Podczas przerwy w grze podnoszą najbliższy kubeczek i wyciągają rękę z nim w górę. Kiedy usłyszą dźwięki, odkładają kubeczek i swobodnie się poruszają.
II
- dużych grup mięśniowych – Wędrujący kubeczek.
Dzieci przekładają kubeczki z ręki do ręki: z przodu, z tyłu, pod kolanem, nad głową – w pozycji stojącej i w ruchu.
- tułowia – Rzuć i podnieś.
Dzieci stoją w małym rozkroku, kubeczek kładą na głowie; wykonują skłon głową w celu upuszczenia kubeczka na podłogę. Następnie wykonują skłon tułowia z jednoczesnym podniesieniem kubeczka i umieszczeniem go ponownie na głowie (podczas skłonu nogi mają proste).
- mięśni grzbietu – Turlamy kubeczek.
Dzieci w siadzie prostym, trzymają kubeczek oburącz na wyprostowanych nogach. Turlają kubeczek po nogach jak najdalej w kierunku stóp i z powrotem, mając nogi proste w kolanach.
- – Kubeczkowe obuwie.
Dzieci w siadzie rozkrocznym, trzymają kubeczek w prawej ręce. Wykonują skrętoskłon do lewej nogi, próbują położyć kubeczek na palcach lewej stopy. Prostują się, następnie wykonują skrętoskłon do prawej nogi i próbują założyć kubeczek lewą ręką na prawą stopę. Podczas wykonywania ćwiczenia kolana mają proste.
- mięśni brzucha – Zajrzyj do kubeczka.
Dzieci w leżeniu przodem, trzymają kubeczki w wyciągniętych rękach przed sobą. Na hasło Zaglądamy do kubeczka, unoszą ręce i głowę do góry, trzymając je chwilę w tej pozycji, a następnie je opuszczają.
- na czworakach – W prawo, w lewo.
Kubeczki stoją na podłodze, dzieci maszerują na czworakach dookoła nich w prawą, a następnie (po usłyszeniu uderzenia w bębenek) w lewą stronę.
- mięśni grzbietu i brzucha – Niezwykłe spotkanie.
Dzieci w leżeniu tyłem, kubeczek trzymają w rękach wyciągniętych za głową. Jednocześnie wznoszą ręce i nogi i dążą do spotkania rąk z kubeczkiem ze stopami. Następnie wracają do pozycji wyjściowej.
- oddechowe – Do góry i na dół.
Dzieci w leżeniu tyłem, kubeczek mają położony na brzuchu. Przy wdechu – uwypukleniu brzucha – obserwują wznoszenie się kubeczka do góry; przy wydechu obserwują jego opadanie.
- równowagi – Jesteśmy uważni.
Dzieci w pozycji stojącej, kubeczek mają umieszczony na głowie (do góry dnem). Wykonują trzy kroki marszu, potem powolny przysiad i wracają do pozycji wyjściowej tak, aby kubeczek nie spadł.
- bieżna Na drugą stronę.
Dzieci ustawiają się w szeregu po jednej stronie sali, kubeczki stoją na podłodze przed nimi. Na hasło Na drugą stronę, dzieci podnoszą kubeczki, biegną na drugą stronę sali i ustawiają je na podłodze.
- Sprytne ręce.
Dzieci podrzucają kubeczki obiema rękami, a następnie jedną ręką, i łapią je (w miejscu i w ruchu). Potem podrzucają kubeczki, klaszczą w ręce i łapią kubeczki.
III
- stóp – Sprawne stopy.
Dzieci w pozycji stojącej, podnoszą palcami stóp kubeczki i podają sobie do rąk. Wykonują siad skulny podparty, kubeczki mają pomiędzy stopami. Podnoszą stopy z kubeczkiem do góry i powracają do pozycji wyjściowej. W pozycji stojącej turlają kubeczek od jednej stopy do drugiej.
- wyprostne – Jak najwyżej.
Dzieci maszerują na palcach po obwodzie koła z rękami trzymającymi kubeczek, wyciągniętymi jak najwyżej nad głową, następnie maszerują na całych stopach.
- rytmiczne – Podaj rytm.
Dzieci siedzą skrzyżnie. Nauczyciel wystukuje na bębenku prosty rytm, który dzieci starają się zapamiętać. Na umówiony sygnał powtarzają podany rytm, stukając denkiem kubeczka o podłogę.
- z rymowanką.
Dzieci maszerują po obwodzie koła z rytmicznym powtarzaniem rymowanki: Gimnastyka – ważna sprawa, dla nas, dzieci, to zabawa. Potem odkładają kubeczki na wskazane miejsce.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 28.
Czytanie tekstu. Podawanie zakończeń zdań. Kolorowanie rysunków instrumentów.
2. Zabawa Mój taniec.
Dzieci stoją na obwodzie koła. Słuchają nagrania rytmicznej melodii. Chętne dziecko wchodzi do środka koła i porusza się w wymyślony przez siebie sposób. Pozostałe dzieci je naśladują. Po pewnym czasie dziecko ze środka koła zaprasza inne dziecko na swoje miejsce i zabawa toczy się dalej.
3. Układanie z liter nazw obrazków (Wyprawka plastyczna).
Rodzic daje dzieciom po 2–3 obrazki i litery. Dzieci układają z liter wyrazy – nazwy obrazków. Np. buty, sałata, motyl, laska, rower, burak, bułka, pralka, papryka, cebula, owoce…
ŻEGNAMY TANECZNYM KROKIEM! WASZE PANIE:S.KUJAWSKA J.NIEMYJSKA
W filharmonii
Przebieg dnia
I
2. Karta pracy, cz. 4, s. 24.
Liczenie kratek. Naklejanie w okienkach odpowiednich liter odszukanych wśród naklejek. Odczytanie nazw instrumentów. Rysowanie po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Nazywanie instrumentów przedstawionych na rysunkach.
Ćwiczenia poranne
.
- Bączek.
Dziecko stoi w luźnej pozycji. Stawiając małe kroki, wykonuje obrót dookoła własnej osi. Na dowolnie umówiony sygnał/dźwięk siada w dowolny sposób na podłodze.
Podczas powtórzenia zabawy wykonuje obrót w przeciwną stronę.
Skaleczona pięta.
Dziecko stoi z wysuniętą do tyłu nogą, opartą na palcach (w zakroku). Przechodzi na drugą stronę , dosuwając nogę (zakroczną) opartą na palcach do nogi (wykrocznej) opartej na pięcie.
|
Ćwiczenia z wykorzystaniem rymowanki.
Dziecko stoi w dowolnym miejscu. Powtarza słowa rymowanki i wykonuje określone w niej ruchy.
Dziecko:
Ręce dwie, wykonują dwa klaśnięcia w dłonie,
nogi dwie dwa razy przytupują,
do roboty palą się. pocierają dłonie o siebie,
Biegną szybko, biegną w miejscu,
podskakują, wykonują dwa podskoki obunóż w miejscu,
w górze wietrzyk podnoszą ramiona do góry,
naśladują. wykonują skłony boczne tułowia.
II
W filharmonii – ćwiczenia w czytaniu.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 25.
Czytanie nazw instrumentów i wskazywanie ich na obrazkach.
I. Instrumenty już czekają, zaraz będą razem grały,
wyczarują piękne nutki i zabiorą wszystkie smutki.
Pan dyrygent już gotowy, chce, by wszystkie go słuchały,
a nastroje są gorące, zaraz będzie piękny koncert.
Ref.: Patrzą instrumenty na dyrygenta swego,
bez batuty w jego ręce wszystko będzie do niczego…
II. Smyczki głaszczą struny skrzypiec, ocierają się jak kotki,
wiolonczela i altówki dają dźwięk jak lizak słodki.
Z boku harfa i gitara ze strunami do szarpania.
Wszyscy chcą tu być najlepsi, wszyscy chcą mieć szóstkę z grania!
Ref.: Patrzą instrumenty…
III. Z tyłu siedzą srebrne flety; gdy w nie dmuchać, pięknie grają.
Za fletami złote trąbki trąbią, ile siły mają.
Saksofony i klarnety tak dmuchają, że o rety!
Razem z nimi buczy tuba, bardzo duża, bardzo gruba.
Ref.: Patrzą instrumenty…
IV. A pośrodku wielki, czarny – to fortepian z klawiszami,
kiedy palce w nie uderzą, płyną dźwięki ponad nami.
Całkiem z tyłu wielkie bębny dudnią tak, że drży powietrze.
Jaki wielki, cudny koncert, grajcie jeszcze, grajcie jeszcze!
Ref.: Do niczego!!! (okrzyk)
3. Rozmowa na temat piosenki.
- instrumenty brały udział w koncercie?
- dyrygował?
- powinien mieć dyrygent w ręce?
- odbywa się na ogół taki koncert?
4. Ćwiczenia w książce, s. 74, 75.
Słuchanie informacji na temat filharmonii. Nazywanie instrumentów przedstawionych na zdjęciach. Nazywanie muzyków grających na tych instrumentach. Czytanie tekstu.
Malowanie farbami plakatowymi na dużych, tekturowych pudłach nastroju wybranego utworu F. Chopina.
1. Rozmowa na temat F. Chopina.
- był Fryderyk Chopin?
- komponował? (Walce, nokturny, mazurki, etiudy, sonaty, polonezy, ronda, koncerty…).
Fryderyk Chopin był polskim kompozytorem i pianistą. Urodził się ponad 200 lat temu w Polsce (Żelazowa Wola), a zmarł około 170 lat temu we Francji, w Paryżu. Już w wieku 7 lat wydał swój pierwszy utwór i zaczął koncertować w domach bogatych ludzi.
Często w jego utworach pojawiają się elementy muzyki ludowej.
Jako pianista był samoukiem.
Ukończył studia w wieku 19 lat. Był muzycznym geniuszem.
Gdy miał 20 lat, wyjechał do Francji. Do Polski już nie powrócił. Często koncertował, uczył gry na pianinie i pisał nowe utwory.
2. Słuchanie wybranego utworu F. Chopina, np. Nokturnu Des-dur, op. 27, nr 2. https://www.youtube.com/watch?v=Rh1eYU0VBnA
3. Wypowiedzi dzieci na temat wysłuchanego utworu.
- czym może opowiadać ten utwór?
- czuliście, słuchając go?
- był on wesoły, czy smutny?
- barw użylibyście, chcąc przedstawić jego nastrój?
- można go przedstawić ruchowo?
5. Ruchowe przedstawienie utworu.
Dziecko bierze kawałek (bibuły, papieru toaletowego, wstążki). Porusza się po pokoju w sposób, jaki podpowiada im muzyka.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 26.
Naklejanie liter odszukanych wśród naklejek na luki w wyrazach – nazwach obrazków. Odczytanie całych nazw.
Głośne liczenie obrazków kwiatów. Klaskanie na każde raz.
2. Zabawa graficzna Instrument jak najłatwiej narysować instrumenty muzyczne.
https://www.youtube.com/watch?v=Y5AsTcgJ7DQ…
Dzieci mogą wymyślić własny instrument i nadać mu nazwę.
Czy jesteście już dzisiaj z nami? Dzisiejszy dzień to „Światowy dzień ptaków wędrownych”. To wiadomo, że dzisiaj rozmawiamy o ptakach. Tutaj posłuchajcie ,skąd ptaki wiedzą, gdzie mają lecieć https://www.youtube.com/watch?v=dLgZrIJQwc4, https://www.ekokalendarz.pl/dzien-ptakow-wedrownych/. Następnie, jeśli macie możliwość i chęci, to proponujemy Wam pokolorowanie rysunku. http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/ptaki/recent
W teatrze
Karta pracy, cz. 4, s. 23.
Rysowanie po prawej stronie karty takich samych wzorów, jakie są po jej lewej stronie.
Ilustracja ruchowa rymowanki Wielki smok.
Wielki smok szedł do przodu kroki trzy,
zrobił przysiad i wyszczerzył groźnie kły.
Skoczył w górę i rozłożył skrzydła swe,
latał w koło, by pogubić myśli złe.
W chłodnej wodzie pływał żabką też,
na czworakach chodził tak jak jeż.
Gdy się zmęczył, to zwinięty w kłębek spał,
kolorowe sny całą nockę miał.
2. Słuchanie wiersza M. Strękowskiej-Zaremby***.
Gdy siedzę na widowni
i gasną światła w teatrze,
kurtyna idzie w górę,
wstrzymuję oddech i patrzę.
Nagle wszystko ożywa:
śpiewają drzewa z papieru,
drewniany słowik fruwa,
kot w butach zmierza do celu.
Przeżywam ich przygody,
niezwykłe – aż nie do wiary.
Teatr to takie miejsce,
w którym możliwe są czary.
Kiedy jestem już w domu,
wycinam tygrysa w paski
i gram teatr dla mamy,
i czekam na oklaski.
- wy czujecie się podobnie w teatrze?
- w domu robicie teatrzyk dla rodziców?
Ćwiczenia poranne
Zabawa z elementem czworakowania – Zaczarowane zwierzęta.
Dziecko trwa nieruchomo w przysiadzie podpartym. Na sygnał – uderzenie w dłonie – budzi się i przemieszcza na czworakach po domu. Na dwa uderzenia powoli unosi się do pozycji stojącej, przebierając rękami – zwierzęta zostają odczarowane i stają się znów dziećmi.
Zabawa wieloznaczna – Wilk i czerwone kapturki.
Dziecko zaprasza kogoś z domowników do wspólnej zabawy. Przydziela role. Jedna osoba to drzewa, które porusza się lekko na wietrze. Druga to czerwony kapturek. Dziecko – czerwony kapturek – biega swobodnie między drzewami. Gdy usłyszy hasło Wilk, chowa się za drzewami. Na hasło Nie ma wilka, wybiega z ukrycia. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.
Ćwiczenia oddechowe.
Dziecko leży tyłem w dowolnym miejscu, ramiona trzyma wyprostowane za głową. Przesuwa ramiona po podłodze w dół, do bioder, i z powrotem do góry. Po kilku powtórzeniach dołączają do ruchów głębokie wdechy (ramiona w górę) i wydechy (ramiona w dół).
Oglądanie wybranej baśni w teatrze dla dzieci. https://www.youtube.com/watch?v=hVY3OkB6ew4
1. Przypomnienie zasad zachowania się w teatrze.
- podczas przedstawienia można rozmawiać?
- jemy podczas przedstawienia?
- się zachowujemy?
3. Oglądanie elementów sali teatralnej – przypomnienie nazw: scena, kurtyna, widownia, scenografia…
4. Oglądanie spektaklu.
III
1. Rozmowa na temat baśni oglądanej w teatrze.
- podobał się wam oglądany spektakl?
- scenografia była ciekawa?
- postać podobała się wam najbardziej? Dlaczego?
2. Ilustrowanie wybranego fragmentu oglądanej baśni.
Po wykonaniu prac autorzy opowiadają o zilustrowanym fragmencie. (Dlaczego wybrałeś ten fragment? Co przedstawia twoja praca?).
ZOSTAŃMY W MAGICZNYM ŚWIECIE TEATRU. POZDRAWIAMY: P.S.KUJAWSKA P.J.NIEMYJSKA
„W świecie książek - rozwijanie wyobraźni i wrażliwości u dzieci”
Witamy, witamy i do pracy zapraszamy. Ostatnio rozmawialiśmy o książce, jak powstaje oraz jak powstają kartki (papier) do książek. Dzisiaj kontynuować będziemy tematykę związaną z książką, W tym celu proponujemy wam zagadki. Poproście kogoś z domowników o wspólną zabawę w przerwie w wykonywaniu obowiązków domowych. Zaczynamy:
1.Rogi ma na głowie,
Słynie z pięknej brody.
Mieszka w Pacanowie.
W bajce ma przygody.
2. Ciąga skrzatom wozy w bajkach,
sławę skoczka ma i grajka.
3. Jest rzadkim zwierzęciem, podobnym do Burka.
W bajce Czerwonego pożarł nam Kapturka.
4. Z bajek jest nam znana.
Choć żyje w ciemności,
pozostaje dla nas symbolem mądrości.
5. Z jakiej jesteśmy bajki?
To my - braciszek i siostrzyczka.
Znaleźliśmy w lesie śliczną chatkę.
Całą ze słodkiego pierniczka.
6.Kochany przez wszystkich miś.
Jego przyjaciel to Krzyś.
Czerwony serdaczek i wesoła mina.
Od baryłki miodu każdy dzień zaczyna.
Na pewno to wyzwanie nie sprawiło Wam trudności. Teraz zachęcamy Was do zaprojektowania okładki książki, do którejś z odgadniętych bajek.
Zabawy z płynami
Karta pracy, cz. 4, s. 22.
Kolorowanie wystających fragmentów trójkątów na właściwe kolory. Czytanie zdań, skreślanie obrazków niezgodnych z ich treścią. Kończenie rysowania szlaczków.
II
Zabawy i ćwiczenia związane z mierzeniem objętości płynów.
Przygotujcie z kimś z domowników kilka butelek, np. o pojemności 1 litra, z różną zawartością wody zabarwionej farbą. Butelki są z plastiku, dokładnie zakręcone.
1. Określanie, ile wody jest w butelce.
Ustawiacie przed sobą zakręconą butelkę z wodą. I tutaj zadajemy wam pytania. Ile jest wody w butelce (dużo, mało). Potem przewracamy butelkę i pytamy, czy jest w niej tyle samo wody.
2. Ustawianie butelek według wzrastającej w nich ilości wody.
Ktoś z domowników ustawia przygotowane butelki na stoliku przed wami.
- w której butelce jest najwięcej barwionej wody, a w której – najmniej.
- butelki według ilości zawartej w nich wody – od tej z najmniejszą ilością, do tej z największą.
- w kolejne odkręcone butelki. Porównanie dźwięków wydawanych przez butelki.
3. Zapoznanie z jednostką objętości płynów.
A teraz posłuchajcie objętość płynów mierzymy w litrach. Jeśli to możliwe, pokażcie dzieciom butelki – 1-litrową i 2-litrową. Określa, ile wody się w nich mieści.
4. Sprawdzanie ilości napojów w dwóch różnych butelkach (jedna jest niska i szeroka, a druga – wąska i wysoka) za pomocą wspólnej miary.
Dziecko przelewa do szklanki wodę z jednej butelki, a potem – z drugiej butelki i liczy, ile szklanek wody było w jednej, a ile w drugiej butelce.
Określa, gdzie było jej więcej (powinno być tyle samo).
III
1. Dopasowywanie nazw do obrazków .
Dzieci wycinają obrazki środków lokomocji (obrazków kwiatów i owadów nie wycinają), wyszukują, a potem wycinają wyrazy – ich nazwy. Przyklejają na kartce obrazki, a pod nimi odpowiednie wyrazy.
Zabawa ruchowa Król Lul – zajrzyjcie do wczorajszych zajęć
2. Układanie schematów i modeli nazw obrazków.
POZDROWIENIA PRZESYŁAJĄ: P.S.KUJAWSKA P.J.NIEMYJSKA
Taki duży, taki mały -
Hej, hej i takim to sposobem dotarliśmy do 5 dnia tygodnia czyli?...... Tak, właśnie tak, dzisiaj jest już piątek, minął nam ciężki tydzień pracy, więc dzisiaj w nagrodę „Bajeczka o przeciwieństwach” https://www.youtube.com/watch?v=qUUK8SyZyBw, Wykonaj rysunek ,aby wystąpiło przeciwieństwo. Udanego odpoczynku: S. Kujawska, J. Niemyjska
Bardzo ważna rola
Karta pracy, cz. 4, s. 18.
Określanie, do wystawienia jakiej baśni przygotowane są sylwety, których cienie są przedstawione na rysunkach. Czytanie i ilustrowanie tych fragmentów baśni, o których jest mowa w tekście.
I
1. Ćwiczenia w książce, s. 72, 73.
- przedstawia obrazek?
Odszukiwanie na całym obrazku fragmentów obrazka umieszczonych z boku kart. Czytanie wyrazów umieszczonych na dole kart, wyjaśnianie ich znaczenia i wskazywanie wymienionych przedmiotów na obrazku.
2. Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego Bardzo ważna rola. https://www.youtube.com/watch?v=fGoC7pjxrLQ
Starszaki coraz częściej myślały o szkole. Powoli wyrastały z przedszkola, tak jak się wyrasta z przyciasnych butów czy kusego ubranka. Wyobrażały sobie, jak będzie w nowym miejscu.
– Jesteśmy już prawie uczniami – powiedziała Zosia. – Zanim pożegnamy przedszkole, może warto pokazać młodszym kolegom, czego nauczyliśmy się tutaj. I starszaki w porozumieniu z panią postanowiły przygotować teatrzyk.
Dzieci przez wiele dni uczyły się swoich ról. Recytowały wierszyki, śpiewały piosenki i tańczyły różne tańce. Po kilku próbach starszaki znały swoje role na pamięć. Na scenie czuły się pewnie, jak prawdziwi aktorzy. Prawie wcale nie zapominały, co mają powiedzieć, i rzadko się myliły. Pomagały paniom z przedszkola w przygotowaniu kolorowych dekoracji i kostiumów.
– Będzie teatrzyk w przedszkolu – powiedziała Zosia przy kolacji.
– Teatrzyk? – zainteresował się braciszek Zosi. Misiek był w najmłodszej grupie tego samego przedszkola. Był bardzo dumny ze swej starszej siostry. Ona wszystko wiedziała, wszystko umiała i pomagała Miśkowi we wszystkim.
– Taki teatrzyk z kukiełkami? – spytał Misiek.
– Nie, bez kukiełek. Sami będziemy grali. Same starszaki!
– Ty, Zosiu, też?
– O tak! Będę grała Bardzo Ważną Rolę!
Nadszedł dzień uroczysty, niecierpliwie wyczekiwany w przedszkolu. W dużej sali przedszkolnej kurtyna zasłaniała scenę. Przed zasłoną stanęły rzędy krzesełek dla widzów. Wszystkie grupy przedszkolne z wyjątkiem starszaków zasiadły na widowni. Wszystkie starszaki zniknęły w szatni, która zmieniła się w teatralną garderobę. Starszaki przebierały się w kostiumy specjalnie przygotowane dla aktorów przedstawienia. Rozległ się gong i kurtyna odsłoniła scenę z kolorowymi dekoracjami. Rosła tam piękna, rozłożysta jabłoń. Za jabłonią było pole i łąka, a za łąką las. Między łąką a lasem płynęła rzeka. A w tej rzece pluskały się ryby. Między sceną a widownią stał duży zegar. Z tarczą podzieloną na cztery części i jedną wskazówką. Nie pokazywał godzin, ale pory roku. Każda pora roku była w innym kolorze. Zima – biała, wiosna – zielona, lato – złote, jesień – brązowa.
Na scenę wbiegły starszaki i zaśpiewały piosenkę o porach roku. Bim! – zegar zadzwonił jeden raz. Wskazówka pokazała białe pole z napisem ZIMA. Rozległ się szum wiatru i sypnął śnieg. Na scenie zrobiło się biało. Gałązki jabłoni pokryły się szronem. Jabłonka trzęsła się z zimna i miała bardzo smutną minę. Po chwili, przykryta kołderką śniegu, zasnęła na stojąco.Na scenę wbiegły dzieci przebrane za leśne zwierzęta. Były tam sarenki, jelonki, zajączki i ptaki zimujące. Takie, co nie odleciały do ciepłych krajów. Bardzo smutne, zmarznięte i głodne zwierzęta drżały z zimna. Szukały pożywienia pod śniegiem.
Na scenę wbiegły dzieci w zimowych ubrankach i chłopiec przebrany za leśniczego. Dzieci sypały smakołyki dla ptaków do karmnika i wieszały słoninkę na gałęziach jabłonki. Leśniczy wykładał siano, marchew i kapustę dla czworonożnych mieszkańców lasu. Głodne zwierzęta najadły się do syta i zatańczyły z radości.
Misiek wpatruje się w scenę. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma. Jak to, przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam! – zegar zadzwonił dwa razy. Wskazówka pokazała zielone pole z napisem WIOSNA. Zaczął padać deszcz. Śnieg na polach roztopił się. Wyparował szron z gałęzi jabłoni. Zazieleniły się pola, łąki i drzewa w lesie. Jabłonka obudziła się i uśmiechnęła radośnie. Jej gałązki pokryły się białymi kwiatami i młodymi listkami. Wokół drzewa tańczyły dzieci przebrane za pszczoły i motyle. Z ciepłych krajów przyleciały jaskółki, żurawie i bociany.
Misiek obserwuje scenę. Coraz bardziej się niepokoi. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! Jak to? Przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam-bom! – zegar zadzwonił trzy razy. Wskazówka przesunęła się na złote pole z napisem LATO. Słońce świeciło coraz mocniej. Zieleń na polach i łąkach zastąpiły żółto-złote kolory dojrzewającego zboża i żółknących traw. Jabłonka miała bardzo zadowoloną minę. Pod przekwitającymi kwiatami pojawiły się zawiązki owoców. Szybko rosły jak nadmuchiwane baloniki. Zmieniały się w zielone jabłka. Po minie jabłonki widać było, że jest jej ciężko. Ciężar rosnących owoców przygina ręce – gałęzie jabłonki – do ziemi.
Misiek wypatruje Zosi na scenie. Zbiera mu się na płacz. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! A przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę! Bim-bam-bom-bum! – zegar zadzwonił cztery razy. Wskazówka pokazała brązowe pole z napisem JESIEŃ. Zachmurzyło się. Las przybrał jesienną szatę z liści żółtych, czerwonych i brązowych. Powiał jesienny wiatr. Dzieci przebrane za kolorowe liście zatańczyły na scenie.
Wiatr strąca dojrzałe, czerwone owoce z jabłoni. Im więcej owoców ląduje na ziemi, tym większa ulga maluje się na twarzy drzewa. Gdy spada ostatnie jabłko, jabłonka unosi ręce – gałęzie – do góry i tańczy radośnie. Dookoła niej tańczą pszczoły, motyle, ptaki i leśne czworonogi. Na scenę wchodzą dzieci z koszykami i, śpiewając, zbierają jabłka.
Wieje w polu psotny wiatr
i jabłonką trzęsie,
a z jabłoni jabłek grad
szur, szur przez gałęzie!
Starszaki z koszykami pełnymi jabłek schodzą ze sceny. Idą między widzów. Rozdają dzieciom dojrzałe, słodkie owoce.
Jabłko, co czerwienią lśni,
do przedszkola niosę.
Jeśli zechcesz, oddam ci,
weź jabłuszko, proszę!
Stojące na scenie drzewo jabłoni macha gałęziastą ręką do Miśka.
– Zosia! – woła uradowany chłopiec i biegnie do siostry. Wbiega na scenę i rzuca się w objęcia dziewczynki. – Nie poznałem cię, bo się przemieniłaś w jabłonkę! A przecież cały czas patrzyłem na ciebie, Zosiu! Nie mogę uwierzyć, że to ty!
– A Zosia na to: – Mówiłam, Michałku, że gram w przedstawieniu Bardzo Ważną Rolę!
3. Rozmowa na temat opowiadania.
- postanowiły starszaki?
- rolę miała grać Zosia, siostra Michała?
- czym było przedstawienie?
- Michał rozpoznał na scenie swoją siostrę?
- grała Zosia?
4. Zabawa Jestem aktorem.
Dziecko przedstawia pantomimicznie wybrane postaci z baśni, a pozostali domownicy muszą rozpoznać, kto to jest.
Ćwiczenia gimnastyczne – zestaw XIII
Wyczucie własnego ciała
Dziecko porusza się w rytmie instrumentalnej wersji wybranej piosenki, według własnej inwencji twórczej. Gdy muzyka milknie, zatrzymuje się, a następnie wykonuje ćwiczenia części ciała:
* ćwiczy głowę i szyję – wykonuje skłony, skręty, krążenia,
* ćwiczy tułów – wykonuje skłony, opady, skręty, krążenia,
* ćwiczy ramiona i dłonie – wykonuje wymachy, wznosy, krążenia ramion i dłoni, ruchy palców, klaskanie,
* ćwiczy nogi i stopy – wykonuje podskoki, wspięcia, wymachy, tupanie.
Gdy usłyszy dźwięki muzyki, powraca do swobodnej improwizacji ruchowej.
W lesie
Dziecko naśladuje rąbanie drzewa siekierą, następnie – przewracanie go na ziemię mocnym pchnięciem – wykonuje mocne i szybkie ruchy.
Naśladuje chwytanie za gałęzie, przeciąganie ściętych drzew, toczenie pni drzew – wykonuje mocne i wolne ruchy.
Naśladuje zrywanie liści ze ściętych drzew – wykonuje lekkie i szybkie ruchy.
Naśladuje podrzucanie zebranych liści do góry i spadanie liści na ziemię – wykonuje lekkie i wolne ruchy.
Wyczucie ciężaru ciała i przestrzeni
Podmuch wiatru
Silny podmuch wiatru powoduje spadanie żołędzi z drzew – dziecko podskakuje w górę w szybkim tempie, przechodząc do przysiadu.
Wiatr unosi z ziemi liście do góry – z przysiadu, dziecko wykonuje szybkie przejście do stania.
Liście fruwają w powietrzu i powoli opadają – dziecko porusza się w różnych kierunkach : na palcach, na lekko ugiętych kolanach, przechodząc do leżenia.
Dziecko w biegu, wyciąga ramiona jak najwyżej i jak najdalej, łapie opadające liście.
Odpoczywa w różnych pozycjach, zajmując jak najwięcej miejsca – na polanie w słoneczny dzień, jak najmniej miejsca – pod drzewem, gdy pada deszcz.
Wyczucie przestrzeni i czasu
Szukanie zguby
- zgubiło w lesie ulubione maskotki, więc rozpoczyna poszukiwania – chodzi, biega w różnych
- przyjmuje pozycje na czworakach, w leżeniu, w klęku, wykonuje skłony tułowia – szuka w
- trawie, pod liśćmi, zagląda pod drzewa, krzaki.
Wyczucie płynności ruchu i ciężaru
Improwizacja ruchowa przy wersji instrumentalnej wybranej, rytmicznej piosenki.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 19.
Porównywanie liczby kukiełek po lewej i po prawej stronie karty. Naklejanie w kwadratach odpowiednich cyfr i znaków.
Rozwiązywanie krzyżówki – naklejanie liter tworzących wyrazy; odczytanie hasła.
Zabawa ruchowa Król Lul.
Ustawiamy krzesło – tron dla króla. Siada na nim dziecko. Dalej stoi osoba , która ma ochotę się pobawić. Osoba , która stoi dalej od króla, podchodzi do króla, witając go słowami: Dzień dobry ci, królu Lulu i kłania się mu. Król odpowiada: Dzień dobry wam, dzieci. Gdzie byłyście i co tam robiłyście? odpowiadamy, np. Byłyśmy w lesie i robiłyśmy to – i pokazuje czynność, jaką wykonywały. Król musi odgadnąć, co robiły dzieci. Jeżeli nie odgadnie, dziecko powtarza czynność. Jeżeli odgadnie, to wtedy dziecko ucieka, a król stara się je złapać.
DZISIAJ SPORO ĆWICZEŃ, PRZECIEŻ TO LUBICIE. DO ZOBACZENIA! P.S KUJAWSKA, P.J. NIEMYJSKA
Od papieru aż po książkę
Hej, hej tęsknicie? Niedawno obchodziliśmy „Dzień Książki” . A czy wiecie, jak powstaje książka? Jeśli nie, to my przy pomocy tego filmiku przybliżymy Wam tę informację. https://www.youtube.com/watch?v=t6t-UsDrqB8
https://www.youtube.com/watch?v=jgcWVmLqKTk
https://www.youtube.com/watch?v=icdV3QZb10Q
Książki są zrobione z papieru. Jeśli tak, to jak powstaje papier?
https://www.youtube.com/watch?v=xdfpRSZVgFI
A tu zobaczycie, jak można samemu zrobić papier czerpany. https://www.youtube.com/watch?v=BgvMAvIWMbQ
Pozdrawiamy: S. Kujawska, J. Niemyjska
H jak hamak
Rozmowa na temat: Co to jest teatr? – odwołanie się do wiadomości oraz przeżyć i doświadczeń dzieci.
- teatr to tylko budynek?
- jest jeszcze potrzebne, aby stworzyć teatr?
- w teatrze występują tylko ludzie?
Jak się nazywa teatr, w którym występują lalki?
2. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 81.
Czytanie tekstu. Wyjaśnianie znaczenia wyrazów. Kończenie rysowania maski. Kolorowanie jej.
Ćwiczenia poranne
Zabawa z elementem czworakowania – Zaczarowane zwierzęta.
Dziecko trwa nieruchomo w przysiadzie podpartym. Na sygnał – uderzenie w dłonie – budzi się i przemieszcza na czworakach po domu. Na dwa uderzenia powoli unosi się do pozycji stojącej, przebierając rękami – zwierzęta zostają odczarowane i stają się znów dziećmi.
Zabawa wieloznaczna – Wilk i czerwone kapturki.
Dziecko zaprasza kogoś z domowników do wspólnej zabawy. Przydziela role. Jedna osoba to drzewa, które porusza się lekko na wietrze. Druga to czerwony kapturek. Dziecko – czerwony kapturek – biega swobodnie między drzewami. Gdy usłyszy hasło Wilk, chowa się za drzewami. Na hasło Nie ma wilka, wybiega z ukrycia. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.
Ćwiczenia oddechowe.
Dziecko leży tyłem w dowolnym miejscu, ramiona trzyma wyprostowane za głową. Przesuwa ramiona po podłodze w dół, do bioder, i z powrotem do góry. Po kilku powtórzeniach dołączają do ruchów głębokie wdechy (ramiona w górę) i wydechy (ramiona w dół).
II
Wprowadzenie litery h – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
1. Oglądanie hulajnogi. Pokaz jazdy na niej.
- czemu hulajnoga się porusza?
- czego zależy szybkość jej poruszania się?
- ma taką nazwę?
- jeszcze możemy poruszać się po podwórku?
2. Analiza i synteza słuchowa słowa hulajnoga.
- słowa hulajnoga na sylaby i na głoski.
- słyszycie na początku słowa hulajnoga?
- przykładów słów rozpoczynających się głoską h (hak, hamak, homar...), mających ją w środku (echo, rachunek, marchewka...) oraz na końcu (dach, groch, pech...).
- ilu głosek składa się słowo hulajnoga?
3. Budowanie schematu słowa hulajnoga.
4. Określanie rodzaju głoski h.
- głoski h długo: hhhyyyy...
- głoski h krótko: h, h, h, h, h...
- możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska).
5. Budowanie modelu słowa hulajnoga.
6. Podawanie imion rozpoczynających się głoską h (Hania, Hela, Heniek, Hubert...).
7. Analiza i synteza słuchowa imienia Hubert.
Dzielenie imienia na sylaby, na głoski; budowanie jego schematu, modelu.
8. Pokaz litery h: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
https://www.youtube.com/watch?v=ZYseoOcd6m8
(Pamiętajcie, że głosce h odpowiadają zapisy – litera h i litera ch).
9. Umieszczenie poznanych liter: h, H, a, o, u, b, r, t, g, n, l, j, e pod modelami słów hulajnoga, Hubert.
Czytanie wyrazów hulajnoga, Hubert.
Utrwalanie litery h.
1. Wyszukiwanie liter h, H wśród rozsypanych liter.
Opowiadanie o literach h, H.
2. Układanie wyrazów z literą h.
Spróbujcie z literki H ułożyć wyrazy . Np. hałas, hala, hamak, harfa, hokej, homar, huragan, hak, Hania, hotel, huta.
3. Kreślenie liter pisanych h, H na podłodze, w powietrzu, na plecach kolegów lub koleżanek.
4. Karty pracy, cz. 4, s. 14, 15, 16, 17.
- obrazka; wskazywanie tego, co w swojej nazwie ma głoskę h. Czytanie tekstu.
- nazw obrazków na głoski. Rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek. Czytanie połączeń litery h z poznanymi literami. Kolorowanie liter tworzących wyraz hulajnoga.
- wyrazów. Odszukiwanie ich na obrazku gałęzi i otaczanie pętlami. Czytanie zdań. Naklejanie obok nich numerów odpowiednich ilustracji.
- liter h, H po śladach, a potem – samodzielnie.
Poznawanie zjawiska powstawania cienia.
- to jest cień?
- cień zawsze jest widoczny? Kiedy go nie widzimy?
- jest potrzebne do tego, żeby powstał cień?
Światło (sztuczne lub naturalne) rozchodzi się po liniach prostych zwanych promieniami. Czasem te promienie napotykają na swojej drodze różne przeszkody i wtedy tworzy się cień.
Cień powstaje tylko wtedy, gdy światło pada na dany przedmiot. Cień widoczny jest na ekranie, na który pada światło. Światło daje promienie, które biegną w postaci linii prostych. Jeżeli na drodze tych promieni jest przeszkoda, której nie mogą ominąć, to w miejscu, do którego nie dotrą, tworzy się cień.
3. Zabawy z cieniem.
Dziecko umieszcza różne przedmioty na ściany, na której pada światło lampy, i obserwuje powstające cienie. Porusza przedmiotami, obserwując, jak zmienia się wielkość cienia.
Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 80.
Numerowanie kolejnych obrazków znanej baśni według kolejności zdarzeń. Opowiadanie baśni. Czytanie wyrazów utworzonych z sylab. Pisanie liter h, H.
MIŁEJ PRACY: S. KUJAWSKA J.NIEMYJSKA
Zabawy guzikami
Karta pracy, cz. 4, s. 12.
Czytanie tekstu o motylu. Kolorowanie rysunku motyla.
Ćwiczenia poranne
Ćwiczenia głowy i szyi – Koń kiwa głową.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, z rękami ułożonymi na kolanach, wykonuje skłony głową w przód i w tył z
wydłużeniem szyi i lekkim przyciąganiem brody.
Ćwiczenia zręczności – Koń na biegunach.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, chwyta za stopy od zewnętrznej strony, wyginają plecy jak bieguny konia – lekko huśta się w tył, na plecy, i w przód, do siadu.
równowagi – Koń grzebie nogą.
Dziecko maszeruje z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Konie zatrzymuje się, rży i grzebie nogą – lekko uderzają o podłogę palcami lewej i prawej stopy, na zmianę.
Zabawa Konie i wózki.
Dzieci proszą kogoś z domowników do zabaw, tworzą pary. Dziecko podaje ręce do tyłu drugiej osobie, tworząc wózek z koniem. Biegają w różnym tempie, przeplatając bieg marszem. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.
Zabawy guzikami.
Dziecko dostaje po 10 guzików. Liczy je i podaje ich liczbę.
- dowolnej postaci z guzików. Nazywanie jej.
- guzików pod względem kształtu.
– Czym różnią się guziki?
Dziecko segreguje guziki na te w kształcie koła, na kwadratowe i na trójkątne.
Liczy guziki w każdym kształcie i układaja przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
- guzików pod względem liczby dziurek.
Dziecko segreguje guziki na te z dwiema dziurkami, z trzema i z czterema. Liczy guziki z określoną liczbą dziurek i układa przy nich kartoniki z odpowiednimi cyframi.
- guzików mających dwie cechy: są w kształcie koła i mają cztery dziurki.
Dziecko szuka wśród swoich guzików takich, które spełniają te kryteria. Liczy, ile mają guzików okrągłych o czterech dziurkach.
- podstawie jakich innych dwóch cech możemy wyszukiwać guziki? (Np. w kształcie trójkąta, mających dwie dziurki; w kształcie kwadratu, z czterema dziurkami...).
Ćwiczenia gimnastyczne
Dziecko ćwiczy głowę i szyję – wykonują skłony, skręty, krążenia,
* ćwiczy tułów – wykonują skłony, opady, skręty, krążenia,
* ćwiczy ramiona i dłonie – wykonują wymachy, wznosy, krążenia ramion i dłoni, ruchy palców, klaskanie,
* ćwiczy nogi i stopy – wykonują podskoki, wspięcia, wymachy, tupanie.
Wyczucie ciężaru ciała i przestrzeni
Podmuch wiatru
Silny podmuch wiatru powoduje spadanie żołędzi z drzew – dziecko podskakuje w górę w szybkim tempie, przechodzą do przysiadu.
Wiatr unosi z ziemi liście do góry – z przysiadu, dziecko wykonuje szybkie przejście do stania.
Liście fruwają w powietrzu i powoli opadają – dziecko porusza się w różnych kierunkach sali: na palcach, na lekko ugiętych kolanach, przechodzą do leżenia.
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 13.
Liczenie zwierząt na obrazkach. Porównywanie ich liczby. Naklejanie w ramkach znaków i liczb odszukanych wśród naklejek.
2. Słuchanie wiersza H. Łochockiej Niezadowoleni.
Rybka srebrna i mała
żałośnie
wzdychała:
„Tak bym nóżki mieć chciała
przynajmniej
dwie!…”
A żółw nogi ma grube
i grubą skorupę,
ale chciałby mieć czubek,
bo nie ma,
nie!
Dudek czub ma na głowie
i wiecie,
co powiem?
Chciałby rogi mieć krowie
na głowie
tak!
Krowa rogi ma twarde,
zdarte
i harde.
Chce mieć na nich kokardę –
kokardy
brak…
Pies kokardkę ma białą
i jeszcze
mu mało:
skrzydeł mu się zachciało,
dwóch skrzydeł,
no?!
Kura skrzydła rozkłada:
coś zmienić by rada,
lecz na myśl jej nie wpada,
co zmienić.
Co? Co? Co?
- czego były niezadowolone zwierzęta?
- chciała (chciał) zmienić w swoim wyglądzie ryba (żółw, dudek, krowa, pies)?
- kura wiedziała, co chciałaby zmienić w swoim wyglądzie?
- skażone środowisko może mieć wpływ na wygląd zwierząt, na ich życie?
A cóż to za miłe spotkanie w ten wtorkowy poranek. Dzisiaj na zajęciach wspomnimy Św. Floriana, które swoje święto obchodził wczoraj 4 maja. Jest to patron strażaków, z tej to okazji zapraszamy Was na wirtualny spacer po jednostce Straży Pożarnej https://www.youtube.com/watch?v=44l4ptiyc9o. oraz filmik animowany https://www.youtube.com/watch?v=2rr1_Bi0s8c. Oglądajcie uważnie, przyglądajcie się i opowiecie nam za pomocą ilustracji, z czym kojarzy się zawód „Strażaka”.
Ochroń Ziemię
1. Karta pracy, cz. 4, s. 10.
Czytanie tekstu.
2. Rozmowa na temat utrzymywania porządku wokół przedszkola.
- powinien być porządek wokół przedszkola?
- powinien o to dbać?
- co powinny zwracać uwagę dzieci?
Ćwiczenia poranne
Improwizacja ruchowa przy muzyce https://www.youtube.com/watch?v=IueASDp61bc
Dziecko, wsłuchuje się w rytm muzyki i wczuwa się w jej nastrój, wymyśla dowolne ruchy i figury taneczne.
.
Zabawa Bąbelki.
Dziecko staj w luźnej rozsypce. Dziecko wykonuje przysiad podparty. Dziecko z przysiadu, prostuje nogi, przechodzą do stania, dziecko ze stania, ugina nogi, przechodzą do przysiadu. Robi to na zmianę, w dowolnym tempie.
II
Zabawy przy piosence Ochroń Ziemię.
1. Ćwiczenia inhibicyjno-incytacyjne.
Dziecko reaguje ruchem na odpowiednie sygnały:
* wykonuje podskoki na palcach w miejscu, rytmicznie klaszcze w dłonie, przyklęka na jedno kolano.
https://www.youtube.com/watch?v=3oEy3cS29W8
I. Mieszkamy na wielkiej kuli.
Ta kula to nasza Ziemia.
Dorośli ciągle na tej Ziemi
chcą wszystko zmieniać.
Wycinają drzewa,
śmiecą na leśnej łące,
czarny dym z kominów leci
i zasłania słońce.
Ref.: Ochroń Ziemię, bądź jej przyjacielem.
Ty i ja – jest tu dzieci wiele.
Im więcej nas, tym dla Ziemi lepszy czas.
II. Gdy wszystkie na świecie dzieci
zadbają o piękno Ziemi,
to wszystko skończy się szczęśliwie,
nic się nie zmieni.
W ogromnym kosmosie
Ziemia się nie zgubi,
gdy ją każdy mały człowiek
nauczy się lubić.
Ref.: Ochroń Ziemię…
3. Rozmowa na temat piosenki.
- ilu zwrotek składa się piosenka? Czy ma refren?
- zmieniają dorośli na Ziemi?
- powinny zrobić dzieci?
4. Nauka refrenu fragmentami, metodą ze słuchu.
5. Zabawa przy piosence.
Dziecko spaceruje. Gdy usłyszy melodię piosenki, zaprasza do Tańca kogoś z domowników i tworzą koło. Podczas refrenu zatrzymuje się i, śpiewa rytmicznie klaszcząc. Podczas drugiej zwrotki znowu zawiązują koło itd.
Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dzieci dobierają się parami i stają naprzeciwko siebie. Powtarzają za nauczycielem tekst rymowanki, uderzając raz w swoje dłonie, raz w dłonie partnera.
Żeby w pięknym świecie żyć,
trzeba dbać o niego.
Dać przyrodzie zdrową być –
to zależy od każdego.
3. Wypowiedzi dziecka na temat: Jak mogę dbać o Ziemię.
- możecie zrobić, żeby pomóc Ziemi? Jak o nią dbać?
III
1. Karta pracy, cz. 4, s. 11.
Oglądanie obrazków. Kolorowanie kartoników z napisem tak, jeżeli zachowanie dzieci na obrazku jest właściwe; kolorowanie kartoników z napisem nie – jeżeli jest niewłaściwe.
2. Wspólne rysowanie pięknego, niezniszczonego lasu.
Dzieci kolejno rysują las na dużej kartce. Mają tylko tyle czasu, ile trwa mówienie krótkiego tekstu przez nauczyciela, a potem – nauczyciela i dzieci. Kartka krąży dotąd, aż cały rysunek będzie gotowy.
Lesie, lesie zielony, chcemy o ciebie dbać!
Lesie, lesie zielony, ty musisz wiecznie trwać!
Zabawa orientacyjno-porządkowa Gęsty las – rzadki las (przewodnik, s. 25).
POZDRAWIAMY: J. NIEMYJSKA , S.KUJAWSKA
Witamy Was po trzydniowej przerwie. Dzisiaj na zajęciach świetlicowych opowiecie nam za pomocą rysunku, co ciekawego robiliście podczas „Majowego weekendu”. Zapoznamy Was ze słowem defilada. Defilada - rodzaj parady wojskowej, przemarsz oddziałów wojska, a także przejazd pojazdów i broni zmechanizowanych, w szyku paradnym przed dowódcą lub ważnymi osobistościami.
Wróćmy wspomnieniami do 3 maja 2019 r. i zobaczcie sami, co to jest defilada. https://www.youtube.com/watch?v=fwxwoWkCGtU
WARSZAWSKA SYRENKA
1.Jak brzmi nazwa naszej ojczyzny?
2.Jakie miasto jest stolicą Polski?
3. Co jest herbem Warszawy?
4. Jaka rzeka przepływa przez Warszawę?
Po tej serii pytań otwieramy Karty pracy Czytam, piszę ,liczę s .85
1.Czytamy tekst o atrakcyjnych miejscach w Polsce. Piszemy po śladzie zdanie: Moim domem jest Polska.
2.Słuchanie piosenki „Syrenka” (sł. i muz. K.Gowik)
https://www.youtube.com/watch?v=c-id729zpjs
I. Stoi Syrenka nad Wisłą
i patrzy na rzeki fale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
Tak dużo dzieci dziś do niej przyszło,
no i nie boją się wcale.
To nie jest żywa Syrenka,
to pomnik Warszawę chroni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.
Bo, jak mówi stara legenda:
Syrenka miasta broni.
Ref.: Nasza Warszawa, nasza stolica
ciągle Syrenkę zachwyca.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp swoją piosenkę: Chlup, chlup, chlup, chlup.
A Wisła śpiewa wciąż u jej stóp:
Chlup! Chlup! Chlup!
II. Kiedyś prawdziwa Syrenka
w falach tej rzeki mieszkała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Siadała czasem na brzegu Wisły
i cudne pieśni śpiewała.
Złapali ją w sieć rybacy,
spać poszli, bo nocka była,
lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.
Lecz najmłodszy z nich ją wypuścił,
bo bardzo go prosiła.
Ref.: Nasza Warszawa…
III. I odtąd dzielna Syrenka
ze swojej wielkiej wdzięczności
postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Postanowiła strzec tego miasta,
pilnować jego wolności.
Jest herbem miasta Warszawa,
stolicy naszego kraju.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.
I Polacy, duzi i mali,
Syrenkę odwiedzają.
Ref.: Nasza Warszawa
3.-Jak zbudowana jest piosenka? (zwrotki ,refren )
- O kim jest mowa w piosence?
- Kim była Syrenka?
- Co postanowiła?
- Gdzie możemy teraz spotkać Syrenkę?
4. Zabawa przy piosence.
Przy zwrotkach dziecko kołysze się z boku na bok. Przy refrenie zatrzymuje się i wyklaskuje rytm.
5. Nauka I zwrotki i refrenu piosenki fragmentami, metodą ze słuchu. Wspólny śpiew.
6.Przejdźmy do Karty pracy cz.4 s.34
Przed Wami pomnik Syrenki W Warszawie nad Wisłą. Przeczytajcie test o Warszawie. Rysujcie szlaczki, najpierw po śladach , a potem samodzielnie.
7.Ułóżcie krótką rymowankę o Warszawie lub o Syrence.
POWODZENIA: P.J.NIEMYJSKA P.S.KUJAWSKA
Orzeł biały
2. Karta pracy, cz. 4, s. 31.
Czytanie tego, co mówią dzieci o swoich miastach. Łączenie ich wypowiedzi z nazwą odpowiedniego miasta. Oglądanie herbów miast. Rysowanie herbu swojego miasta (lub wymyślonego, jeżeli miejscowość go nie posiada).
Ćwiczenia poranne
Zabawa orientacyjno-porządkowa Idziemy na spacer.
Dziecko maszeruje w różnych kierunkach z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Stop, zatrzymuje się.
Wycieczka rowerowa.
Dziecko w leżeniu tyłem, naśladuje pedałowanie na rowerze, mówiąc za osobą bawiącą się razem z dzieckiem, a potem samodzielnie rymowankę:
Jedzie rowerek na spacerek,
raz, dwa, trzy.
Na rowerku pan Kacperek,
raz, dwa, trzy.
Na słowa raz, dwa, trzy – klaszcze.
Ćwiczenia oddechowe – Oddychamy górskim powietrzem.
Dziecko stoi luźno. Wciąga powietrze z równoczesnym podniesieniem rąk. Potem powoli je wypuszcza, opuszczając przy tym ręce.
Zabawa Morskie kąpiele.
Dziecko w leżeniu przodem, wyciąga ręce przed siebie i naśladuje pływanie.
Skręty tułowia – Podniebne loty.
Dziecko naśladuje podróż samolotem – wyciągaja ręce w bok, wykonuje skręty tułowia, raz w prawą, raz w lewą stronę.
Marsz z rymowanką.
Dziecko idzie za osobą, która władcza się do zabawy i mówi rymowankę, rytmicznie klaszcząc.
Polska to kraj –
kraj wielu serc.
Mieszkam tam ja
i mieszkać chcę.
II
Polska to moja ojczyzna – ćwiczenia w czytaniu.
1. Karta pracy, cz. 4, s. 32.
Oglądanie zdjęcia. Określanie, co jest na nim przedstawione. Czytanie tekstu. Odpowiadanie na pytania:
- jakim państwie mieszkamy?
- jesteśmy?
- są symbole narodowe Polski?
- leży Polska?
- szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie.
2. Oglądanie mapy fizycznej Polski- wędrówka z mapą.
https://www.youtube.com/watch?v=fTAKRwHG09I
Pokazywanie krajobrazów Polski : gór (miejsca pomarańczowe), odczytywanie ich nazw; nizin (zielone miejsca); morza – Bałtyku; miejsca, gdzie znajduje się miejscowość dzieci.
3. Karta pracy, cz. 4, s. 33.
Czytanie wypowiedzenia: To mapa Polski i wyrazu godło. Odszukiwanie wśród naklejek wyrazów: stolica, Tatry, Bałtyk i naklejanie ich w odpowiednich miejscach na mapie konturowej Polski. Omówienie wyglądu godła. Rysowanie po śladach rysunków flag. Kolorowanie ich tak, żeby wyglądały jak flaga Polski.
4. Słuchanie nagrania hymnu Polski w postawie na baczność.
Wykonanie pracy plastycznej Orzeł biały (Wyprawka plastyczna).
1. Słuchanie rymowanki.
Jest taki znak
bliski Polakom
– w czerwonym polu
orzeł biały.
Ten znak to nasze godło,
pamiętaj o tym –
Polaku mały.
2. Opowiadanie M. Orłonia O Lechu i białym orle. https://www.youtube.com/watch?v=igzLSB6F8ls – wersja czytana
Strudzona była drużyna Lecha. Ile to już dni wędrówki mieli poza sobą? Ile wykarczowanych drzew? Ile przebytych brodów rzecznych? Ile zwierzyny padło pod strzałami z łuków i ostrzami oszczepów? Ile ognisk rozpalono po drodze? Któż to zliczy? Szli tak, by znaleźć miejsce na założenie grodu, by znaleźć ziemię, na którą sprowadzą żony i dzieci, aby osiąść tu na zawsze.
Odpoczywali właśnie po kolejnym męczącym dniu wędrówki. Część wojów legła w cieniu rozłożystych dębów, część poiła strudzone konie, część przygotowywała jadło na wieczerzę. Od rozpalonych ognisk szedł zapach dymu i pieczonego mięsiwa. Lech stał na skraju puszczy, wodził wzrokiem po rozciągającej się przed nim równinie i zamyślił się głęboko. Może wspominał braci: Czecha i Rusa, z którymi rozstał się niedawno? Oni również poszli szukać sposobnego miejsca na osiedlenie. A może wracał myślami do ziemi, z której wyszli, w której pozostawili swoich współplemieńców? A może rozważał, czy by nie osiąść właśnie tu, na tej równinie na skraju puszczy? Przecież puszcza w zwierzynę bogata, ziemia zda się urodzaj zapowiadać, a jeziora rybę wszelką obiecują. Ale ziemi, na której mają rodzić się ich dzieci i wnuki, nie wybiera się pochopnie. To jest ziemia na zawsze. Może więc są ziemie piękniejsze, bogatsze, bezpieczniejsze? Myślał być może nad tym Lech, wodząc wzrokiem po równinie i bezchmurnym niebie.
Nagle ptak nieznany pojawił się nad jego głową. Połyskiwał bielą szeroko rozpostartych skrzydeł. Potem zatoczył łuk nad wiekowym dębem, rosnącym na skraju puszczy, na niewielkim wzgórzu. Lech, zaciekawiony ptakiem i jego dziwnym lotem, zbliżył się do drzewa i ujrzał w nim gniazdo wielkie i wychylające się z niego główki białych piskląt. Otwarte dziobki prosiły o pokarm. Białopióry ptak przysiadł na skraju gniazda i troskliwie je karmił.
Ożywił się nagle Lech, rozchmurzyło się jego czoło i gromkim głosem wojów do siebie przywołał. A gdy przy nim stanęli, powiedział:
– Tu zostaniemy. Tu będzie nasze gniazdo. A ten biały ptak, karmiący pisklęta – naszym znakiem. A gród, który zbudujemy, Gnieznem nazwiemy.
Ucieszyli się wojowie, że zakończyła się ich uciążliwa wędrówka, że miejsca swego doszli i głośnym „hura!” postanowienie Lecha poparli.
I w ten sposób biały orzeł stał się ptakiem królewskim na ziemi Lecha, i tak doszło do powstania pierwszego grodu, później Gnieznem zwanego.
3. Rozmowa na temat opowiadania.
- szukał Lech ze swoją drużyną?
- miejsce, w którym przystanęli, spodobało mu się?
- robił orzeł, którego dojrzał Lech?
- Lech zdecydował się osiąść w tym miejscu?
- nazwał gród, który tam zbudował?
- było jego znakiem?
4. Zapoznanie ze sposobem wykonania pracy
Kolorowanie rysunku godła według wzoru.
Wycinanie godła.
5. Wykonanie prac przez dzieci.
6. Porządkowanie miejsc pracy.
III
1. Karta pracy Czytam, piszę, liczę, s. 84.
Oglądanie strojów ludowych – góralskiego i krakowskiego. Odczytywanie nazw tańców przedstawionych na obrazkach. Kończenie rysowania szlaczków.
Pozdrawiamy:p.J Niemyjska, p.S.Kujawska
Moja miejscowość
Przebieg dnia
I
1. Zabawa Dokończ.
Ktoś z domowników mówi początek zdań, a dziecko je kończy.
Miejscowość, w której mieszkam, to…
Mieszkam w… przy ulicy…
Lubię swoją miejscowość, bo…
Moje przedszkole znajduje się w… przy ulicy…
2. Zabawa z wykorzystaniem rymowanki.
Dzieci mówią rymowankę z różnymi emocjami: ze złością, smutkiem, ze strachem i z radością – po nauczeniu się jej fragmentami, metodą ze słuchu.
Moja miejscowość
znana jest mi,
lubię w niej mieszkać,
lubię w niej być.
Ćwiczenia poranne
Zabawa orientacyjno-porządkowa Idziemy na spacer.
Dzieci maszerują w różnych kierunkach sali z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Stop, zatrzymują się, a nauczyciel dotyka jednego z nich. Teraz wszystkie dzieci maszerują za osobą dotkniętą przez nauczyciela.
Zabawa Wycieczka rowerowa.
Dzieci w leżeniu tyłem, naśladują pedałowanie na rowerze, mówiąc za nauczycielem, a potem samodzielnie rymowankę:
Jedzie rowerek na spacerek,
raz, dwa, trzy.
Na rowerku pan Kacperek,
raz, dwa, trzy.
Na słowa raz, dwa, trzy – klaszczą.
Ćwiczenia oddechowe – Oddychamy górskim powietrzem.
Dzieci stoją w rozsypce. Wciągają powietrze z równoczesnym podniesieniem rąk. Potem powoli je wypuszczają, opuszczając przy tym ręce.
Zabawa Morskie kąpiele.
Dzieci w leżeniu przodem, wyciągają ręce przed siebie i naśladują pływanie.
Skręty tułowia – Podniebne loty.
Dzieci naśladują podróż samolotem – wyciągają ręce w bok, wykonują skręty tułowia, raz w prawą, raz w lewą stronę.
- orientacyjno-porządkowa Mijanie.
Dzieci, podzielone na dwie grupy, stoją w gromadkach w dwóch przeciwległych stronach sali. Nauczyciel stoi pośrodku pomiędzy grupami. Na sygnał dzieci biegną na wprost siebie, zamieniając się miejscami.
- z rymowanką.
Dzieci idą za nauczycielem i mówią rymowankę, rytmicznie klaszcząc.
Polska to kraj –
kraj wielu serc.
Mieszkam tam ja
i mieszkać chcę.
- znanych i nieznanych miejsc; przyglądanie się budynkom; ruchowi ulicznemu; mijanym mieszkańcom…
2. Karta pracy, cz. 4, s. 30.
Oglądanie miejsc. Słuchanie nazw miejscowości. Naklejanie małego koła (naklejki) na zdjęciu, które przedstawia miejscowość podobną do miejscowości dziecka.
Zabawa ruchowa Statki płyną po rzece.
Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach – są rzekami, po których płyną łódki – piłki. Dzieci podają sobie piłki z ręki do ręki nad głowami. Ostatnia osoba z rzędu, która dostanie piłkę, przechodzi na początek rzędu i statki płyną dalej.
Do zobaczenia: p.S.Kujawska, p.J Niemyjska
Kolejny dzień wyzwań przed nami!!! W ramach zajęć świetlicowych wykonamy flagę Polski. Potrzebne to tego będą nam dwa kolory- biały i czerwony oraz wykałaczka. Poproście rodziców, aby pomogli narysować wam flagę, wy ją wytniecie i wykleicie dowolnymi materiałami ( szmatkami, bibułką, koralikami, piórkami- po prostu tym, co macie w swoich domkach). Kiedy poczujecie, że rączka wam już drętwieje, w ramach odpoczynku powtórzymy sobie części ciała w rytm muzyki: https://www.youtube.com/watch?v=x7Wc4Rj22jI.
Tańczymy razem z wami! P. Kujawska i P. J. Niemyjska
Jesteśmy przyjaciółmi przyrody? Tak, tak, tak !
1. Obejrzyjcie film, przedstawiający roślinność, że szczególnym zwróceniem uwagi na lasy.
https://www.youtube.com/watch?v=31z7hEiIDVs
Poproście rodziców o mapę Polski, poszukajcie wspólnie dużych obszarów leśnych, takich jak, np.: Puszcza Białowieska, Puszcza Kampinoska, Świętokrzyski Park Narodowy, Tatrzański Park Narodowy. https://lh3.googleusercontent.com/proxy/AHyR0hkBO8KDnUnTDdPUQWT95js73jzaEWpIyG-04WFyguQo8NJshZC-QIPOsB08c8yIch0nKCPDa2ajAm35IpTaS5pt8Om0cCpYU_vQ7V8OG3Z3biRUKInr_afCXjxJs75AV4iLVE4keuX4ByIe_1Zz
2. Teraz posłuchajcie. Lasy nazywane są płucami Ziemi, bo produkują tlen, którym oddychamy. Zatrzymują także pył i kurz, oczyszczając powietrze. Lasy to też domy zwierząt i teren, gdzie rośnie wiele roślin. Są również miejscem relaksu i odpoczynku dla nas, ludzi. Możemy w nich zbierać grzyby, jagody, poziomki, jeżyny, maliny… Z wybranych przez leśników drzew, po ich ścięciu i wysuszeniu, robimy meble, podłogi, a nawet domy. Drzewa iglaste (sosna, jodła, świerk) wydzielają olejki eteryczne, a z ich żywicy robi się syropy.
WNIOSEK: MUSIMY CHRONIĆ PRZYRODĘ!
3. Mama przeczyta Wam wiersz A .Widzowskiej „Przyjaciele przyrody”. Słuchacie uważnie, oglądacie ilustracje ( Karty pracy cz.4 s.8, 9), odpowiadacie na pytania.
My, przedszkolaki na ziemskiej kuli,
wiemy, że Ziemię trzeba przytulić,
zadbać o lasy, powietrze, wodę,
kwiaty, zwierzęta – całą przyrodę!
To źle marnować wodę w kąpieli
od poniedziałku aż do niedzieli.
Po co bez przerwy nurkować w wannie?
Lepiej z prysznica zrobić fontannę!
Torba foliowa szczerzy zębiska.
– Jestem z plastiku, sztuczna i śliska.
Gdy będę plackiem leżeć na wodzie,
fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę!
– Ja także! – wrzeszczy ze szkła butelka.
– W lesie się smażę niczym iskierka,
a gdy rozgrzeję się jak ognisko,
pożar wywołam i spalę wszystko!
– Czy wy nie wiecie, okropne śmieci,
że na planecie mieszkają dzieci?
Szust! Posprzątamy bałagan wielki,
osobno papier, plastik, butelki!
Pstryk! Pamiętamy, by gasić światło,
wiemy, że pożar wywołać łatwo,
a gdy widzimy sarenkę w lesie,
to nie wrzeszczymy, aż echo niesie!
Ten, kto przyrodę niszczy i truje,
niech się kolcami jeża pokłuje!
- Czym różnią się obrazki ?
- Czy łatwo rozpoznać, że to jest to samo miejsce? Dlaczego?
- Który obrazek Wam się podoba ? Dlaczego?
- Czy dzieci z przedszkola wiedzą, że o Ziemię należy dbać? Dlaczego?
- Do czego zachęca wiersz?
- Co ma się stać tym, którzy nie dbają o przyrodę?
Kolorujemy obrazki i rysujemy po śladzie.
4.Przed nami Karta pracy Czytam, piszę, liczę s.78.
- Czytanie, co robi przyjaciel przyrody.
- Oglądanie oznak przyjaciela przyrody. Projektowanie własnej oznaki.
5. Gimnastyka-sztuka wyginania własnego ciała.
Dziecko porusza się po pomieszczeniu w rytmie instrumentalnej wersji wybranej piosenki, według własnej inwencji twórczej. Gdy muzyka milknie, zatrzymuje się, a następnie wykonuje ćwiczenia części ciała:
* ćwiczą głowę i szyję – wykonują skłony, skręty, krążenia,
* ćwiczą tułów – wykonują skłony, opady, skręty, krążenia,
* ćwiczą ramiona i dłonie – wykonują wymachy, wznosy, krążenia ramion i dłoni, ruchy palców, klaskanie,
* ćwiczą nogi i stopy – wykonują podskoki, wspięcia, wymachy, tupanie.
Gdy dziecko usłyszy dźwięk muzyki, powraca do swobodnej improwizacji ruchowej.
W lesie
Dziecko naśladuje rąbanie drzewa siekierą, następnie – przewracanie go na ziemię mocnym pchnięciem – wykonują mocne i szybkie ruchy.
Naśladuje chwytanie za gałęzie, przeciąganie ściętych drzew, toczenie pni drzew – wykonują mocne i wolne ruchy.
Naśladuje zrywanie liści ze ściętych drzew – wykonują lekkie i szybkie ruchy.
Naśladuje podrzucanie zebranych liści do góry i spadanie liści na ziemię – wykonują lekkie i wolne ruchy.
Wyczucie ciężaru ciała i przestrzeni
Podmuch wiatru
Silny podmuch wiatru powoduje spadanie żołędzi z drzew – dziecko podskakuje w górę w szybkim tempie, przechodzi do przysiadu.
Wiatr unosi z ziemi liście do góry – z przysiadu, dziecko wykonuje szybkie przejście do stania.
Liście fruwają w powietrzu i powoli opadają – dziecko porusza się w różnych kierunkach: na palcach, na lekko ugiętych kolanach, przechodzi do leżenia.
Dziecko w biegu, wyciąga ramiona jak najwyżej i jak najdalej, łapie opadające liście.
Przeskakuje przez stosy liści i ścięte drzewa .
Wyczucie przestrzeni i czasu
Szukanie zguby
Dziecko pogubiło w lesie ulubione maskotki, więc rozpoczyna poszukiwania – chodzi, biega w różnych
kierunkach po sali, przyjmuje pozycje na czworakach, w leżeniu, w klęku, wykonuje skłony tułowia – szukają
trawie, pod liśćmi, zagląda pod drzewa, krzaki.
Wyczucie płynności ruchu, przestrzeni i czasu
Dziecko tańczy w rytmie wersji instrumentalnej wybranej, rytmicznej piosenki, na zmianę – zajmując jak największą przestrzeń wokół siebie i jak najmniejszą.
6.Siadamy wygodnie , zamykamy oczy i słuchamy opowiadania L.Łącz „Leśne opowieści”.
– Popatrzcie, jacyś ludzie jadą na rowerach w naszą stronę – powiedziała nagle, w środku gęstego lasu, wysoka sosna do swoich koleżanek. – Pewnie znowu zatrzymają się na naszej polanie i zostawią po sobie pełno śmieci. Pamiętacie, jak było w zeszłą niedzielę?
– Pamiętam, pamiętam – westchnął stary dąb. – Pogniecione papiery, jakieś słoiki, torebki foliowe. Ohyda!
– Właśnie, ale tamci byli jacyś inni. Ci wyglądają na rodzinę, bo są i starsze osoby, i dzieci. Wszyscy mają kaski na głowach i takie fajne odblaski na kurtkach. Tamci, tydzień temu, strasznie hałasowali i krzyczeli do siebie.
– I pewnie przez to, że nie mieli kasków i jechali slalomem między drzewami, ten jeden spadł z roweru i uderzył się w głowę o mój własny korzeń – dodała osika.
– A co pani się tak trzęsie? – zakpił dąb. – Znów się pani czegoś boi?
– Trochę się boję – przyznała się osika.
– Czego tym razem?
– Na przykład tego, że się tu zatrzymają, wyjmą nóż i powycinają na moim pniu jakieś litery.
Wszystkie drzewa zamilkły wystraszone. Zapanowało pełne zgrozy milczenie. Rzeczywiście, taka perspektywa wydawała się być przerażająca.
– Nie bójcie się – odezwała się w końcu sosna. – Ci ludzie jadą cały czas ścieżką i wcale nie wrzeszczą.
Wszystkie drzewa wpatrywały się więc w jedną stronę, gdzie spodziewały się zobaczyć wyjeżdżających zza zakrętu rowerzystów. Po chwili na ścieżce pojawiło się pięć osób – rodzice i troje dzieci. Jadąc, rozglądali się, wyraźnie szukając miejsca na odpoczynek. W końcu trafili na słoneczną polanę.
– Zatrzymajmy się tu – poprosiła mama. – Piękne miejsce. Możemy odpocząć i coś zjeść. Jestem bardzo głodna, zmęczyło mnie pedałowanie w takim tempie. Ledwo za wami nadążyłam. – Oj, coś nie masz kondycji – roześmiał się tata. – Dawniej to ja nie mogłem cię dogonić.
– Kiedy to było! Teraz nawet dzieci są ode mnie szybsze i nie męczą się tak prędko. – Tak, tak, mamo – wtrącił się mały chłopiec. – Musisz częściej jeździć na rowerze, a nie ciągle samochodem. Dla zdrowia i dla przyjemności.
– To prawda – mama wyjęła z płóciennej torby kanapki, jabłka i kompot w szklanym pojemniku, a tata zdjął z roweru zwinięty koc. Cała rodzina usiadła i jadła z apetytem.
– Widzę, że na świeżym powietrzu nawet niejadki jedzą po trzy kanapki – zażartował tata. – Kończcie już. Najlepiej popijcie wodą mineralną. Pobawimy się. Może w wyścigi slalomem między drzewami? Albo… kto przejdzie po tym zwalonym pniu i nie spadnie?
– Ja na pewno wygram! – pisnął najmłodszy chłopczyk.
– Wygrasz, bo rodzice, jak zwykle, dadzą ci fory – mruknął starszy.
– Wcale nie!
– Wcale tak!
– Nie sprzeczajcie się już! – tata tymczasem układał na polanie suche gałązki. – Tu będzie miejsce startu, a tu meta. Ustawcie się! Zaczynamy!
– A mama? – spytała mała dziewczynka.
– Ja chwilę odpocznę, bo potem nie będę miała siły wrócić. Poleżę na słońcu, może się nawet trochę opalę. Dobrze, że wzięłam krem z filtrem przeciwsłonecznym. Poprzednim razem spaliłam sobie nos.
– Pamiętam, wyglądałaś jak klaun z cyrku – zaśmiał się najmłodszy chłopiec.
Na leśnej polanie zaczęły się zawody sportowe. Czas mijał szybko i przyjemnie, ale w końcu zasapany tata zdecydował, że powoli pora wracać do domu.
Wszyscy zaczęli zbierać śmieci, papierki, butelki. Wsiedli na rowery i odjechali.
W lesie panowała cisza. Było już późne popołudnie, ptaki śpiewały coraz ciszej, zwierzęta też układały się do snu. Drzewa trwały w milczeniu.
– Nie do wiary! Wszystko wysprzątali – przerwała milczenie sosna. – Bardzo mili ludzie.
– Rzeczywiście, mili – potwierdził dąb. – Żeby wszyscy byli tacy!
– A właściwie dlaczego ludzie, nawet starsi wiekiem, jeżdżą na wycieczki rowerami? – zamyślił się krzak leszczyny. – Jestem najniższy i widziałem, że ta pani była naprawdę zmęczona, a samochodem byłoby jej łatwiej.
– Jazda rowerem jest o wiele przyjemniejsza i bardziej korzystna dla zdrowia – zatrzęsła się osika. – Pomyśl tylko – gdyby ludzie przyjeżdżali do lasu samochodami, ile byłoby tu spalin i dymu w powietrzu. Dawno byś usechł!
– Ojej, to straszne! – posmutniał krzak leszczyny.
I już nic więcej nie odpowiedział, bo przyznał w duchu, że osika jest bardzo mądra, chociaż tchórzliwa.
Kto słuchał uważnie?
- O co martwiły się drzewa, widząc ludzi zbliżających się do lasu?
- Jak rodzina zachowywała się w lesie?
- Czy drzewom podobało się zachowanie ludzi?
Niech każdy Was sformułuje własne pytania do testu. Odpowiedzą na nie mama , tata, brat, siostra.
7. Zabawa ruchowa :”Dzięcioł na drzewie”.
Dziecko stoi w lekkim rozkroku, skłonami i skrętami głowy naśladuje dzięcioła stukającego w pień drzewa.
8.Zadanie plastyczne: „Leśna polana”- poszukajcie włóczki, bibuły, skrawków materiału, kolorowych ozdób , patyczków, kwiatów i wyklejcie zieloną, jasną, barwną, czystą , piękną polanę.
Miłej pracy! Na taką polanę pojedziemy na piknik. p.J. Niemyjska , p.S. Kujawska
Witajcie! Mamy nadzieję, że troszkę odpoczęliście? W tym tygodniu będziemy przygotowywać się do obchodów związanych z Konstytucją 3 Maja. Aby dobrze się przygotować ,najpierw trzeba wiedzieć, co to jest „Konstytucja” Dlatego też odsyłamy was na stronę: https://www.youtube.com/watch?v=iaQxsbMYKFo
https://www.youtube.com/watch?v=-GBAolHelHs
Pozdrawiamy: S. Kujawski i J. Niemyjska
Karta pracy, cz. 4, s. 3.
Liczenie oczek na każdej kostce. Łączenie kostek z odpowiednimi cyframi. Wykonywanie obliczeń na palcach. Łączenie działań z odpowiednimi wynikami. Kończenie rysowania drzewka według wzoru.
2. Zabawa z rymowanką. Dzieci uczą się rymowanki z pomocą osoby starszej. Potem mówią ją ze złością, strachem, smutkiem i radością.
O przyrodę dbamy!
Nie łamiemy,
nie niszczymy
i nic nie deptamy!
Ćwiczenia poranne .
• Improwizacja ruchowa przy muzyce (nagranie dynamicznej melodii). Dzieci, wsłuchując się w rytm muzyki i wczuwając się w jej nastrój, wymyślają dowolne ruchy i figury taneczne.
• Zabawa Zapraszam cię do tańca. Dzieci tańczą swobodnie. Gdy muzyka cichnie, szukają sobie partnera do tańca, kłaniają się mu i przy muzyce rozpoczynają taniec w parach. Tańczą na zmianę – indywidualnie i w parach.
• Zabawa Dotykamy się stopami, kolanami, głowami. Dziecko szuka sobie pary, trzymając się za ręce. Rodzic podaje polecenia, a dzieci wykonują zadania.
Dotknijcie się stopami – dziecko podnosi przeciwległą nogę do góry, na zmianę, prawą i lewą, i starają się dotknąć stopy partnera. − Dotknijcie się kolanami – podnoszą kolana przeciwległych nóg do góry, na zmianę, prawe i lewe, i zbliżają do kolan partnera. − Dotknijcie się głowami – wykonują skłon głowy w przód i ostrożnie zbliżają głowy do siebie.
• Zabawa Wielkoludy i krasnale. Dziecko maszeruje. Na hasło: Maszerują wielkoludy, poruszaj się na palcach, ramiona trzymaj wyprostowane w górze. Na hasło: Maszerują krasnale – ugina nogi w kolanach, wykonuje lekki skłon tułowia i głowy w przód, ramiona trzyma luźno opuszczone i porusza się małymi krokami.
Wprowadzenie litery ż – małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
1. Oglądanie zdjęcia żab. Słuchanie ciekawostek na ich temat.
Żaby to rodzina płazów bezogonowych. W Polsce spotykamy: żaby jeziorkowe, żaby wodne, żaby śmieszki, żaby moczarowe, żaby dalmatyńskie, żaby trawne. Mają długi język, którym łowią pożywienie. Charakterystycznym elementem ich budowy są też wydłużone tylne kończyny przystosowane do wykonywania skoków. Lubią wygrzewać się na słońcu, częściowo zanurzone w wodzie lub będąc na słonecznym brzegu. Gdy jest im gorąco – kąpią się. Jedzą owady (osy, muchy, mrówki...), pająki, małe ryby, ślimaki... Chętnie jedzą je jeże, dużo mniej chętnie – bociany (w czasie karmienia młodych zdarza im się łapać żaby).
2. Analiza i synteza słuchowa słowa żaba.
• Dzielenie słowa żaba na sylaby i na głoski. − Co słyszycie na początku słowa żaba? • Podawanie przykładów słów rozpoczynających się głoską ż (żyrafa, żurek, żyrandol...), mających ją w środku (kożuch, mrożonki, bażant...). (Występująca na końcu słów głoska ż brzmi często jak głoska sz). − Z ilu głosek składa się słowo żaba?
3. Budowanie schematu słowa żaba.
4. Określanie rodzaju głoski ż.
• Wypowiadanie głoski ż długo: żżżyyyy...
• Wypowiadanie głoski ż krótko: ż, ż, ż, ż, ż... − Co możecie powiedzieć o tej głosce? (Jest to spółgłoska i oznaczamy ją na niebiesko).
5. Budowanie modelu słowa żaba.
6. Podawanie przykładów imion rozpoczynających się głoską ż (Żaneta, Żelisław...).
7. Analiza i synteza słuchowa imienia Żaneta. Dzielenie imienia na sylaby, na głoski; budowanie jego schematu, modelu. Zabawa ruchowa z elementem skoku – Uwaga! Bocian! Nauczyciel skakankami wyznacza staw. Jedno dziecko – bocian – stoi z boku. Pozostałe dzieci – żaby – skaczą po sali – łące. Na hasło Uwaga! Bocian! – żaby uciekają do stawu, a bocian je łapie. Złapana żaba odchodzi na bok. 8. Pokaz litery ż: małej i wielkiej, drukowanej i pisanej. (Nauczyciel wyjaśnia, że jest jeszcze inny zapis głoski ż – dwuznak rz).
9. Umieszczenie poznanych liter: ż, Ż, a, t, n, b, e pod modelami słów żaba, Żaneta.
• Odczytanie wyrazów żaba, Żaneta.
10. Uzupełnianie luk w wyrazach literą ż; odczytanie otrzymanych wyrazów. .uk wa.ka aba.ur gara.e je.yny le.ak mał.e no.e pla.a twaro.ek
Utrwalanie litery ż.
1. Układanie wyrazów – nazw obrazków. Każde dziecko dostaje obrazek lub zdjęcie (z Wyprawki plastycznej; wycięty/wycięte z gazet). Nazywa to, co on (ono) przedstawia, i układa jego nazwę z liter (Wyprawka plastyczna). Nauczyciel sprawdza poprawność wykonania ćwiczenia. Przykładowe obrazki (zdjęcia): żaby, ważka, żubr, bażant, leżak, garaż, jeżyny, łyżwy, mrożonki, nożyce, żyrafa, nosorożec, jeże, noże, żonkil…
2. Wypełnianie kolorowym papierem powiększonych liter pisanych ż, Ż. Dzieci kreślą kształt liter pisanych ż, Ż w powietrzu, na podłodze, na plecach kolegów lub koleżanek. Potem wodzą palcem po powiększonych literach. Następnie naklejają na litery małe kawałki kolorowego papieru.
3. Karty pracy, cz. 4, s. 4, 5, 6, 7.
• Dzielenie nazw obrazków na głoski. Rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek. Czytanie połączeń litery ż z poznanymi literami.
• Określanie, co dzieje się na obrazku. Czytanie tekstu.
• Czytanie wyrazów. Liczenie w nich liter, zaznaczanie ich liczby według wzoru. Czytanie wyrazów powstałych z połączenia sylab. Czytanie tekstu.
• Pisanie liter ż, Ż po śladzie, a potem – samodzielnie.
1. Historyjka obrazkowa (Wyprawka plastyczna). Dzieci wycinają obrazki historyjki, układają je według przedstawionej na nich kolejności zdarzeń. Opowiadają historyjkę. Próbują nadać jej tytuł. Zabawa ruchowa Piłowanie drzewa. Dzieci dobierają się parami i klękają naprzeciwko siebie, podając sobie ręce. Pociągając naprzemiennie rękami, naśladują piłowanie wyznaczonego drzewa za pomocą piły ręcznej.
2. Ćwiczenia oddechowe Las iglasty pachnie żywicą. Dzieci, ustawione w luźnej gromadce naprzeciw otwartego okna, wykonują długi wdech nosem, a następnie wydech powietrza ustami.
Życzymy miłej pracy i zabawy! p.S.Kujawska, p.J .Niemyjska
Jak podobały się Wam eksperymenty? Mamy nadzieję, że jak się spotkamy ,to wykonamy takie doświadczenia. A dzisiaj zapraszamy Was do zabawy z grami zręcznościowymi „Kubusiem” https://kubus.pl/gry-i-zabawy/labirynty/. W związku z nieskończonymi pracami plastycznymi z zajęć edukacyjnych w tym momencie będziecie mogli poświęcić chwilkę , aby to uczynić. A , że to już piątek, piąteczek, piątunio życzymy Wam miłego odpoczynku i naładowania baterii , abyśmy mogli działać od poniedziałku.
Pozdrawiamy S. Kujawska i J. Niemyjska
W gospodarstwie agroturystycznym
1. Karta pracy, cz. 3, s. 94.
Przypomnienie nazw narzędzi potrzebnych do pracy na działce oraz czynności, które wykonują rolnicy.
Oglądanie obrazków narzędzi ogrodniczych:
motyki, łopaty, wideł, konewki, sekatora, grabi. Łączenie luk w wyrazach z odpowiednimi literami.
Kończenie rysowania, jak rozwija się cebula. Określanie, czego potrzebuje cebula, żeby rosnąć. Rysowanie po prawej stronie cebuli większej cebuli, a po lewej – mniejszej. Kończenie rysowania szlaczków.
Ćwiczenia poranne
Ćwiczenia głowy i szyi – Koń kiwa głową.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, z rękami ułożonymi na kolanach, wykonuje skłony głową w przód i w tył z
wydłużeniem szyi i lekkim przyciąganiem brody.
Ćwiczenia zręczności – Koń na biegunach.
Dziecko w siadzie skrzyżnym, chwyta za stopy od zewnętrznej strony, wyginają plecy jak bieguny konia – lekko huśta się w tył, na plecy, i w przód, do siadu.
równowagi – Koń grzebie nogą.
Dziecko maszeruje z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Konie zatrzymuje się, rży i grzebie nogą – lekko uderzają o podłogę palcami lewej i prawej stopy, na zmianę.
Zabawa Konie i wózki.
Dzieci proszą kogoś z domowników do zabaw tworzą pary. Dziecko podaje ręce do tyłu drugiej osobie, tworząc wózek z koniem. Biegają w różnym tempie, przeplatając bieg marszem. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.
Wycieczka na wieś do gospodarstwa agroturystycznego.
Zwiedzanie pomieszczeń gospodarczych, nazywanie ich (stajnia, obora, kurnik, stodoła).
Oglądanie zwierząt, nazywanie ich. https://www.youtube.com/watch?v=xrgowwp1V-U
Rozmowa na temat wycieczki.
- utrwaliliście sobie nazwy pomieszczeń gospodarczych i nazwy zwierząt?
- podobało się wam na wsi?
Nauczyciel zachęca do pobytu na wsi w lecie, kiedy tam jest najładniej.
2. Karty pracy, cz. 3, s. 95, 96.
Odszukiwanie i zaznaczanie takiego samego znaku jak we wzorze.
Kolorowanie kwadratów i kół według wzoru. Rysowanie po śladach wzorów. Rysowanie drogi do gospodarstwa agroturystycznego. Określanie kierunków jazdy.
MAMY TYLKO JEDNO MARZENIE! JECHAĆ Z WAMI NA TAKĄ WYCIECZKĘ. MOŻE KIEDYŚ?
Pozdrawiamy :J.Niemyjska, S.Kujawska, M.Niemyjska, P.Dąbrowska
AWANTURA NA WIEJSKIM PODWÓRKU-MUSIMY TAM ZAJRZEĆ
1.Zaczynamy od Karty pracy s.86-określimy, czyje to dziecko.
2.Przypomnijcie , jakie zwierzęta żyją na wsi. Naśladujcie ich głosy, poproście, aby siostra lub brat odgadli nazwy tych zwierząt. Miłej zabawy!
3.Otwieramy książkę s.70, s.71- czytanie, co mówią zwierzęta, wskazywanie zwierząt na obrazku, czytanie tekstu o zwierzętach z wiejskiego podwórka, podanie nazw zwierząt przedstawionych na rysunku.
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
4. Poczytaj mi mamo! Poczytaj mi tato!
Słuchanie opowiadania S. Kraszewskiego „Awantura na wiejskim podwórku”
Wczesnym rankiem konie wybiegły ze stajni i pogalopowały na łąkę. Zaraz po koniach krowy, nie spiesząc się (po porannym dojeniu), wyszły z obory i pomaszerowały na pastwisko. W chlewiku chrumkały świnki, zajadając ze smakiem paszę z koryta. Gdy konie i krowy pasły się na łące, gospodyni otworzyła drzwi kurnika i na podwórko wysypał się drób. Pierwszy – kogut; stąpał, dumnie unosząc głowę. Za nim szły kury i biegły kurczęta. Potem gąsior, a za nim szły gęsiego gęsi i gąsięta, a na samym końcu, kołysząc się w kaczym chodzie, wędrował kaczor z kaczkami i kaczętami. Kury jak zwykle zaczęły grzebać w piasku w poszukiwaniu czegoś do zjedzenia. Kaczki taplały się w błotnistej kałuży, czego nie robiły nigdy kury, bo kury nie lubią wody. Wiadomo – zmokła kura nie wygląda zbyt ciekawie. Białe kaczki w błocie zrobiły się szare i podążały do sadzawki za domem, gdzie pływały już gęsi. Odważny gąsior machał skrzydłami i zasyczał na Burka, który chłeptał mulistą wodę z sadzawki. Burek zaszczekał na gąsiora, niegroźny, bo uwiązany na sznurku do budy. Sznurek Burka był długi, wystrzępiony, zasupłany i powiązany w wielu miejscach. Niegdyś był bardzo mocny, ale od słońca, deszczu, a przede wszystkim psich zębów i pazurów wyraźnie osłabł i czasami się urywał. Dzień był piękny, słoneczny, ale coś nieokreślonego wisiało w powietrzu. Jakiś niepokój, poczucie zagrożenia.
Pierwsze rozgdakały się kury, które miały coś do kaczek.
– Jak można taplać się w błocie! Kaczki to straszne brudasy! Moje kurczaczki skaczą wdzięcznie, a kaczki mają krótkie nóżki (jak zwykle u kaczuszki) i kaczy chód! Idą, kołysząc się na boki, i ciągle chlapią się w wodzie! Chodźcie, moje kurczątka, nawet nie próbujcie się bawić z tymi brudaskami!
A na to kaczki:
– Kwa, kwa, myślałby kto! Kury boją się wody, bo nie ma bardziej żałosnego stworzenia od zmokłej kury! A gdyby przyszła wielka ulewa i zalała podwórko? Wszystkie kurczątka by się potopiły! A moje kaczęta tylko by się śmiały, bo one od małego uczą się pływać! Tak, tak, kwa, kwak! – zakwakała kaczka i odwróciła się ogonem do kur, okazując im swoje lekceważenie!
– Gę, gę, pływanie to najważniejsza rzecz pod słońcem! – zagęgała gęś i żeby okazać swoją wyższość, zanurkowała w stawie, a za nią gąsięta. – Moje małe pływają pod wodą jak rybki, a jak zechcę, nauczę je latać! Chodzą za mną gęsiego, jak po sznurku.
– Kwa, kwa, racja, racja, moje kaczęta też chodzą i pływają za mną, jedno za drugim! Nie oddalają się od siebie, nie rozbiegają się! A te kurczaki chodzą gdzie chcą, grzebią w ziemi, wzniecając tumany kurzu, wszystkie kury bez przerwy kurzą i chodzą okropnie zakurzone! Boją się czystej wody jak diabeł wody święconej! I pewnie od kurzu dostają kurzej ślepoty!
– A – kwak!! – kichnęła kaczka. – To od kurzu!
– Raczej od zimnej wody i błota! – przygdakała jej kura.
– Kwa, kwa, kąpiele błotne są bardzo zdrowe!
– Ko, ko, chyba tylko dla brudasów!
– Kwa, kwa. Błoto dobrze robi na pierze!
– Ko, ko, zwłaszcza gdy się pierza nie pierze!
– A każda kura się kurzy!
– Ko, ko, jeszcze zobaczycie, jak będą z was drzeć pierze! Ko, ko, skubane gęsi, skubane kaczki, będą z was darli białe kłaczki, białe piórka, białe puchy gospodarzom na poduchy, dla chłopaka i dziewczyny ciepłe jaśki i pierzyny, na kurtki puchowe zimowe!
– Gę, gę, kwa, kwa, z braku wołu kury skubią do rosołu!
Kury trochę się stropiły. Co też gęsi i kaczki miały na myśli?
Kłótnia kur, gęsi i kaczek mogłaby trwać w nieskończoność, gdyby nie pojawił się intruz. Nad podwórkiem zawirował cień. Ptaki rozbiegły się na wszystkie strony, gęsi zanurkowały w wodzie, kaczki chlapnęły w błoto, a kury mogłyby po strusiemu schować głowy w piasek, ale w ptasim móżdżku miały na tyle rozumu, że wybrały inną kryjówkę. Czym prędzej wparowały do budy Burka, z którym wcześniej miały na pieńku, bo wyjadały mu żarcie z miski. Burek szczeknął i chciał pogonić kury, gdy wtem dostrzegł krążącego jastrzębia.
– Hau, hau! – szczeknął. – Wróg, wróg, precz, precz!
Kury w budzie były bezpieczne, ale kaczki i gęsi nie mogły w nieskończoność pływać pod wodą. Ledwie któreś z kacząt lub gąsiąt wynurzało głowę, a zaraz drapieżny jastrząb szybował w jego stronę z wyciągniętym dziobem i szponami.
– Hau, hau! Precz, precz! – rozpędził się i skoczył. Sznurek naprężył się, puściło kilka nadwątlonych włókien, ale sznurek wytrzymał i Burek wylądował na plecach. Skoczył drugi raz – kolejne włókna się zerwały, ale sznurek nie puszczał. Cofnął się pod budę, rozpędził się, nadwyrężony sznurek pękł a Burek wystrzelił jak z procy prosto w jastrzębia, który właśnie chwytał przerażone kaczątko w swoje szpony.
– Wara, wara, wara, wara! – wrzasnął Burek na jastrzębia, który musiał obejść się smakiem. Odleciał, utraciwszy kilka piór.
– A co tu się dzieje? Burek, do budy! – krzyknął gospodarz, który właśnie wrócił z pola do domu na obiad i zaparkował traktor na podwórku. Widząc rozgdakany, rozkwakany i rozgęgany drób, uznał Burka za sprawcę awantury i chciał mu dać burę. Nagle jego wzrok padł na walające się jastrzębie pióra wyrwane z ogona drapieżnego ptaka.
– Brawo, Burek, dzielny, dobry pies! Uratowałeś drób! Przyniósł michę pełną psich smakołyków i odgonił kury, które bardzo lubiły zaglądać do psiej miski.
– Jak ja nie lubię tych ptaszydeł! – burknął Burek. Wlazł do budy, wyciągnął się, położył głowę na przednich łapach i zasnął.
5. Czy uważnie słuchaliście? Odpowiedzcie na następujące pytania :
- Co się działo rano na wiejskim podwórku?
- O co kłóciły się kaczki z kurami?
- Za kim były gęsi?
- Kto zaatakował drób?
- Co zrobił pies Burek ?
6. Karty pracy Czytam , piszę, liczę s.77-nazwijcie zwierzęta przedstawione na obrazkach, odszukajcie wśród naklejek wyrazów-ich nazw- i naklejanie pod odpowiednimi obrazkami zwierząt.
7.Słuchanie wiersza L.Łącz pt:”Wesołe podwórko”
Skąd wiedziała mała gąska,
że potrafi pływać?
A źrebaczek kogo spytał,
czy będzie miał grzywę?
To gęś mama do jeziora
drogę pokazała,
a klacz gniada źrebaczkowi
wszystko powiedziała.
Bez mamusi smutno, nudno,
przestraszył się kotek,
zgubił mamę, teraz szuka,
aż wskoczył na płotek.
I cielaczek się rozgląda,
bo nie widzi mamy,
krówka ryczy, biega wkoło,
od domu do bramy.
Bo najlepiej jest przy mamie –
bezpiecznie, wesoło,
świnka leży, a tuż obok
sześć prosiąt wokoło.
Pieje kogut, gdacze kura,
kurczak popiskuje.
Zgadnij teraz, kto swych małych
szczeniaczków pilnuje?
- Jak nazywają się młode : kury, kota, psa, świni, krowy, konia? (np.: kura- kurczaczki, kurczęta)
8. Karty pracy s.87- nazywanie par zwierząt-rodziców, odszukanie wśród naklejek zdjęć ich dzieci i naklejenie obok ich rodziców, nazywanie dzieci zwierząt.
9. Czas na aktywność fizyczną- dzieci naśladują wymienione zwierzęta: kotka, pieska, kurkę, krówkę, konika, kaczkę, świnkę…( wydają odpowiednie dźwięki i równocześnie naśladują ruchy wymienionych zwierząt).
10. Dla każdego coś dobrego. Bierzemy farby i przedstawiamy „Awanturę na wiejskim podwórku” na kartkach z bloku. Mamy nadzieję, że pomysłów nie zabraknie.
Wiemy , że kochacie zwierzęta , wymyślcie im imiona. Będzie zabawnie. Pozdrawiamy: p.J. Niemyjska, p.S.Kujawska.
Witamy Was po dwudniowym odpoczynku. Mamy nadzieję, że jesteście gotowi do podjęcia nowych wyzwań? Jeśli tak, to na dzisiejszych zajęciach świetlicowych zagramy sobie w dobieranie takich samych( kształtów, przedmiotów) https://www.gry.pl/gra/poacz-3-ciasteczkowy-chaos,
http://www.gry.pl/gra/dopasuj-ksztaty?wpud=MTQxNTgzOTk2Njg1ODgyJTdDMTkwMjY3NTc1NzU4MyU3QzE1ODczMTU3NTc1ODMlN0MwJTdDMTU4NzMxNjA1NDAxNSU3QzE1ODczMTYwNTQwMTUlN0MxNTg3MzE2MDU0MDEzJTdDMTU4NzMxNjA1NDAxNg==
Notujcie swoje wyniki zobaczymy kto okaże się zwycięzcą.
Jeszcze wykonamy kaczuszkę techniką orgiami, którą wykorzystamy podczas dzisiejszych zajęć. Na tej stronce znajdziecie podpowiedź. https://www.youtube.com/watch?v=NEyT0RqTaWA
Pozdrawiamy: P. Sylwia i P Jola
ZAPRASZAMY DO ZABAWY FARBAMI!
ZOBACZMY, CO SIĘ DZIEJE WIOSNĄ NA WIEJSKIM PODWÓRKU.
1.Poszukajcie obrazków zwierząt z wiejskiego podwórka. (Karty pracys.84,87,89 lub własne przykłady). Nazwijcie zwierzęta przedstawione na zdjęciach, podzielcie ich nazwy na sylaby, jeśli potraficie to również na głoski.
2.Trzeba troszkę poćwiczyć.
Ćwiczenia głowy i szyi – Koń kiwa głową.
Dzieci w siadzie skrzyżnym, z rękami ułożonymi na kolanach, wykonują skłony głową w przód i w tył z
wydłużeniem szyi i lekkim przyciąganiem brody.
Ćwiczenia zręczności – Koń na biegunach.
Dzieci w siadzie skrzyżnym, chwytają za stopy od zewnętrznej strony, wyginają plecy jak bieguny konia – lekko
huśtają się w tył, na plecy, i w przód, do siadu.
Ćwiczenia równowagi – Koń grzebie nogą.
Dzieci maszerują z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Konie zatrzymują się, rżą i grzebią nogą – lekko uderzają o podłogę palcami lewej i prawej stopy, na zmianę.
Zabawa Konie i wózki.
Dzieci dobierają się w pary i ustawiają jedno za drugim; pierwsze dziecko podaje ręce do tyłu drugiemu dziecku, tworząc wózek z koniem. Biegają w różnym tempie, przeplatając bieg marszem. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.
3. Na dobry początek zabawa farbami. Przygotujcie słoiki z roztworami farb: żółtej, czerwonej i niebieskiej oraz puste słoiki lub czyste kartki.
Jakie kolory powstaną przez zmieszanie farb:
*żółtej i niebieskiej (zielony)
*niebieskiej i czerwonej (fioletowy)
*czerwonej i żółtej (pomarańczowy)
Po każdej odpowiedzi dziecko miesza farby w tych kolorach w pustych słoikach lub na czystych kartkach.
4. Analiza i synteza słuchowa słowa farby.
-Dzielenie słowa farby na sylaby, na głoski.
- Co słyszycie na początku słowa farby?
-Podajcie przykłady słów rozpoczynających się głoską f (fajka, flaga, foka….) ,mających ją w środku (agrafka, delfin, perfumy….) oraz na końcu (elf, kilof, traf…).
5.Budowanie schematu i modelu słowa farby. (niebieskie, czerwone kartoniki)
6.Podaj imiona rozpoczynające się głoską F: Franek, Filip, Felicja, Florentyna, Felek…)- wielka litera w pisowni imion.
7.Analiza i synteza słuchowa imienia Franek. (podział na sylaby i głoski, budowanie schematu i modelu).
8. Zabawa Dotknij
Dzieci biegają po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i dotykają w sali przedmiotów w kolorze, jaki wymienił nauczyciel.
Zabawa W jakim kolorze?
Umieszczamy na kartce napis: Jaki kolor mają…?, a pod nim napisy – nazwy zwierząt z wiejskiego podwórka: barany, konie, kury, koguty, kozy, krowy, indyki. Na dole kartki można umieścić zdjęcia, obrazki tych zwierząt.
Zadaniem dzieci jest odczytać napisy, umieścić pod nimi zdjęcia odpowiednich zwierząt i określić kolory ich sierści, piór.
9.Przeczytajcie te wyrazy: farby, agrafka, futro, figura, firanka, fala, rafa, flet, sofa, wafel, gofry, foka. Wybrane wyrazy możecie zilustrować, powstanie w ten sposób słowniczek obrazkowy.
10. Otwórzmy Karty pracy s.82,83, 84,85. Pracujemy uważnie, dokładnie wykonujemy polecenia.
11. Kreślenie litery F, f na podłodze, na kartce, na plecach mamy, na blacie stołu, w powietrzu. Pisanie litery F, f po śladach i samodzielnie.
12. Karta pracy Czytam, piszę, liczę s. 76 –czytanie zdań, ocenianie, które zdania są prawdziwe, skreślanie zdań fałszywych, pisanie litery F, f.
SOLIDNA PRACA. GRATULACJE. MALUJEMY WASZE PYSIE TĘCZOWYMI BARWAMI.
p.S.Kujawska, p.P.Dąbrowska, p.J.Niemyjska, p.M.Niemyjska
Dzień dobry!!! Już dawno nigdzie nie byliśmy, więc dzisiaj wsiadamy w nasz wesoły autobus i ruszamy do Centrum Nauki Mikołaja Kopernika w Warszawie. https://www.youtube.com/watch?v=MkhB28rRTOY. Bądźcie czujni, chłońcie wiedzę, a jak wrócimy, spróbujemy też troszkę poeksperymentować. Miłego zwiedzania: S. Kujawska, J. Niemyjska, P. Dąbrowska, M. Niemyjska
WITAMY SŁONECZNIE! PRZED NAMI KOLEJNY DZIEŃ!
1.Na pewno otrzymaliście wiele kart świątecznych. Rozłóżcie je na stole, przeczytajcie z pomocą dorosłych życzenia, ułóżcie własne teksty wielkanocnych życzeń. Teraz popatrzcie na powtarzające się motywy zdobnicze. Wymieńcie charakterystyczne cechy takich , wielkanocnych kart. Młodzi plastycy, zdolni artyści zaprojektujcie własne kartki świąteczne. Do dzieła!
2. Zajrzymy do naszych Kart pracy s.80. Odszukajcie wśród naklejek wyrazy-nazwy obrazków. Naklejcie je pod odpowiednimi obrazkami. Następnie będziemy zdobić pisankę.
3. W naszych domach od pokoleń pielęgnujemy wielkanocne tradycje. Jedną z nich jest przygotowanie wielkanocnego koszyczka , a kolejną „lany poniedziałek”- obchodzony w drugi dzień świąt.
Odpowiedzcie na nasze pytania.
- Kiedy przygotowujemy koszyczek?
- Gdzie z nim idziemy?
-Jakie produkty znajdują się w koszyczku? Co symbolizują?
- Kiedy spożywamy produkty z koszyczka?
- Co się dzieje w drugi dzień świąt? Co znaczy hasło „lany poniedziałek”? Jak inaczej nazywamy ten zwyczaj?
Wierzono, że osoba oblana będzie miała szczęście, a oblana dziewczyna wyjdzie szybko za mąż.
4. Na s.81 „karty pracy” umieszczono historyjkę obrazkową pt.: „Wielkanocna przygoda”.
Obejrzyj obrazki, wskaż kolejne i ponumeruj je.
Opowiedz, co się dzieje na kolejnych obrazkach.
Spróbuj opowiedzieć całą historyjkę.
Nadaj inny tytuł historyjce.
5. Rozmowa na temat miesięcy i poznanych pór roku.
- Wymień 4 pory roku.
- Wymień nazwy 12 miesięcy w odpowiedniej kolejności- zaczynamy od stycznia.
- Jaki miesiąc minął?
- Jaki miesiąc mamy teraz?
6. Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego „ O dwunastu braciach”
Kwiecień nie czeka, pierwsze warzywa
bardzo się spieszy, zasiać w ogrodzie,
aby na drzewach po czym z uśmiechem
listki rozwiesić, od nas odchodzi.
- O którym miesiącu jest mowa w wierszu?
-Dlaczego kwiecień się spieszy?
- Kiedy od nas odchodzi?
-Jak myślicie , dlaczego miesiąc ma taką nazwę?
Przypomnienie przysłowia o kwietniu.
Kwiecień- plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata. Wyjaśnienie znaczenia przysłowia. (Policz słowa w tym przysłowiu.)
7.Układamy schematy i modele słów związanych z kwietniem, z wiosną, ze świętami.
Motyl, trawa, słonko, krokusy, sasanki, żaba, baranek, jajka, babka, palmy, mazurek (niebieskie –spółgłoski, czerwone- samogłoski-a, e, i, o, u, y- potrzebne do tego ćwiczenia).
Przesyłamy Wam kochani uczniowie najpiękniejsze motyle!
p.J. Niemyjska, p .M.Niemyjska, p. S. Kujawska, p.P.Dąbrowska
W słoneczny, ale wietrzny dzień witamy Was bardzo serdecznie. Na dzisiejszych zajęciach przypomnimy sobie zasady higieny, jakie w ostatnim trudnym czasie powinny nam towarzyszyć.
- Myj ręce mydłem przez 30 sekund, dokładnie, nie omijając żadnej części, zawsze: gdy wracasz do domu, przed jedzeniem, każdorazowo po przemieszczeniu się publicznym transportem, po skorzystaniu z toalety, po wydmuchaniu nosa, jeśli kaszlesz lub kichasz, jeśli ręce są brudne, lepkie itp. Aby przybliżyć Wam temat, przesyłamy „Bajkę o Wirusie”.
https://www.youtube.com/watch?v=vgOjaF_ZZgg&fbclid=IwAR3J16K0wPdH7w2xrfkJuHJ31EDRgQr9CcNAsZuj7hRhBDgqc1tWcU6n46c
Następnie przejdziemy do zabawy i poćwiczymy pamięć: https://view.genial.ly/5e95a496d82ffd0dbff5dbb4
Pozdrawiamy: p.S.Kujawska, p.J.Niemyjska
WITAJCIE KOCHANI! PO KRÓTKIEJ PRZERWIE WRACAMY DO ZABAWY I NAUKI!
1. Zostańmy przez chwilę w świątecznym klimacie. Zerknijcie do książek s.69. https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
Popatrzcie na wielkanocny koszyczek, porównajcie go z innymi koszyczkami, określcie różnice między nimi.
W święconce , którą się niesie do kościoła w Wielką Sobotę, oprócz jajek powinny znaleźć się też: baranek (jest symbolem Chrystusa, który ocalił tych, którzy w niego wierzyli) ,chleb, kiełbasa (wróży pomyślność przez cały rok), sól (chroni od zepsucia), chrzan….( możecie wymienić jeszcze inne rzeczy, jeśli taka jest Wasza domowa tradycja).
2.Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10- Karty pracy s.79.( wykonaj zadania zgodnie z poleceniami).
Oto przykładowe zadania, które rozwiążą dzieci.
1. W koszyczku były 4 pisanki. Mama dołożyła jeszcze 6 pisanek. Ile jest teraz pisanek w koszyczku?
Dziecko bierze 4 (liczmany, zapałki, wykałaczki lub kredki) kładzie je przed sobą. Potem dokłada 6 ( liczmanów, zapałek, wykałaczek lub kredek). Liczy wszystkie przedmioty i układa działanie, głośno je odczytuje i odpowiada na pytanie.
4+6=10 ( można zilustrować treść zadania i wykonane działanie)
2.Lenka miała 10 pisanek. 7 pisanek dała babci i dziadkowi. Ile pisanek jej zostało?
Dziecko kładzie przed sobą 10 (liczmanów, zapałek, wykałaczek lub kredek). Potem odsuwa 7 . Liczy pozostałe i układa działanie, głośno je odczytuje i odpowiada na pytanie.
10-7=3 (można zilustrować treść zadania i wykonane zadanie)
Rodzice układają zadania według własnych pomysłów, a uczeń wykonuje odpowiednie działania. Następnie dzieci tworzą treść zadań do podanych działań np.: 5+4= 9 10- 8=2.
3.Czas na aktywność artystyczną. Składamy w całość pociętą kartę świąteczną i przyklejamy ją na kolorową kartkę. Dobrej zabawy!
4.Zabawa z tekstem rymowanki.
Dzieci wypowiadają rymowankę, dzieląc słowa na sylaby i łącząc tę czynność z ruchem: jedna sylaba –przysiad , druga sylaba-wyprost.
Jajeczko, jajeczko,jesteś pisaneczką.
Miłego dnia życzą: p.S. Kujawska i p. J Niemyjska
Po świątecznym odpoczynku i napełnieniu brzuszków pysznymi potrawami przygotowanymi przez Waszych rodziców, przyszedł czas na aktywność fizyczną. W ramach zajęć świetlicowych proponujemy Wam gimnastykę, która pozwoli spalić kalorie. Będziemy tańczyć z Kubusiem https://kubus.pl/cwicz/kubus-tancerz/ oraz ćwiczyć https://www.youtube.com/watch?v=rwqMzHX4E_M. Porozmawialibyśmy również o tym, jak minęły Wam święta, ale że nie widzimy się, to narysujcie obrazek opowiadający o tym „Jak spędziliście święta wielkanocne”.
Pozdrawiamy: J. Niemyjska i S. Kujawska
KOSZYCZEK DOBRYCH ŻYCZEŃ!
1.Nasze zadania będą „pachniały” świętami. Otwórzcie Karty pracy s.78.Odszukajcie i zaznaczcie 10 różnic między obrazkami. Już macie? Brawo!
2.Powtarzamy wiadomości? To do dzieła. Utwórz modele następujących wyrazów: mazurek, babka, palma, baranek, jajko. Pamiętajcie –niebieskie to spółgłoski, czerwone to samogłoski.
3. Symbolem Wielkanocy są pisanki. Poznajmy również inne nazwy jaj wielkanocnych:
-Kraszanki- jajka o czerwonej barwie.
- Malowanki- jajka jednobarwne ( nie mogą być czerwone).
- Wyklejanki- jajka z naklejonym obrazkiem z listków, włóczki.
- Nalepianki- jajka ozdobione nalepionymi na skorupkę różnobarwnymi wycinankami z papieru.
- Pisanki –przed zanurzeniem jajka w barwnym roztworze rysuje się na nim wzory woskiem. Po włożeniu do gorącej, barwnej wody tam, gdzie był wosk, zostaje biały, niepomalowany ślad na kolorowym tle. Dawniej do barwienia jaj używano naturalnych barwników np. kolor zielony uzyskiwano z listków młodego żyta, kolor czerwono-żółty z łusek cebuli, kolor ciemnobrązowy lub czarny z kory śliwy lub olchy, kolor czerwony z buraków, a kolor niebieski z suszonych płatków chabra.
4. W świąteczny klimat wprowadzi nas piosenka pt.: „Koszyczek dobrych życzeń”(sł. i muz. K. Gowik)- tekst zamieszczamy, muzykę znajdziecie w Internecie.
I. Siedzi biały cukrowy baranek w wielkanocnym koszyku,
a z barankiem gromada pisanek – dużo śmiechu i krzyku.
Dwie kiełbaski pachnące są, sól i pieprz, by był pyszny smak.
Dziwi się biały baranek: O! Kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
I życz szczęścia, pomyślności, a na święta dużo gości!
II. Dawno temu prababcia tak samo koszyk przygotowała.
Był baranek i dużo pisanek, i kiełbaska niemała.
Ja to dobrze już teraz wiem, że koszyczek przemienia świat,
lecz babcia z dziadkiem dziwili się: kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
III. Kiedyś ja przygotuję koszyczek, aby spełniał życzenia.
Od pisanek kolory pożyczę, od baranka marzenia.
I tak zawsze już będzie wciąż, że w koszyczku pyszności są,
a mamy i babcie, i ciocie też z życzeniami dają go.
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
-Ile zwrotek ma piosenka? Czy ma refren?
- Co znajduje się w koszyczku?
- Co spełnia ten koszyczek?
W wolnej chwili ucz się naszej piosenki.
5. Jaką pracę plastyczną wykonamy dzisiaj? Oczywiście –pisanki. Wybierzecie dowolną technikę.
Oto nasze propozycje:
- Wydmuszki mocujemy na wykałaczkach,
-Wydmuszkę smarujemy klejem roślinnym i obtaczamy ją w kaszy lub ozdobnych koralikach,
- Przyklejamy na jajkach makaron w kształcie gwiazdek,
- Wycinamy wzory z papierowych serwetek i przyklejamy na wydmuszce,
- Na pomalowanej farbą akrylową wydmuszce przyklejamy kwiaty i liście z taśmy pasmanteryjnej.
Ta praca sprawi Wam wiele radości.
6.Zerknijcie do książki s..68 (przeczytajcie tekst, udzielcie odpowiedzi na pytania)
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
7. Zabawmy się w ogrodników, wysiejcie nasiona rzeżuchy na mokrej wacie, obserwujcie wzrost rzeżuchy. Postawcie ją na wielkanocnym stole. Powodzenia!
8. Mamy przerwę świąteczną. Będziemy za Wami tęsknić. Przesyłamy Wam i całej rodzinie świąteczne życzenia.
KOSZYCZEK DOBRYCH ŻYCZEŃ!
1.Nasze zadania będą „pachniały” świętami. Otwórzcie Karty pracy s.78.Odszukajcie i zaznaczcie 10 różnic między obrazkami. Już macie? Brawo!
2.Powtarzamy wiadomości? To do dzieła. Utwórz modele następujących wyrazów: mazurek, babka, palma, baranek, jajko. Pamiętajcie –niebieskie to spółgłoski, czerwone to samogłoski.
3. Symbolem Wielkanocy są pisanki. Poznajmy również inne nazwy jaj wielkanocnych:
-Kraszanki- jajka o czerwonej barwie.
- Malowanki- jajka jednobarwne ( nie mogą być czerwone).
- Wyklejanki- jajka z naklejonym obrazkiem z listków, włóczki.
- Nalepianki- jajka ozdobione nalepionymi na skorupkę różnobarwnymi wycinankami z papieru.
- Pisanki –przed zanurzeniem jajka w barwnym roztworze rysuje się na nim wzory woskiem. Po włożeniu do gorącej, barwnej wody tam, gdzie był wosk, zostaje biały, niepomalowany ślad na kolorowym tle. Dawniej do barwienia jaj używano naturalnych barwników np. kolor zielony uzyskiwano z listków młodego żyta, kolor czerwono-żółty z łusek cebuli, kolor ciemnobrązowy lub czarny z kory śliwy lub olchy, kolor czerwony z buraków, a kolor niebieski z suszonych płatków chabra.
4. W świąteczny klimat wprowadzi nas piosenka pt.: „Koszyczek dobrych życzeń”(sł. i muz. K. Gowik)- tekst zamieszczamy, muzykę znajdziecie w Internecie.
I. Siedzi biały cukrowy baranek w wielkanocnym koszyku,
a z barankiem gromada pisanek – dużo śmiechu i krzyku.
Dwie kiełbaski pachnące są, sól i pieprz, by był pyszny smak.
Dziwi się biały baranek: O! Kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
I życz szczęścia, pomyślności, a na święta dużo gości!
II. Dawno temu prababcia tak samo koszyk przygotowała.
Był baranek i dużo pisanek, i kiełbaska niemała.
Ja to dobrze już teraz wiem, że koszyczek przemienia świat,
lecz babcia z dziadkiem dziwili się: kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
III. Kiedyś ja przygotuję koszyczek, aby spełniał życzenia.
Od pisanek kolory pożyczę, od baranka marzenia.
I tak zawsze już będzie wciąż, że w koszyczku pyszności są,
a mamy i babcie, i ciocie też z życzeniami dają go.
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
-Ile zwrotek ma piosenka? Czy ma refren?
- Co znajduje się w koszyczku?
- Co spełnia ten koszyczek?
W wolnej chwili ucz się naszej piosenki.
5. Jaką pracę plastyczną wykonamy dzisiaj? Oczywiście –pisanki. Wybierzecie dowolną technikę.
Oto nasze propozycje:
- Wydmuszki mocujemy na wykałaczkach,
-Wydmuszkę smarujemy klejem roślinnym i obtaczamy ją w kaszy lub ozdobnych koralikach,
- Przyklejamy na jajkach makaron w kształcie gwiazdek,
- Wycinamy wzory z papierowych serwetek i przyklejamy na wydmuszce,
- Na pomalowanej farbą akrylową wydmuszce przyklejamy kwiaty i liście z taśmy pasmanteryjnej.
Ta praca sprawi Wam wiele radości.
6.Zerknijcie do książki s..68 (przeczytajcie tekst, udzielcie odpowiedzi na pytania)
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
7. Zabawmy się w ogrodników, wysiejcie nasiona rzeżuchy na mokrej wacie, obserwujcie wzrost rzeżuchy. Postawcie ją na wielkanocnym stole. Powodzenia!
8. Mamy przerwę świąteczną. Będziemy za Wami tęsknić. Przesyłamy Wam i całej rodzinie świąteczne życzenia.
Witamy Was w kolejnym dniu. Dzisiaj w ramach zajęć świetlicowych będziemy kontynuować temat związany z „Wielkanocą”. Podsyłamy Wam linki, pod którym kryją się ciekawe zadania. Do pracy „kamraci”. S. Kujawska, J. Niemyjska.
https://view.genial.ly/5e832535ad7e6d0e3aa701ab - na jaką głoskę
https://view.genial.ly/5e838013260c290e3978bb1b - ćwiczymy pamięć.
Witamy Was w kolejnym dniu. Dzisiaj w ramach zajęć świetlicowych będziemy kontynuować temat związany z „Wielkanocą”. Podsyłamy Wam linki, pod którym kryją się ciekawe zadania. Do pracy „kamraci”. S. Kujawska, J. Niemyjska.
https://view.genial.ly/5e832535ad7e6d0e3aa701ab - na jaką głoskę
https://view.genial.ly/5e838013260c290e3978bb1b - ćwiczymy pamięć.
Witamy Was w kolejnym dniu. Dzisiaj w ramach zajęć świetlicowych będziemy kontynuować temat związany z „Wielkanocą”. Podsyłamy Wam linki, pod którym kryją się ciekawe zadania. Do pracy „kamraci”. S. Kujawska, J. Niemyjska.
https://view.genial.ly/5e832535ad7e6d0e3aa701ab - na jaką głoskę
https://view.genial.ly/5e838013260c290e3978bb1b - ćwiczymy pamięć.
Hej, młodzi przyjaciele! Kolejne wyzwania przed Wami! Życzymy sukcesów!
Temat: J jak jajko.
1.Przygotujcie Karty pracy Czytam, piszę liczę s.75- przeczytajcie tekst, pokolorujcie obrazek.
2. Jakie piękne święto przed nami? WIELKANOC
3. Posłuchajcie kilku ciekawostek na temat Wielkanocy:
Wielkanoc nazywana jest Świętem Zmartwychwstania Pańskiego. Chrześcijanie obchodzą ją na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa. Wierzą, że ofiarował swoje życie, żeby odkupić winy ludzi.
• Zwierzęciem ofiarnym przez wiele, wiele lat był baranek, dlatego został on symbolem ofiary Chrystusa.
• Jajka z czasem zaczęto święcić, traktując je jako symbol rodzącego się życia.
• Zające traktowano jako symbol płodności, dostatku i wierzono, że to zając przynosi świąteczne jajka.
• Ważnym symbolem zbliżających się świąt jest Niedziela Palmowa, podczas której święcone są palmy. To nawiązanie do witania Chrystusa wjeżdżającego do Jerozolimy.
•Ważnym symbolem Wielkanocy są pisanki. Tradycja malowania jajek jest znana od starożytności. Do farbowania jaj używano: łupinek cebuli, wstążek owsa, szpinaku, kory drzew. W niektórych regionach Polski wydrapywano wzory na pomalowanych skorupkach lub oklejano jajka sitowiem, wycinankami z papieru, tkaniną…
4.Jakie zwyczaje wielkanocne pielęgnowane są w Twoim domu? Jesteś dziennikarzem, weź mikrofon, zadaj to pytanie rodzicom ,dziadkom.
5. Ruch to zdrowie. Pobaw się z rodziną.
-W wyznaczonym miejscu-gnieździe- dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym, z rękami założonymi z tyłu-jest kurą. Na hasło mamy: Kury na podwórku, dziecko wstaje i spaceruje po pokoju, grzebie nogami w ziemi w poszukiwaniu jedzenia, a potem dziobie odnalezione ziarenko , uderzając palcem w podłogę.
- Zajączki-dziecko wykonuje przysiad podparty. Na hasło: Zajączki skaczą-naśladuje skoki zająca. Na hasło: Zajączki stają słupka- w przysiadzie prostują tułów do pionu i układają ręce w skrzydełka.
- Ćwiczenia równowagi- dziecko maszeruje z wysokim unoszeniem kolan. Na polecenie domownika zatrzymuje się, staje na jednej nodze i opiera stopę wolnej nogi o kolano nogi , na której stoi.
6.Wprowadzenie litery j- małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
1. Oglądanie zdjęć (obrazków) różnych jajek (przepiórczych, kurzych, gęsich, strusich). Porównywanie ich wyglądu.
2. Wymienianie potraw sporządzanych z jajek.
3. Podawanie nazw zwierząt, które wykluły się z jajek (ptaki, węże, krokodyle, dinozaury...).
4. Analiza i synteza słuchowa słowa jajko.
- słowa jajko na sylaby.
- słowa jajko na głoski.
- słyszycie na początku słowa jajko?
- przykładów słów rozpoczynających się głoską j (jeleń, jagody, jogurt...), mających ją w środku (kajak, fajka, bajka...) oraz na końcu (kraj, maj, klej...).
7. Budowanie modelu słowa jajko.
niebieskie kwadraciki –to spółgłoski
czerwone kwadraciki- to samogłoski
jajko-niebieski, czerwony, niebieski, niebieski, czerwony
8.Podaj imiona rozpoczynające się głoską j (Jola, Janek, Jowita, Jadwiga, Justyna, Justyn, Jarek, Jagoda, Jacek, Janina…..wielka litera w pisowni imion).
9.Analiza i synteza słuchowa imienia Janek.
Dzielenie imienia na sylaby, głoski, budowanie jego modelu.
(Ja-nek, J-a-n-e-k,
10.Pisownia litery j, J w powietrzu, na podłodze, na stoliku, na plecach siostry. Następnie pisanie po śladzie, a później samodzielnie. Karta pracy s.75
11.Podaj rymy do podanych słów:
Pisanki- (firanki, falbanki, kołysanki, sasanki, malowanki…)
Baranek-( dzbanek, ganek, Janek,)
Zajączek- (pączek, bączek,)
Jajka-(bajka, fajka…)
12. Wracamy do Kart pracy s.72, 73,74,76
-określanie, co się dzieje na obrazku, wskazywanie tego, co w nazwie zawiera głoskę j, czytanie tekstu,
-dzielenie nazw obrazków na głoski, rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek lub kresek,
- czytanie połączeń litery j z poznanymi literami, łączenie liniami rymujących się wyrazów,
- czytanie jaki jest baranek, a jaka jest pisanka, czytanie i kolorowanie,
- rysowanie po śladach ozdób pisanek, samodzielne ozdabianie pisanki, kończenie rysowania szlaczków.
13. Posłuchajcie ciekawostek na temat pisanek.
- Pisanki stosowano do różnych zabiegów magicznych, np. dotykano nimi grzbietów bydła, aby było zdrowe i płodne; toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić urodzaj.
- Traktowano je także jako dar, który miał przynieść wszelką pomyślność osobie obdarowanej.
- Młode kobiety dostawały często pisanki marcepanowo-czekoladowe z pierścionkiem.
- Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami ze złota, przyozdobionymi kamieniami szlachetnymi (francuski jubiler Fabergé wykonywał takie na zamówienie cara Rosji).
- Służyły też do zabawy zwanej taczankami – turlało się po stole malowane jajka, zderzając je ze sobą. Wygrywała osoba, której pisanka się nie potłukła.
Najpiękniejsze pisanki , cukrowe baranki, wielkanocne baby i mazurki, krokusy i sasanki-pakujemy do Waszych wielkanocnych koszyczków. – p. J. Niemyjska. I p.S. Kujawska
UMIESZ LICZYĆ , LICZ NA SIEBIE ! DO DZIEŁA MŁODZI MATEMATYCY!
Witamy Was cieplutko. Dostałyśmy informację, że podjęliście wyzwanie i weźmiecie udział w konkursie na „Jajko wielkanocne”. Bardzo się cieszymy, dziękujemy rodzicom za pomoc, chęci i wytrwałość. Na dzisiejsze popołudnie proponujemy wam wirtualny spacer do Łazienek Królewskich w Warszawie. https://sklodowski.pl/polska-w-epodreczniku/wycieczka-wirtualna-lazienki-krolewskie-virtual-tour-of-the-lazienki-park/. Podczas spaceru poobserwujcie przyrodę i poszukajcie elementów zwiastujących wiosnę. Pamiętajcie, mimo że nie jesteśmy tam osobiście, należy przestrzegać pewnych zasad. Przypomnijmy je: nie dotykamy obiektów muzealnych, poruszamy się po wyznaczonych trasach, zachowujemy się cichutko i nie przeszkadzamy innym zwiedzającym. Jeśli już wszystko wiemy, wyruszamy. Jolanta Niemyjska, Sylwia Kujawska i oczywiście nasze panie Magdalena Niemyjska oraz Patrycja Dąbrowska.
WIOSNĘ WITAMY, WSZYSTKIM SIĘ KŁANIAMY!
1.Kochani uczniowie, nadal poszukujemy wiosny.
2.Na dobry początek Karty pracy s.70, 71.
-zaczynamy od waszej ulubionej formy pracy, rozwiązujemy krzyżówkę (nazwij obrazki, odszukaj wśród naklejek litery tworzące te nazwy, naklej je w odpowiednie miejsca, odczytaj hasło )
- „powtórka z rozrywki”- dodawanie, odejmowanie s.70
3. Teraz posłuchajcie opowiadania, które przeczyta Wam mama lub tata. Przypomnijmy jeszcze nazwy pór roku:
- Jaka pora roku jest po jesieni?
- Jaka jest po wiośnie?
- Jaka pora roku teraz się skończyła, a jaka będzie następna?
-Jaka pora roku jest po lecie?
„Dziwna nieznajoma” B. Kosmowska
– Mamy gościa! – krzyknął tata od drzwi.
– Jak to? – mama wpadła w przerażenie. – Nie spodziewałam się gości na obiedzie!
– I słusznie! Ktoś czeka na nas w parku – uspokoił ją tata. – Zjedzmy więc obiad i w drogę!
Połykaliśmy gorącą zupę, parząc sobie języki.
– Czy to… kobieta? – spytała mama z lekkim lękiem.
– Mhm – przytaknął tata.
– Pewnie ciocia Mariola! – skrzywił się Mikołaj.
Ciocia jest dentystką i zawsze przypomina o kontrolnych wizytach.
– Nie! – tata był bardzo tajemniczy.
Po chwili staliśmy w kolorowych kaloszach przed blokiem. Na dworze mżyło.
– Tam ją widziałem! – tata wskazał ręką dziką część parku. Zwykle nikt w niej nie przebywał. – Ruszajmy. Nie wypada, aby piękna dama zbyt długo na nas czekała.
– Zośka, co piękna dama robi sama w lesie? – sapał Mikołaj, gdy przedzieraliśmy się przez zarośla.
– Nie wiem – odsapnęłam. – Nie jestem piękną damą!
– Przed chwilą tu była – tata ściszył głos, pochylony nad leśną ściółką. – Spójrzcie!
Przed nami rozpościerał się dywan z białych kwiatków.
– Przebiśniegi! – mama aż westchnęła z zachwytu. – Jaki piękny dywan!
Tata stał już po drugiej stronie polany.
– I tu już była – pokazał nam skraj pagórka przysypany starymi liśćmi. Wystawały spod nich łebki innych kwiatów. Błyszczały w słońcu jak cekiny.
– Krokusy! – mama klasnęła w dłonie. – A tam, dalej, zawilce i sasanki!
Nagle, tuż przed nami, przeleciała para wesołych ptaków. Każdy miał w małym dziobie gałązkę lub trawkę.
– To szpaki – tata skierował na lecącą parę lornetkę. – Przybyły tu razem z naszą nieznajomą.
– Chyba wiem, kim jest! – Mikołaj klasnął w ręce.
– A ty, Zosiu? – mama spojrzała na mnie z uśmiechem. – Domyślasz się, kim jest ta dziwna nieznajoma?
– Czy to… wiosna? – zapytałam z nadzieją.
– Tak! – zakrzyknęli wszyscy zgodnie.
Kiedy stało się jasne, kogo szukamy, nagle dostrzegłam ją wszędzie. Na każdym krzaczku. Pokrywała rosą dojrzewające pączki. A na leszczynie zakwitła czerwonymi kuleczkami. Zewsząd otaczał nas śpiew ptaków i pracowite brzęczenie.
– Co tak brzęczy? – Mikołaj nadstawił uszu.
– To pszczoły, dzielne pracownice! Spójrzcie, jak zaglądają do kwietnych kielichów. Przenoszą pyłki kwiatowe. Pomagają wiośnie rozkwitnąć – wyjaśniła mama.
„Mama mogłaby pisać wiersze” – pomyślałam.
Nagle tata położył palec na ustach, a potem wyciągnął rękę ku górze.
– Spójrzcie… – szepnął.
Nad nami przelatywały dwa piękne bociany.
– Mąż i żona! – krzyknął Mikołaj.
– Żona i mąż! – krzyknęłam ja.
– Wiosna! – krzyknęli równocześnie nasi rodzice.
4. Czy uważnie słuchaliście? Zaraz się przekonamy! Za każdą poprawną odpowiedź przyznajemy 5 pkt.
- Jakie wiosenne kwiaty rosły na polanie?
- Jakie ptaki zobaczyła rodzina?
- Dlaczego pszczoły to dzielne pracownice?
- Kim była dziwna nieznajoma?
5. Jaki znamy zwyczaj , który mówi nam o powitaniu wiosny?
Dzieci wcześniej przygotowują kukłę marzanny, wychodzą na plac szkolny i wznoszą okrzyki. Następnie muszą pozbyć się kukły. Kiedyś było łatwiej. Teraz nie możemy palić jej na placu, nie wolno nam również utopić Marzanny w pobliskiej rzece, bo zanieczyścilibyśmy środowisko. Powinniśmy rozłożyć ją na części i wrzucić do kosza. Te wszystkie działania będą miały miejsce w przyszłym roku. Dzisiaj nauczmy się rymowanki:
Zimę, zimę żegnamy,
Wiosnę, wiosnę witamy.
Marzanno, marzanno
- ty zimowa panno.
Ciebie z zimą żegnamy,
a wiosnę witamy!
Marzannę przegonimy,
wiośnie się pokłonimy.
6. Przejdźmy do Karty pracy s.71- wykonaj według podanych poleceń.
7.Na koniec możecie objawić swoje talenty plastyczne.
„Bukiet wierzbowych bazi”
Do wykonania tego zadania potrzebne wam będą: kolorowe kartki, klej, kolorowy papier, wata. Wycinacie sylwetkę wazonu oraz gałązki , następnie przyklejacie je na kartce. Kuleczki bazi robimy z waty i przyklejamy na gałązkach.
Miłej zabawy! Pamiętaj o porządkowaniu miejsca pracy.
Machamy do Was wiosennymi łapkami i pozdrawiamy: p.Sylwia Kujawska i p. Jolanta Niemyjska.
10 oznak wiosny- to nasze hasło przewodnie!
1.Poznanie zwyczajów związanych pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny.
Według kalendarza astronomicznego wiosna rozpoczyna się 21 marca. Zgodnie z tradycją w tym dniu dorośli i dzieci topią słomiane kukły, czyli marzanny, które są uosobieniem mijającej zimy. Obyczaj nakazuje przejść z taką kukłą w pochodzie. Na koniec kukłę się podpala i wrzuca do rzeki.
• Pięknym, i do dzisiaj jeszcze w niektórych rejonach kultywowanym, jest zwyczaj chodzenia z gaikiem. Dzieci lub dziewczęta stroją zieloną gałązkę we wstążki, kwiaty i inne ozdoby. Z tak przystrojonym drzewkiem chodzą, śpiewając piosenki o wiośnie.
• W niektórych krajach z początkiem wiosny związane jest święto światła, w czasie którego zakochani ustawiają światła w oknach swoich domów lub puszczają je na wodę.
2.Rozmowa na temat zbliżającej się wiosny. Przygotowujemy obrazki :gałązki z baziami wierzbowymi, gałązki z baziami leszczynowymi, skowronek, szpak, bocian, przebiśniegi, krokusy (Internet, nasze podręczniki)
- Nazwijcie obrazki. O czym świadczy to, co one przedstawiają?
- Co jeszcze mówi nam, że zbliża się wiosna?
3.Wprowadzenie zapisu cyfrowego liczby 10.
- Rysujemy 9 gałązek z baziami, dzieci liczą gałązki i podpisują cyfrą 9. Następnie dorysowujemy jedną gałązkę.
-Ile jest teraz gałązek?
-Dzieci układają działanie: 9+1= 10
-Pokazujemy zapis cyfrowy liczby 10, określamy z jakich dwóch cyfr się składa, jak się nazywa pierwsza cyfra, a jak druga.
- Wykonanie prostych działań na patyczkach ,koralikach – odejmowanie i dodawanie w zakresie 10.
4. Zabawa ruchowa- Bociany nad stawem.
Mama rozkłada 10 szarf lub wstążek- to są stawy. W każdym umieszcza kartonik z odpowiednią cyfrą. Na hasło: Bociany nad stawem nr 6- dziecko odszukuje podaną liczbę i przynosi 6 „żabek”( koralików, patyczków, kwiatów).
5.Przechodzimy do Kart pracy s.68, 69.
-Nazywanie kwiatów. Numerowanie obrazków kwiatów- naklejanie odpowiednich liczb. Liczenie kwiatów i motyli. Naklejanie odpowiednich liczb i kwiatów.
-Kolorowanie tylu rysunków, ile wskazują liczby. Liczenie obrazków bazi, kwiatów. Porównywanie ich liczby- naklejanie odpowiednich liczb i znaków. Pisanie liczby 10 po śladach.
6. Ćwiczenia w książce s.67 https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
Określanie, co znajduje się na obrazkach umieszczonych w poszczególnych rogach kartoników. Wyklaskiwanie układu rytmicznego, powtarzając tekst: wiosna to pora radosna.
7. Ćwiczenia wizualizacyjne- Słońce.
Rodzic/ rodzeństwo mówi:
Usiądźcie na podłodze wokół mnie. Trzymajcie ręce wyciągnięte do przodu, dłonie zaciśnięte w pięści. Wyobraźcie sobie, że jesteście Słońcem, które wschodzi i wysyła promienie w kierunku Ziemi. Rozłóżcie dłonie, wyciągnijcie palce, ręce i ramiona do przodu… A teraz niech światła robi się coraz mniej – przyciągnijcie ramiona z powrotem do siebie. Powtórzcie to trzy razy…
Stańcie teraz w dowolnym miejscu sali – zamieńcie się w Słońce wędrujące powoli po niebie. Pokażcie mi, w jaki sposób się przemieszczacie i jak wysyłacie swoje promienie…
Teraz przedstawcie mi, w jaki sposób rano wstaje Słońce. Usiądźcie, a potem podnoście się powoli, powoli… Wyobraźcie sobie, że Słońce jest intensywnie czerwone i bardzo powoli i ostrożnie wysyła swoje promienie. Zaprezentujcie, jak staje się coraz większe i większe, jak wysyła coraz silniejsze promienie… A teraz zaprezentujcie mi, w jaki sposób Słońce zachodzi wieczorem. Stańcie i przedstawcie mi, jak Słońce zmienia się najpierw w piękną, czerwoną kulę, a następnie bardzo powoli znika za horyzontem. Zniżcie się do podłogi i pokażcie mi delikatne promienie Słońca znikające za horyzontem.
Chodźcie teraz do środka i zamieńcie się wszyscy razem w Słońce, które śpi w nocy. Wiosną Słońce śpi w nocy coraz krócej.
Zamieńcie się teraz we wschodzące Słońce i pokażcie, jak rankiem staje się ono coraz większe i większe i wysyła w drogę pierwsze promienie. Teraz razem zamieńcie się w jasne Słońce świecące w ciągu dnia i wysyłajcie mocne promienie w kierunku Ziemi. Robi się coraz cieplej, cieplej…
8.Karta pracy- Czytam, piszę, liczę s.73
Czytanie nazw kwiatów. Kolorowanie ich rysunków. Pisanie liczby 10.
Na zakończenie wymień 10 oznak wiosny.
Do 10 już liczymy, w pierwszej klasie sobie poradzimy. Miłego liczenia, młodzi matematycy.
Pozdrawiamy: p. Sylwia Kujawska i p. Jolanta Niemyjska.
Dzisiaj przedszkolaczki- wiosenne buziaczki!
1.Zabawa- Malowanie wiosny słowami.
Dzieci opisują wiosnę, używając ciekawych określeń, porównań.
Przykłady: Wiosna jest żółta jak żonkile. Zielona trawa cieszy nasze oczy. Białe i różowe pączki na drzewach przypominają cukrowe kuleczki. Fioletowe krokusy tworzą barwne dywany .Skowronek rozpoczyna wiosenne trele. Wszystko budzi się do życia. (proszę przeczytać tekst, ułożyć własne zdania, namalować przywołane obrazy-technika dowolna).
2. Ćwiczenia w książce s.66 4. książka
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html .Obejrzyj zdjęcia kwiatów rosnących wiosną. Nazwij je (krokusy, sasanki, zawilce, pierwiosnki, przylaszczki). Przypominamy, że te kwiaty są pod ochroną.
3.Czas na zagadki. Posłuchajcie, dobrze odpowiadajcie.
a) Ludzie zachwyceni łapali się za głowę,
Gdy zobaczyli w śniegu kwiaty fioletowe. (krokusy)
b) Pod lasem, w mroźne marcowe ranki,
kwitną pokryte meszkiem, fioletowe…(sasanki)
c) W lesie biały dywan kwiatów spotykamy.
Jakie to kwiaty? (zawilce) je nazywamy.
d) Piękne, niebieskie kwiaty
przy lesie je spotykamy.
I od tego miejsca-
(przylaszczkami) je nazywamy.
4.Jeśli mamy szablony liter, ułóżmy nazwy kwiatów: krokus, zawilec, sasanka.
5.Teraz „wariacje” plastyczne- wykonanie krokusa z bibuły. (bibuła ,wykałaczka, klej, wata, plastelina, zakrętka)
- Wycinanie z fioletowej lub żółtej bibuły płatków kwiatu.
- Okręcenie kulki waty wielkości orzecha laskowego bibułą tak, aby można było do jej końców przyczepić płatki.
- Układanie dookoła niej wyciętych płatków, posmarowanie wykałaczki klejem.
- Przymocowanie uformowanego kwiatu-włożenie wykałaczki do kulki z waty.
- Okręcenie wykałaczki paskiem zielonej bibuły.
- Umocowanie kwiatka w kulce plasteliny włożonej do zakrętki.
6.Zabawy ze sznurkiem, wstążką.
Dziecko ujmuje sznurek jedną ręką za jeden koniec, obraca nim nad głową, przed sobą, robi fale, kręci koła, zgodnie z charakterem wybranej muzyki.
7.Ćwiczenia grafomotoryczne.
W południe, gdy jest ciepło, pojawiają się motylki cytrynki, które potem chowają się w różne szczeliny, zakamarki przed zimnem w nocy.
Dzieci kreślą w powietrzu leniwe ósemki i mówią rymowankę:
„Cytrynku radosny-
Pierwszy motylku wiosny”
Do zobaczenia nasze wiosenne motylki!
Drogie Dzieciaki! Kochane Przedszkolaki!
Kolejne zadania przed Wami! Szukajcie oznak wiosny! Może w wierszu, może w piosence, pewnie na ilustracji i oczywiście za oknem.
1.Pobawcie się z rodzicami- kto wymieni więcej oznak wiosny, każda poprawna odpowiedź to 1 punkt. Kto wygrał?
2.Teraz zapoznajcie się z krótkim scenariuszem przedszkolnego teatrzyku . Jeśli rodzina się zgodzi ,stwórzcie własny spektakl, przydzielcie role, nauczcie się na pamięć tekstu i odegrajcie scenki. Teatr sposobem na nudę? .
Występują: Krasnoludek I, Krasnoludek II, Krasnoludek III, dwa Jeże, Niedźwiedź. Miejsce: łąka na skraju lasu. Krasnoludki szukają wiosny.
Krasnoludek I: Gdzie ta wiosna się podziała? Może o nas zapomniała? Krasnoludek II: I już się nie zjawi więcej… Krasnoludek III: Lepiej znajdźmy ją czym prędzej! Krasnoludek I: Spójrzcie w górę! (krasnoludki zadzierają w górę głowy) Krasnoludek II: Na tę wronę? Krasnoludek III: To nie wrona! To skowronek! Krasnoludek I: Coś o wiośnie chyba śpiewa… O! Już pączki mają drzewa! Krasnoludek II: Czuję świeży zapach ziemi… Tutaj trawa się zieleni! Krasnoludek III: A tam jeszcze leży śnieżek… W trawie maszerują jeże! I przebiśnieg sobie rośnie. Krasnoludek I: Patrzcie! Pliszka! Krasnoludek II: Gdzie? Krasnoludek I: Na sośnie. Krasnoludek III: Kwitnie wierzba i leszczyna… Ruch w przyrodzie się zaczyna! Krasnoludek I: Tylko niedźwiedź jeszcze śpi… Jak się zbudzi, będzie zły! Krasnoludek II: Już się zbudził! Krasnoludek III: Pokaż! Gdzie? Gdzie? Krasnoludek I: Rzeczywiście… Łazi niedźwiedź… Krasnoludki: (razem) Niedźwiedź bywa czasem srogi… …więc mu lepiej zejdźmy z drogi! Krasnoludek II: Tak milutko słońce świeci… Spójrzcie! Bociek! Bociek leci! I zatacza w locie koła… Krasnoludek III: Co tak bzyczy? Krasnoludek I: Nie wiesz? Pszczoła! Krasnoludki: (razem) Trawa rośnie, słońce świeci, pszczoła bzyczy, bocian leci – to jest sprawa oczywista, że już wiosna do nas przyszła!
3.Runda pytań.
-Jakie oznaki wiosny zauważyły krasnoludki?
- Jakie kwiaty oprócz przebiśniegów można spotkać wczesną wiosną?
- Które ptaki przylatują wczesną wiosną?
-Co pływa po rzekach i jeziorach?
4.Oto kilka zdań o wiośnie, policzymy wyrazy, odpowiada uczeń.
Przebiśnieg przebił śnieg. (3)
Nie zrywamy przebiśniegów.(3)
Powróciły już ptaki: czaple, szpaki, skowronki i bociany. (8)
Trawa rośnie, słońce świeci, pszczoła bzyczy, bocian leci.(8)
Słońce wędruje nad zieloną łąką.(5)
Do gniazd powróciły bociany.(4)
Wszędzie kwitną sasanki, krokusy, przebiśniegi.(5)
5.Polecamy działania plastyczne, one Was odprężą. Najpierw karta pracy-w podręczniku Czytam, piszę liczę s.72
6.Teraz kreatywnie –wykonacie piękną żabkę według podanej instrukcji w filmie. ( Otrzymacie link w załączniku)
Powodzenia, miłego dnia! Kum! Kum! Kum! - Jolanta Niemyjska, Sylwia Kujawska
WITAJCIE KOCHANI! POZDRAWIAMY WIOSENNIE!
I.Dzisiaj poznamy literkę ł-małą i Ł –dużą. Przygotuj Karty Pracy nr 3 s.63-66.
II. Na początek krótkie powtórzenie.
1.Wymień poznane pory roku, wymień nazwy wszystkich miesięcy.
2.Jaka pora roku się skończyła? Jaka się zaczęła?
3.Jakie znasz oznaki wiosny?( np.: dni są dłuższe i cieplejsze, pięknie świeci słońce, przyleciały pierwsze ptaki ( skowronki, czajki, bociany ), drzewa zazieleniły się, widzimy delikatne pączki na gałęziach, pojawiły się wierzbowe i leszczynowe bazie, wszędzie kwitną wiosenne kwiaty (zawilce, krokusy, przebiśniegi, sasanki, pierwiosnki).
4.Teraz to ,co lubicie. Klaszczemy i nakładamy na paluszki.
-podziel na sylaby, a następnie na głoski podane wyrazy: krokus, sasanka, skowronek, kra, motyl.
5. Do wspólnej nauki i zabawy zapraszamy rodziców. Poczytaj mi mamo! Poczytaj mi tato!
„Ł jak ławka”-M.Strękowska-Zaremba
Następnego dnia Atlas znów wybrał się na długi spacer. Poszedł nad leśne jezioro. Tam, na zielonej fali kołysał się biały łabędź.
„Temu to dopiero dobrze- pomyślał kotek. – Fale wożą go na swoim grzbiecie, a on nawet dziobem nie kiwnie”.
- Przepraszam cię, piękne stworzenie. Powiedz mi, jak się nazywasz- poprosił grzecznie kotek. Łabędź uniósł białą szyję.
- Zmykaj stąd łobuziaku!- syknął i odpłynął od brzegu. Atlas był oburzony.- Wcale nie jesteś ładny! -zawołał. – Jesteś brzydki i niegrzeczny! A twoja pierwsza literka musi być najbrzydsza pod słońcem!
- To łabędź,…będź!,…będź!- odezwał się znajomy głos echa.
- To Ł…Ł…Ł! – Ł? Nie znam takiej litery! – zawołał kotek.
- Ale nic mi po niej – dodał.
- Musi być głupia i niegrzeczna jak ten cały łabędź- rozżalił się.
- Nie przesadzaj, lepiej popatrz na swoje łapki- odparło echo.
-Dlaczego na łapki? Atlas przestraszył się, że znowu zapomniał je umyć.
- Łapki,…apki,…apki!- powtórzyło echo.
- Czy są głupie albo niegrzeczne?
- Ach! –kotek nagle zrozumiał.
- Łapki są na Ł! To musi być wspaniała literka. Łabędź nie jest miły, ale łapki- chodzą, biegają, skaczą i robią tyle pożytecznych rzeczy. Są pracowite i zręczne. A to dopiero odkrycie! Dziękuje ci, echo!
- Nie ma za co…co! co!
Uradowany Atlas pobiegł do domu. Zmęczony , usiadł na ławce przy ogrodzeniu.
- Poznałem dzisiaj dziwną literkę- rozmyślał głośno.- Jest miła i niemiła jednocześnie. Szkoda, że tylko dwie rzeczy zaczynają się na Ł.
- Co ty powiesz?- zatrzeszczała ławka. –A ja to co?
-Przepraszam –miauknął kotek.- Zapomniałem, że ty też jesteś na Ł. Znasz jeszcze inne wyrazy zaczynające się na tę literkę? (w tym miejscu dziecko może podać własne wyrazy).
- Oczywiście!- zatrzeszczała ławka i zaczęła tłumaczyć.- Gdyby nie Ł, siedziałbyś na –awce ,biegał po –ące, pływał-ódką, jadł- akocie, albo płakał kocimi- zami…
-Ojejej! Jak dużo wyrazów!- Atlas złapał się za łepek.- Bardzo dużo jak na ostatnią literkę alfabetu- dodał.
-Ostatnią? W żadnym wypadku!- stwierdziła ławka.
- To w takim razie jaka litera jest ostatnia?
- Dowiesz się we właściwym czasie. A teraz powtórz: A, B, C , D, E , F, G, H, I, J, K, L, Ł- skrzypnęła wesoło ławka.
- A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, Ł- powtórzył zmęczony kotek i ziewnął przeciągle. –To łatwe- dodał.
-Tak, ale to jeszcze nie wszystko- odparła ławka.- Tyle literek nie wystarczy, aby budować z nich długie wyrazy i zdania. Czeka cię jeszcze wiele pracy, kotku.
Pytania do tekstu:
1.Jakie nazwy na ł poznał Atlas?
2.Czy spodobała mu się ta literka?
3.Czy to była ostatnia literka alfabetu.
III.Pora na ćwiczenia ruchowe.
1.Pierwsze kwiaty-dzieci z pozycji siadu klęcznego powoli podnoszą się do stania z wyciągniętymi rękami- naśladują jak rosną kwiaty.
2.Kwiaty poruszane wiatrem-dzieci kreślą rękami, nogami, głową leniwe ósemki, naśladując ruchy kwiatów poruszanych wiatrem.
3.Dzielimy słowa na głoski: skowronek, sasanka, motyl, kra, łopatka, ławka- dzieci wykonują tyle przysiadów, ile jest głosek w danym wyrazie.
IV.Wędrujemy do kart pracy –s.62-67.
1.Oglądamy ilustracje i odpowiadamy na pytania.
- Co robimy wiosną w ogródku?
-Jakich narzędzi ogrodniczych potrzebujemy?
-Do czego potrzebujemy wideł, a do czego- motyki?
-Do czego potrzebujemy sekatora, a do czego –grabi i łopaty?
2. Analiza i synteza słuchowa słowa łopata.
-dzielenie na sylaby, dzielenie na głoski, budowanie z niebieskich i czerwonych kartoników schematu słowa : łopata (niebieskie to spółgłoski, czerwone samogłoski).
-podajemy przykłady słów rozpoczynających się głoską ł (łodyga, łuk, łubin), mających ją w środku (półka, głowa, igła) , oraz na końcu (dół, bawół, stół)- to są przykłady, dziecko podaje własne.
- przypominamy zasadę dotyczącą pisowni imion- Łucja, Łukasz.
- wykonujemy ćwiczenia na s.62, 63, 64.
V.Przystępujemy do pisania litery Ł, ł –s.65
1. Dziecko kreśli literkę w powietrzu, na stoliku, na podłodze, na plecach domowników, może wykonać kształt litery z plasteliny …
2.Pisze po śladzie, a następnie samodzielnie.
3.Wykonujemy zadanie na s.66, 67 następnie możemy odczytać dziecku zagadki.
Gdy zieloną napnie szyję,
śnieg spod spodu główką bodzie,
a gdy wreszcie się przebije,
wiosna kwitnie nam w ogrodzie. (przebiśnieg)
Szary ptaszek gdzieś w oddali
wyśpiewuje z taką siłą
i tak głośno wiosnę chwali,
że się wiośnie robi miło. (skowronek)
Śpi na gałązce jak na kanapie
kosmatych kotków rój szarobiały
za miękkim uszkiem wiosna je drapie
i gdyby mogły, toby mruczały.(bazie wierzbowe)
Kiedy już w gnieździe złoży bagaże,
kiedy, klekocząc wita się z nami,
gdy się na łące znowu pokaże.
wszyscy się cieszą poza żabkami. (bocian)
Trzymamy kciuki, miłej nauki i zabawy!
Podczas zajęć świetlicowych będziemy uczyli się przez zabawę. Utrwalimy poznane literki w sposób, który najbardziej lubicie – „na komputerze”. Mamy nadzieje, że połączymy przyjemne z pożytecznym. Pozdrawiamy cieplutko!!!
http://pisupisu.pl/1/klawiatura/literki-z-klawiatury
wordwall.net/pl/resource/893767/wychowanie-fizyczne/wf-online-w-domu-ćwiczenia
Drodzy Rodzice ! Na wolny czas, może dzieci zainteresowałyby się nauką rysowania. Można fajnie narysować domek, lwa, aniołka, pingwina, zajączka i inne rzeczy.Trzeba tylko przygotować kartkę z bloku, ołówek, kredki, ( może gumkę do ścierania- chociaż myślę, że nie będzie potrzebna). Proponuję w Google wpisać tytuł ,,Kredka i ołówek- rysuj z nami" - pojawią się tam filmiki wtedy- wybieramy ten, co chcemy narysować. Mam nadzieję, że dzieci wykonają jakiś rysunek i pochwalą się nim, kiedy spotkamy się znów w szkole. Powodzenia!
M. Włostowska
Drodzy Uczniowie!
Zachęcam Was do treningu poprawnej wymowy. Utrwalenie prawidłowej wymowy możemy ćwiczyć wykorzystując komputer i strony internetowe.
Powodzenia!
szkolny logopeda
Linki do terapii logopedycznej:
https://www.toker.com.pl/cwiczenia-logopedyczne-dla-dzieci/
https://www.logofigle.pl/
http://www.superbelfrzy.edu.pl/tag/gry-logopedyczne/
https://www.logopestka.pl/gra-logopedyczna
https://domologo.pl/
https://www.printoteka.pl/dl/materials/category/1
https://www.mimowa.pl/
https://www.logopediapraktyczna.pl/
http://www.ortografka.pl/
http://ktotomowi.pl/gry
http://www.brzeczychrzaszcz.pl/kategoria/gry-i-zabawy/
Witamy was w kolejnym dniu edukacji na odległość. Przyszedł dzisiaj czas na powtórzenie i utrwalenie wiadomości, które już znacie. Trzymamy za Was kciuki. Jeśli macie wątpliwości i zapytania, zawsze jesteśmy do Waszej dyspozycji. Powodzenia ( dzisiaj zróbcie pierwsze 5 kart pracy).
file:///C:/Users/admin/Downloads/Trampolina_Umiejetnosci_polonistyczne.pdf
Dzisiaj tanecznym krokiem powitamy wiosnę !!! Bawcie się wesoło, pozdrawiają panie z „zerówki”.
Język angielski dla „zerówki”
www.englishplaybox.pl www.balonblum.pl www.verysimplelearningsongs.pl www.youtubeforkids.pl
https://youtu.be/Xe3B8tGjKXE
https://www.dzieckiembadz.pl/2019/07/top-15-piosenek-do-pokazywania.html
Drodzy rodzice i kochane dzieci w związku z długotrwałą nieobecnością w szkole zapraszamy Was do wspólnej nauki i zabawy w innej formie. Życzymy Wam dużo zdrowia i radości z wykonywanych zadań. Czekajcie na ciekawe pomysły. Pozdrawiamy : Sylwia Kujawska i Jolanta Niemyjska.
https://eduzabawy.com/nauka-zegara/?fbclid=IwAR2HcZavH4a8zCD24COfUwUyjC84LIJGEqFOVAHftLwyRPmBrifbZkT3zyY ( postaraj się poćwiczyć odczytywanie wskazówek zegara, ale tylko pełne godziny – wierzę, że dasz sobie radę z tym zadaniem. POWODZENIA)
https://drive.google.com/file/d/196OWfrj7Sy6FefHv-_pla83_bAlVk4GE/view?usp=embed_facebook&fbclid=IwAR0rkBnXq_geqfSyaFlSNTK55hP4qFzrbGsmMSaa0yfFNTz4mg0hXZZgTfg (z tych kart pracy wykonaj kartę nr 2 oraz kartę nr 14 – życzę miłej zabawy )
https://eduzabawy.com/karty_pracy/?fbclid=IwAR0EZV4UWIGwezAgT3WaxebQcmRljFcTfJMNVmUprseLinlOTYGjExlJJPM ( z tych pomocy proponuję zabawę w kodowanie, jest to świetna zabawa rozwijająca umiejętność logicznego myślenia.)
AWANTURA NA WIEJSKIM PODWÓRKU-MUSIMY TAM ZAJRZEĆ
1.Zaczynamy od Karty pracy s.86-określimy, czyje to dziecko.
2.Przypomnijcie , jakie zwierzęta żyją na wsi. Naśladujcie ich głosy, poproście, aby siostra lub brat odgadli nazwy tych zwierząt. Miłej zabawy!
3.Otwieramy książkę s.70, s.71- czytanie, co mówią zwierzęta, wskazywanie zwierząt na obrazku, czytanie tekstu o zwierzętach z wiejskiego podwórka, podanie nazw zwierząt przedstawionych na rysunku.
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
4. Poczytaj mi mamo! Poczytaj mi tato!
Słuchanie opowiadania S. Kraszewskiego „Awantura na wiejskim podwórku”
Wczesnym rankiem konie wybiegły ze stajni i pogalopowały na łąkę. Zaraz po koniach krowy, nie spiesząc się (po porannym dojeniu), wyszły z obory i pomaszerowały na pastwisko. W chlewiku chrumkały świnki, zajadając ze smakiem paszę z koryta. Gdy konie i krowy pasły się na łące, gospodyni otworzyła drzwi kurnika i na podwórko wysypał się drób. Pierwszy – kogut; stąpał, dumnie unosząc głowę. Za nim szły kury i biegły kurczęta. Potem gąsior, a za nim szły gęsiego gęsi i gąsięta, a na samym końcu, kołysząc się w kaczym chodzie, wędrował kaczor z kaczkami i kaczętami. Kury jak zwykle zaczęły grzebać w piasku w poszukiwaniu czegoś do zjedzenia. Kaczki taplały się w błotnistej kałuży, czego nie robiły nigdy kury, bo kury nie lubią wody. Wiadomo – zmokła kura nie wygląda zbyt ciekawie. Białe kaczki w błocie zrobiły się szare i podążały do sadzawki za domem, gdzie pływały już gęsi. Odważny gąsior machał skrzydłami i zasyczał na Burka, który chłeptał mulistą wodę z sadzawki. Burek zaszczekał na gąsiora, niegroźny, bo uwiązany na sznurku do budy. Sznurek Burka był długi, wystrzępiony, zasupłany i powiązany w wielu miejscach. Niegdyś był bardzo mocny, ale od słońca, deszczu, a przede wszystkim psich zębów i pazurów wyraźnie osłabł i czasami się urywał. Dzień był piękny, słoneczny, ale coś nieokreślonego wisiało w powietrzu. Jakiś niepokój, poczucie zagrożenia.
Pierwsze rozgdakały się kury, które miały coś do kaczek.
– Jak można taplać się w błocie! Kaczki to straszne brudasy! Moje kurczaczki skaczą wdzięcznie, a kaczki mają krótkie nóżki (jak zwykle u kaczuszki) i kaczy chód! Idą, kołysząc się na boki, i ciągle chlapią się w wodzie! Chodźcie, moje kurczątka, nawet nie próbujcie się bawić z tymi brudaskami!
A na to kaczki:
– Kwa, kwa, myślałby kto! Kury boją się wody, bo nie ma bardziej żałosnego stworzenia od zmokłej kury! A gdyby przyszła wielka ulewa i zalała podwórko? Wszystkie kurczątka by się potopiły! A moje kaczęta tylko by się śmiały, bo one od małego uczą się pływać! Tak, tak, kwa, kwak! – zakwakała kaczka i odwróciła się ogonem do kur, okazując im swoje lekceważenie!
– Gę, gę, pływanie to najważniejsza rzecz pod słońcem! – zagęgała gęś i żeby okazać swoją wyższość, zanurkowała w stawie, a za nią gąsięta. – Moje małe pływają pod wodą jak rybki, a jak zechcę, nauczę je latać! Chodzą za mną gęsiego, jak po sznurku.
– Kwa, kwa, racja, racja, moje kaczęta też chodzą i pływają za mną, jedno za drugim! Nie oddalają się od siebie, nie rozbiegają się! A te kurczaki chodzą gdzie chcą, grzebią w ziemi, wzniecając tumany kurzu, wszystkie kury bez przerwy kurzą i chodzą okropnie zakurzone! Boją się czystej wody jak diabeł wody święconej! I pewnie od kurzu dostają kurzej ślepoty!
– A – kwak!! – kichnęła kaczka. – To od kurzu!
– Raczej od zimnej wody i błota! – przygdakała jej kura.
– Kwa, kwa, kąpiele błotne są bardzo zdrowe!
– Ko, ko, chyba tylko dla brudasów!
– Kwa, kwa. Błoto dobrze robi na pierze!
– Ko, ko, zwłaszcza gdy się pierza nie pierze!
– A każda kura się kurzy!
– Ko, ko, jeszcze zobaczycie, jak będą z was drzeć pierze! Ko, ko, skubane gęsi, skubane kaczki, będą z was darli białe kłaczki, białe piórka, białe puchy gospodarzom na poduchy, dla chłopaka i dziewczyny ciepłe jaśki i pierzyny, na kurtki puchowe zimowe!
– Gę, gę, kwa, kwa, z braku wołu kury skubią do rosołu!
Kury trochę się stropiły. Co też gęsi i kaczki miały na myśli?
Kłótnia kur, gęsi i kaczek mogłaby trwać w nieskończoność, gdyby nie pojawił się intruz. Nad podwórkiem zawirował cień. Ptaki rozbiegły się na wszystkie strony, gęsi zanurkowały w wodzie, kaczki chlapnęły w błoto, a kury mogłyby po strusiemu schować głowy w piasek, ale w ptasim móżdżku miały na tyle rozumu, że wybrały inną kryjówkę. Czym prędzej wparowały do budy Burka, z którym wcześniej miały na pieńku, bo wyjadały mu żarcie z miski. Burek szczeknął i chciał pogonić kury, gdy wtem dostrzegł krążącego jastrzębia.
– Hau, hau! – szczeknął. – Wróg, wróg, precz, precz!
Kury w budzie były bezpieczne, ale kaczki i gęsi nie mogły w nieskończoność pływać pod wodą. Ledwie któreś z kacząt lub gąsiąt wynurzało głowę, a zaraz drapieżny jastrząb szybował w jego stronę z wyciągniętym dziobem i szponami.
– Hau, hau! Precz, precz! – rozpędził się i skoczył. Sznurek naprężył się, puściło kilka nadwątlonych włókien, ale sznurek wytrzymał i Burek wylądował na plecach. Skoczył drugi raz – kolejne włókna się zerwały, ale sznurek nie puszczał. Cofnął się pod budę, rozpędził się, nadwyrężony sznurek pękł a Burek wystrzelił jak z procy prosto w jastrzębia, który właśnie chwytał przerażone kaczątko w swoje szpony.
– Wara, wara, wara, wara! – wrzasnął Burek na jastrzębia, który musiał obejść się smakiem. Odleciał, utraciwszy kilka piór.
– A co tu się dzieje? Burek, do budy! – krzyknął gospodarz, który właśnie wrócił z pola do domu na obiad i zaparkował traktor na podwórku. Widząc rozgdakany, rozkwakany i rozgęgany drób, uznał Burka za sprawcę awantury i chciał mu dać burę. Nagle jego wzrok padł na walające się jastrzębie pióra wyrwane z ogona drapieżnego ptaka.
– Brawo, Burek, dzielny, dobry pies! Uratowałeś drób! Przyniósł michę pełną psich smakołyków i odgonił kury, które bardzo lubiły zaglądać do psiej miski.
– Jak ja nie lubię tych ptaszydeł! – burknął Burek. Wlazł do budy, wyciągnął się, położył głowę na przednich łapach i zasnął.
5. Czy uważnie słuchaliście? Odpowiedzcie na następujące pytania :
- Co się działo rano na wiejskim podwórku?
- O co kłóciły się kaczki z kurami?
- Za kim były gęsi?
- Kto zaatakował drób?
- Co zrobił pies Burek ?
6. Karty pracy Czytam , piszę, liczę s.77-nazwijcie zwierzęta przedstawione na obrazkach, odszukajcie wśród naklejek wyrazów-ich nazw- i naklejanie pod odpowiednimi obrazkami zwierząt.
7.Słuchanie wiersza L.Łącz pt:”Wesołe podwórko”
Skąd wiedziała mała gąska,
że potrafi pływać?
A źrebaczek kogo spytał,
czy będzie miał grzywę?
To gęś mama do jeziora
drogę pokazała,
a klacz gniada źrebaczkowi
wszystko powiedziała.
Bez mamusi smutno, nudno,
przestraszył się kotek,
zgubił mamę, teraz szuka,
aż wskoczył na płotek.
I cielaczek się rozgląda,
bo nie widzi mamy,
krówka ryczy, biega wkoło,
od domu do bramy.
Bo najlepiej jest przy mamie –
bezpiecznie, wesoło,
świnka leży, a tuż obok
sześć prosiąt wokoło.
Pieje kogut, gdacze kura,
kurczak popiskuje.
Zgadnij teraz, kto swych małych
szczeniaczków pilnuje?
- Jak nazywają się młode : kury, kota, psa, świni, krowy, konia? (np.: kura- kurczaczki, kurczęta)
8. Karty pracy s.87- nazywanie par zwierząt-rodziców, odszukanie wśród naklejek zdjęć ich dzieci i naklejenie obok ich rodziców, nazywanie dzieci zwierząt.
9. Czas na aktywność fizyczną- dzieci naśladują wymienione zwierzęta: kotka, pieska, kurkę, krówkę, konika, kaczkę, świnkę…( wydają odpowiednie dźwięki i równocześnie naśladują ruchy wymienionych zwierząt).
10. Dla każdego coś dobrego. Bierzemy farby i przedstawiamy „Awanturę na wiejskim podwórku” na kartkach z bloku. Mamy nadzieję, że pomysłów nie zabraknie.
Wiemy , że kochacie zwierzęta , wymyślcie im imiona. Będzie zabawnie. Pozdrawiamy: p.J. Niemyjska, p.S.Kujawska.
Witamy Was po dwudniowym odpoczynku. Mamy nadzieję, że jesteście gotowi do podjęcia nowych wyzwań? Jeśli tak, to na dzisiejszych zajęciach świetlicowych zagramy sobie w dobieranie takich samych( kształtów, przedmiotów) https://www.gry.pl/gra/poacz-3-ciasteczkowy-chaos,
http://www.gry.pl/gra/dopasuj-ksztaty?wpud=MTQxNTgzOTk2Njg1ODgyJTdDMTkwMjY3NTc1NzU4MyU3QzE1ODczMTU3NTc1ODMlN0MwJTdDMTU4NzMxNjA1NDAxNSU3QzE1ODczMTYwNTQwMTUlN0MxNTg3MzE2MDU0MDEzJTdDMTU4NzMxNjA1NDAxNg==
Notujcie swoje wyniki zobaczymy kto okaże się zwycięzcą.
Jeszcze wykonamy kaczuszkę techniką orgiami, którą wykorzystamy podczas dzisiejszych zajęć. Na tej stronce znajdziecie podpowiedź. https://www.youtube.com/watch?v=NEyT0RqTaWA
Pozdrawiamy: P. Sylwia i P Jola
ZAPRASZAMY DO ZABAWY FARBAMI!
ZOBACZMY, CO SIĘ DZIEJE WIOSNĄ NA WIEJSKIM PODWÓRKU.
1.Poszukajcie obrazków zwierząt z wiejskiego podwórka. (Karty pracys.84,87,89 lub własne przykłady). Nazwijcie zwierzęta przedstawione na zdjęciach, podzielcie ich nazwy na sylaby, jeśli potraficie to również na głoski.
2.Trzeba troszkę poćwiczyć.
Ćwiczenia głowy i szyi – Koń kiwa głową.
Dzieci w siadzie skrzyżnym, z rękami ułożonymi na kolanach, wykonują skłony głową w przód i w tył z
wydłużeniem szyi i lekkim przyciąganiem brody.
Ćwiczenia zręczności – Koń na biegunach.
Dzieci w siadzie skrzyżnym, chwytają za stopy od zewnętrznej strony, wyginają plecy jak bieguny konia – lekko
huśtają się w tył, na plecy, i w przód, do siadu.
Ćwiczenia równowagi – Koń grzebie nogą.
Dzieci maszerują z wysokim unoszeniem kolan. Na hasło Konie zatrzymują się, rżą i grzebią nogą – lekko uderzają o podłogę palcami lewej i prawej stopy, na zmianę.
Zabawa Konie i wózki.
Dzieci dobierają się w pary i ustawiają jedno za drugim; pierwsze dziecko podaje ręce do tyłu drugiemu dziecku, tworząc wózek z koniem. Biegają w różnym tempie, przeplatając bieg marszem. Po pewnym czasie następuje zmiana ról.
3. Na dobry początek zabawa farbami. Przygotujcie słoiki z roztworami farb: żółtej, czerwonej i niebieskiej oraz puste słoiki lub czyste kartki.
Jakie kolory powstaną przez zmieszanie farb:
*żółtej i niebieskiej (zielony)
*niebieskiej i czerwonej (fioletowy)
*czerwonej i żółtej (pomarańczowy)
Po każdej odpowiedzi dziecko miesza farby w tych kolorach w pustych słoikach lub na czystych kartkach.
4. Analiza i synteza słuchowa słowa farby.
-Dzielenie słowa farby na sylaby, na głoski.
- Co słyszycie na początku słowa farby?
-Podajcie przykłady słów rozpoczynających się głoską f (fajka, flaga, foka….) ,mających ją w środku (agrafka, delfin, perfumy….) oraz na końcu (elf, kilof, traf…).
5.Budowanie schematu i modelu słowa farby. (niebieskie, czerwone kartoniki)
6.Podaj imiona rozpoczynające się głoską F: Franek, Filip, Felicja, Florentyna, Felek…)- wielka litera w pisowni imion.
7.Analiza i synteza słuchowa imienia Franek. (podział na sylaby i głoski, budowanie schematu i modelu).
8. Zabawa Dotknij
Dzieci biegają po sali. Gdy usłyszą dźwięki tamburynu, zatrzymują się i dotykają w sali przedmiotów w kolorze, jaki wymienił nauczyciel.
Zabawa W jakim kolorze?
Umieszczamy na kartce napis: Jaki kolor mają…?, a pod nim napisy – nazwy zwierząt z wiejskiego podwórka: barany, konie, kury, koguty, kozy, krowy, indyki. Na dole kartki można umieścić zdjęcia, obrazki tych zwierząt.
Zadaniem dzieci jest odczytać napisy, umieścić pod nimi zdjęcia odpowiednich zwierząt i określić kolory ich sierści, piór.
9.Przeczytajcie te wyrazy: farby, agrafka, futro, figura, firanka, fala, rafa, flet, sofa, wafel, gofry, foka. Wybrane wyrazy możecie zilustrować, powstanie w ten sposób słowniczek obrazkowy.
10. Otwórzmy Karty pracy s.82,83, 84,85. Pracujemy uważnie, dokładnie wykonujemy polecenia.
11. Kreślenie litery F, f na podłodze, na kartce, na plecach mamy, na blacie stołu, w powietrzu. Pisanie litery F, f po śladach i samodzielnie.
12. Karta pracy Czytam, piszę, liczę s. 76 –czytanie zdań, ocenianie, które zdania są prawdziwe, skreślanie zdań fałszywych, pisanie litery F, f.
SOLIDNA PRACA. GRATULACJE. MALUJEMY WASZE PYSIE TĘCZOWYMI BARWAMI.
p.S.Kujawska, p.P.Dąbrowska, p.J.Niemyjska, p.M.Niemyjska
Dzień dobry!!! Już dawno nigdzie nie byliśmy, więc dzisiaj wsiadamy w nasz wesoły autobus i ruszamy do Centrum Nauki Mikołaja Kopernika w Warszawie. https://www.youtube.com/watch?v=MkhB28rRTOY. Bądźcie czujni, chłońcie wiedzę, a jak wrócimy, spróbujemy też troszkę poeksperymentować. Miłego zwiedzania: S. Kujawska, J. Niemyjska, P. Dąbrowska, M. Niemyjska
WITAMY SŁONECZNIE! PRZED NAMI KOLEJNY DZIEŃ!
1.Na pewno otrzymaliście wiele kart świątecznych. Rozłóżcie je na stole, przeczytajcie z pomocą dorosłych życzenia, ułóżcie własne teksty wielkanocnych życzeń. Teraz popatrzcie na powtarzające się motywy zdobnicze. Wymieńcie charakterystyczne cechy takich , wielkanocnych kart. Młodzi plastycy, zdolni artyści zaprojektujcie własne kartki świąteczne. Do dzieła!
2. Zajrzymy do naszych Kart pracy s.80. Odszukajcie wśród naklejek wyrazy-nazwy obrazków. Naklejcie je pod odpowiednimi obrazkami. Następnie będziemy zdobić pisankę.
3. W naszych domach od pokoleń pielęgnujemy wielkanocne tradycje. Jedną z nich jest przygotowanie wielkanocnego koszyczka , a kolejną „lany poniedziałek”- obchodzony w drugi dzień świąt.
Odpowiedzcie na nasze pytania.
- Kiedy przygotowujemy koszyczek?
- Gdzie z nim idziemy?
-Jakie produkty znajdują się w koszyczku? Co symbolizują?
- Kiedy spożywamy produkty z koszyczka?
- Co się dzieje w drugi dzień świąt? Co znaczy hasło „lany poniedziałek”? Jak inaczej nazywamy ten zwyczaj?
Wierzono, że osoba oblana będzie miała szczęście, a oblana dziewczyna wyjdzie szybko za mąż.
4. Na s.81 „karty pracy” umieszczono historyjkę obrazkową pt.: „Wielkanocna przygoda”.
Obejrzyj obrazki, wskaż kolejne i ponumeruj je.
Opowiedz, co się dzieje na kolejnych obrazkach.
Spróbuj opowiedzieć całą historyjkę.
Nadaj inny tytuł historyjce.
5. Rozmowa na temat miesięcy i poznanych pór roku.
- Wymień 4 pory roku.
- Wymień nazwy 12 miesięcy w odpowiedniej kolejności- zaczynamy od stycznia.
- Jaki miesiąc minął?
- Jaki miesiąc mamy teraz?
6. Słuchanie fragmentu wiersza A. Nosalskiego „ O dwunastu braciach”
Kwiecień nie czeka, pierwsze warzywa
bardzo się spieszy, zasiać w ogrodzie,
aby na drzewach po czym z uśmiechem
listki rozwiesić, od nas odchodzi.
- O którym miesiącu jest mowa w wierszu?
-Dlaczego kwiecień się spieszy?
- Kiedy od nas odchodzi?
-Jak myślicie , dlaczego miesiąc ma taką nazwę?
Przypomnienie przysłowia o kwietniu.
Kwiecień- plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata. Wyjaśnienie znaczenia przysłowia. (Policz słowa w tym przysłowiu.)
7.Układamy schematy i modele słów związanych z kwietniem, z wiosną, ze świętami.
Motyl, trawa, słonko, krokusy, sasanki, żaba, baranek, jajka, babka, palmy, mazurek (niebieskie –spółgłoski, czerwone- samogłoski-a, e, i, o, u, y- potrzebne do tego ćwiczenia).
Przesyłamy Wam kochani uczniowie najpiękniejsze motyle!
p.J. Niemyjska, p .M.Niemyjska, p. S. Kujawska, p.P.Dąbrowska
W słoneczny, ale wietrzny dzień witamy Was bardzo serdecznie. Na dzisiejszych zajęciach przypomnimy sobie zasady higieny, jakie w ostatnim trudnym czasie powinny nam towarzyszyć.
- Myj ręce mydłem przez 30 sekund, dokładnie, nie omijając żadnej części, zawsze: gdy wracasz do domu, przed jedzeniem, każdorazowo po przemieszczeniu się publicznym transportem, po skorzystaniu z toalety, po wydmuchaniu nosa, jeśli kaszlesz lub kichasz, jeśli ręce są brudne, lepkie itp. Aby przybliżyć Wam temat, przesyłamy „Bajkę o Wirusie”.
https://www.youtube.com/watch?v=vgOjaF_ZZgg&fbclid=IwAR3J16K0wPdH7w2xrfkJuHJ31EDRgQr9CcNAsZuj7hRhBDgqc1tWcU6n46c
Następnie przejdziemy do zabawy i poćwiczymy pamięć: https://view.genial.ly/5e95a496d82ffd0dbff5dbb4
Pozdrawiamy: p.S.Kujawska, p.J.Niemyjska
WITAJCIE KOCHANI! PO KRÓTKIEJ PRZERWIE WRACAMY DO ZABAWY I NAUKI!
1. Zostańmy przez chwilę w świątecznym klimacie. Zerknijcie do książek s.69. https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
Popatrzcie na wielkanocny koszyczek, porównajcie go z innymi koszyczkami, określcie różnice między nimi.
W święconce , którą się niesie do kościoła w Wielką Sobotę, oprócz jajek powinny znaleźć się też: baranek (jest symbolem Chrystusa, który ocalił tych, którzy w niego wierzyli) ,chleb, kiełbasa (wróży pomyślność przez cały rok), sól (chroni od zepsucia), chrzan….( możecie wymienić jeszcze inne rzeczy, jeśli taka jest Wasza domowa tradycja).
2.Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 10- Karty pracy s.79.( wykonaj zadania zgodnie z poleceniami).
Oto przykładowe zadania, które rozwiążą dzieci.
1. W koszyczku były 4 pisanki. Mama dołożyła jeszcze 6 pisanek. Ile jest teraz pisanek w koszyczku?
Dziecko bierze 4 (liczmany, zapałki, wykałaczki lub kredki) kładzie je przed sobą. Potem dokłada 6 ( liczmanów, zapałek, wykałaczek lub kredek). Liczy wszystkie przedmioty i układa działanie, głośno je odczytuje i odpowiada na pytanie.
4+6=10 ( można zilustrować treść zadania i wykonane działanie)
2.Lenka miała 10 pisanek. 7 pisanek dała babci i dziadkowi. Ile pisanek jej zostało?
Dziecko kładzie przed sobą 10 (liczmanów, zapałek, wykałaczek lub kredek). Potem odsuwa 7 . Liczy pozostałe i układa działanie, głośno je odczytuje i odpowiada na pytanie.
10-7=3 (można zilustrować treść zadania i wykonane zadanie)
Rodzice układają zadania według własnych pomysłów, a uczeń wykonuje odpowiednie działania. Następnie dzieci tworzą treść zadań do podanych działań np.: 5+4= 9 10- 8=2.
3.Czas na aktywność artystyczną. Składamy w całość pociętą kartę świąteczną i przyklejamy ją na kolorową kartkę. Dobrej zabawy!
4.Zabawa z tekstem rymowanki.
Dzieci wypowiadają rymowankę, dzieląc słowa na sylaby i łącząc tę czynność z ruchem: jedna sylaba –przysiad , druga sylaba-wyprost.
Jajeczko, jajeczko,jesteś pisaneczką.
Miłego dnia życzą: p.S. Kujawska i p. J Niemyjska
Po świątecznym odpoczynku i napełnieniu brzuszków pysznymi potrawami przygotowanymi przez Waszych rodziców, przyszedł czas na aktywność fizyczną. W ramach zajęć świetlicowych proponujemy Wam gimnastykę, która pozwoli spalić kalorie. Będziemy tańczyć z Kubusiem https://kubus.pl/cwicz/kubus-tancerz/ oraz ćwiczyć https://www.youtube.com/watch?v=rwqMzHX4E_M. Porozmawialibyśmy również o tym, jak minęły Wam święta, ale że nie widzimy się, to narysujcie obrazek opowiadający o tym „Jak spędziliście święta wielkanocne”.
Pozdrawiamy: J. Niemyjska i S. Kujawska
KOSZYCZEK DOBRYCH ŻYCZEŃ!
1.Nasze zadania będą „pachniały” świętami. Otwórzcie Karty pracy s.78.Odszukajcie i zaznaczcie 10 różnic między obrazkami. Już macie? Brawo!
2.Powtarzamy wiadomości? To do dzieła. Utwórz modele następujących wyrazów: mazurek, babka, palma, baranek, jajko. Pamiętajcie –niebieskie to spółgłoski, czerwone to samogłoski.
3. Symbolem Wielkanocy są pisanki. Poznajmy również inne nazwy jaj wielkanocnych:
-Kraszanki- jajka o czerwonej barwie.
- Malowanki- jajka jednobarwne ( nie mogą być czerwone).
- Wyklejanki- jajka z naklejonym obrazkiem z listków, włóczki.
- Nalepianki- jajka ozdobione nalepionymi na skorupkę różnobarwnymi wycinankami z papieru.
- Pisanki –przed zanurzeniem jajka w barwnym roztworze rysuje się na nim wzory woskiem. Po włożeniu do gorącej, barwnej wody tam, gdzie był wosk, zostaje biały, niepomalowany ślad na kolorowym tle. Dawniej do barwienia jaj używano naturalnych barwników np. kolor zielony uzyskiwano z listków młodego żyta, kolor czerwono-żółty z łusek cebuli, kolor ciemnobrązowy lub czarny z kory śliwy lub olchy, kolor czerwony z buraków, a kolor niebieski z suszonych płatków chabra.
4. W świąteczny klimat wprowadzi nas piosenka pt.: „Koszyczek dobrych życzeń”(sł. i muz. K. Gowik)- tekst zamieszczamy, muzykę znajdziecie w Internecie.
I. Siedzi biały cukrowy baranek w wielkanocnym koszyku,
a z barankiem gromada pisanek – dużo śmiechu i krzyku.
Dwie kiełbaski pachnące są, sól i pieprz, by był pyszny smak.
Dziwi się biały baranek: O! Kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
I życz szczęścia, pomyślności, a na święta dużo gości!
II. Dawno temu prababcia tak samo koszyk przygotowała.
Był baranek i dużo pisanek, i kiełbaska niemała.
Ja to dobrze już teraz wiem, że koszyczek przemienia świat,
lecz babcia z dziadkiem dziwili się: kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
III. Kiedyś ja przygotuję koszyczek, aby spełniał życzenia.
Od pisanek kolory pożyczę, od baranka marzenia.
I tak zawsze już będzie wciąż, że w koszyczku pyszności są,
a mamy i babcie, i ciocie też z życzeniami dają go.
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
-Ile zwrotek ma piosenka? Czy ma refren?
- Co znajduje się w koszyczku?
- Co spełnia ten koszyczek?
W wolnej chwili ucz się naszej piosenki.
5. Jaką pracę plastyczną wykonamy dzisiaj? Oczywiście –pisanki. Wybierzecie dowolną technikę.
Oto nasze propozycje:
- Wydmuszki mocujemy na wykałaczkach,
-Wydmuszkę smarujemy klejem roślinnym i obtaczamy ją w kaszy lub ozdobnych koralikach,
- Przyklejamy na jajkach makaron w kształcie gwiazdek,
- Wycinamy wzory z papierowych serwetek i przyklejamy na wydmuszce,
- Na pomalowanej farbą akrylową wydmuszce przyklejamy kwiaty i liście z taśmy pasmanteryjnej.
Ta praca sprawi Wam wiele radości.
6.Zerknijcie do książki s..68 (przeczytajcie tekst, udzielcie odpowiedzi na pytania)
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
7. Zabawmy się w ogrodników, wysiejcie nasiona rzeżuchy na mokrej wacie, obserwujcie wzrost rzeżuchy. Postawcie ją na wielkanocnym stole. Powodzenia!
8. Mamy przerwę świąteczną. Będziemy za Wami tęsknić. Przesyłamy Wam i całej rodzinie świąteczne życzenia.
KOSZYCZEK DOBRYCH ŻYCZEŃ!
1.Nasze zadania będą „pachniały” świętami. Otwórzcie Karty pracy s.78.Odszukajcie i zaznaczcie 10 różnic między obrazkami. Już macie? Brawo!
2.Powtarzamy wiadomości? To do dzieła. Utwórz modele następujących wyrazów: mazurek, babka, palma, baranek, jajko. Pamiętajcie –niebieskie to spółgłoski, czerwone to samogłoski.
3. Symbolem Wielkanocy są pisanki. Poznajmy również inne nazwy jaj wielkanocnych:
-Kraszanki- jajka o czerwonej barwie.
- Malowanki- jajka jednobarwne ( nie mogą być czerwone).
- Wyklejanki- jajka z naklejonym obrazkiem z listków, włóczki.
- Nalepianki- jajka ozdobione nalepionymi na skorupkę różnobarwnymi wycinankami z papieru.
- Pisanki –przed zanurzeniem jajka w barwnym roztworze rysuje się na nim wzory woskiem. Po włożeniu do gorącej, barwnej wody tam, gdzie był wosk, zostaje biały, niepomalowany ślad na kolorowym tle. Dawniej do barwienia jaj używano naturalnych barwników np. kolor zielony uzyskiwano z listków młodego żyta, kolor czerwono-żółty z łusek cebuli, kolor ciemnobrązowy lub czarny z kory śliwy lub olchy, kolor czerwony z buraków, a kolor niebieski z suszonych płatków chabra.
4. W świąteczny klimat wprowadzi nas piosenka pt.: „Koszyczek dobrych życzeń”(sł. i muz. K. Gowik)- tekst zamieszczamy, muzykę znajdziecie w Internecie.
I. Siedzi biały cukrowy baranek w wielkanocnym koszyku,
a z barankiem gromada pisanek – dużo śmiechu i krzyku.
Dwie kiełbaski pachnące są, sól i pieprz, by był pyszny smak.
Dziwi się biały baranek: O! Kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
I życz szczęścia, pomyślności, a na święta dużo gości!
II. Dawno temu prababcia tak samo koszyk przygotowała.
Był baranek i dużo pisanek, i kiełbaska niemała.
Ja to dobrze już teraz wiem, że koszyczek przemienia świat,
lecz babcia z dziadkiem dziwili się: kto to wszystko będzie jadł??
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
III. Kiedyś ja przygotuję koszyczek, aby spełniał życzenia.
Od pisanek kolory pożyczę, od baranka marzenia.
I tak zawsze już będzie wciąż, że w koszyczku pyszności są,
a mamy i babcie, i ciocie też z życzeniami dają go.
Ref.: Mama, tata, siostra, brat – każdy coś z koszyczka zjadł,
a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń.
Gdy marzenia spełnić chcesz, coś z koszyczka szybko bierz!
-Ile zwrotek ma piosenka? Czy ma refren?
- Co znajduje się w koszyczku?
- Co spełnia ten koszyczek?
W wolnej chwili ucz się naszej piosenki.
5. Jaką pracę plastyczną wykonamy dzisiaj? Oczywiście –pisanki. Wybierzecie dowolną technikę.
Oto nasze propozycje:
- Wydmuszki mocujemy na wykałaczkach,
-Wydmuszkę smarujemy klejem roślinnym i obtaczamy ją w kaszy lub ozdobnych koralikach,
- Przyklejamy na jajkach makaron w kształcie gwiazdek,
- Wycinamy wzory z papierowych serwetek i przyklejamy na wydmuszce,
- Na pomalowanej farbą akrylową wydmuszce przyklejamy kwiaty i liście z taśmy pasmanteryjnej.
Ta praca sprawi Wam wiele radości.
6.Zerknijcie do książki s..68 (przeczytajcie tekst, udzielcie odpowiedzi na pytania)
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
7. Zabawmy się w ogrodników, wysiejcie nasiona rzeżuchy na mokrej wacie, obserwujcie wzrost rzeżuchy. Postawcie ją na wielkanocnym stole. Powodzenia!
8. Mamy przerwę świąteczną. Będziemy za Wami tęsknić. Przesyłamy Wam i całej rodzinie świąteczne życzenia.
Witamy Was w kolejnym dniu. Dzisiaj w ramach zajęć świetlicowych będziemy kontynuować temat związany z „Wielkanocą”. Podsyłamy Wam linki, pod którym kryją się ciekawe zadania. Do pracy „kamraci”. S. Kujawska, J. Niemyjska.
https://view.genial.ly/5e832535ad7e6d0e3aa701ab - na jaką głoskę
https://view.genial.ly/5e838013260c290e3978bb1b - ćwiczymy pamięć.
Witamy Was w kolejnym dniu. Dzisiaj w ramach zajęć świetlicowych będziemy kontynuować temat związany z „Wielkanocą”. Podsyłamy Wam linki, pod którym kryją się ciekawe zadania. Do pracy „kamraci”. S. Kujawska, J. Niemyjska.
https://view.genial.ly/5e832535ad7e6d0e3aa701ab - na jaką głoskę
https://view.genial.ly/5e838013260c290e3978bb1b - ćwiczymy pamięć.
Witamy Was w kolejnym dniu. Dzisiaj w ramach zajęć świetlicowych będziemy kontynuować temat związany z „Wielkanocą”. Podsyłamy Wam linki, pod którym kryją się ciekawe zadania. Do pracy „kamraci”. S. Kujawska, J. Niemyjska.
https://view.genial.ly/5e832535ad7e6d0e3aa701ab - na jaką głoskę
https://view.genial.ly/5e838013260c290e3978bb1b - ćwiczymy pamięć.
Hej, młodzi przyjaciele! Kolejne wyzwania przed Wami! Życzymy sukcesów!
Temat: J jak jajko.
1.Przygotujcie Karty pracy Czytam, piszę liczę s.75- przeczytajcie tekst, pokolorujcie obrazek.
2. Jakie piękne święto przed nami? WIELKANOC
3. Posłuchajcie kilku ciekawostek na temat Wielkanocy:
Wielkanoc nazywana jest Świętem Zmartwychwstania Pańskiego. Chrześcijanie obchodzą ją na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa. Wierzą, że ofiarował swoje życie, żeby odkupić winy ludzi.
• Zwierzęciem ofiarnym przez wiele, wiele lat był baranek, dlatego został on symbolem ofiary Chrystusa.
• Jajka z czasem zaczęto święcić, traktując je jako symbol rodzącego się życia.
• Zające traktowano jako symbol płodności, dostatku i wierzono, że to zając przynosi świąteczne jajka.
• Ważnym symbolem zbliżających się świąt jest Niedziela Palmowa, podczas której święcone są palmy. To nawiązanie do witania Chrystusa wjeżdżającego do Jerozolimy.
•Ważnym symbolem Wielkanocy są pisanki. Tradycja malowania jajek jest znana od starożytności. Do farbowania jaj używano: łupinek cebuli, wstążek owsa, szpinaku, kory drzew. W niektórych regionach Polski wydrapywano wzory na pomalowanych skorupkach lub oklejano jajka sitowiem, wycinankami z papieru, tkaniną…
4.Jakie zwyczaje wielkanocne pielęgnowane są w Twoim domu? Jesteś dziennikarzem, weź mikrofon, zadaj to pytanie rodzicom ,dziadkom.
5. Ruch to zdrowie. Pobaw się z rodziną.
-W wyznaczonym miejscu-gnieździe- dziecko siedzi w siadzie skrzyżnym, z rękami założonymi z tyłu-jest kurą. Na hasło mamy: Kury na podwórku, dziecko wstaje i spaceruje po pokoju, grzebie nogami w ziemi w poszukiwaniu jedzenia, a potem dziobie odnalezione ziarenko , uderzając palcem w podłogę.
- Zajączki-dziecko wykonuje przysiad podparty. Na hasło: Zajączki skaczą-naśladuje skoki zająca. Na hasło: Zajączki stają słupka- w przysiadzie prostują tułów do pionu i układają ręce w skrzydełka.
- Ćwiczenia równowagi- dziecko maszeruje z wysokim unoszeniem kolan. Na polecenie domownika zatrzymuje się, staje na jednej nodze i opiera stopę wolnej nogi o kolano nogi , na której stoi.
6.Wprowadzenie litery j- małej i wielkiej, drukowanej i pisanej.
1. Oglądanie zdjęć (obrazków) różnych jajek (przepiórczych, kurzych, gęsich, strusich). Porównywanie ich wyglądu.
2. Wymienianie potraw sporządzanych z jajek.
3. Podawanie nazw zwierząt, które wykluły się z jajek (ptaki, węże, krokodyle, dinozaury...).
4. Analiza i synteza słuchowa słowa jajko.
- słowa jajko na sylaby.
- słowa jajko na głoski.
- słyszycie na początku słowa jajko?
- przykładów słów rozpoczynających się głoską j (jeleń, jagody, jogurt...), mających ją w środku (kajak, fajka, bajka...) oraz na końcu (kraj, maj, klej...).
7. Budowanie modelu słowa jajko.
niebieskie kwadraciki –to spółgłoski
czerwone kwadraciki- to samogłoski
jajko-niebieski, czerwony, niebieski, niebieski, czerwony
8.Podaj imiona rozpoczynające się głoską j (Jola, Janek, Jowita, Jadwiga, Justyna, Justyn, Jarek, Jagoda, Jacek, Janina…..wielka litera w pisowni imion).
9.Analiza i synteza słuchowa imienia Janek.
Dzielenie imienia na sylaby, głoski, budowanie jego modelu.
(Ja-nek, J-a-n-e-k,
10.Pisownia litery j, J w powietrzu, na podłodze, na stoliku, na plecach siostry. Następnie pisanie po śladzie, a później samodzielnie. Karta pracy s.75
11.Podaj rymy do podanych słów:
Pisanki- (firanki, falbanki, kołysanki, sasanki, malowanki…)
Baranek-( dzbanek, ganek, Janek,)
Zajączek- (pączek, bączek,)
Jajka-(bajka, fajka…)
12. Wracamy do Kart pracy s.72, 73,74,76
-określanie, co się dzieje na obrazku, wskazywanie tego, co w nazwie zawiera głoskę j, czytanie tekstu,
-dzielenie nazw obrazków na głoski, rysowanie pod obrazkami odpowiedniej liczby okienek lub kresek,
- czytanie połączeń litery j z poznanymi literami, łączenie liniami rymujących się wyrazów,
- czytanie jaki jest baranek, a jaka jest pisanka, czytanie i kolorowanie,
- rysowanie po śladach ozdób pisanek, samodzielne ozdabianie pisanki, kończenie rysowania szlaczków.
13. Posłuchajcie ciekawostek na temat pisanek.
- Pisanki stosowano do różnych zabiegów magicznych, np. dotykano nimi grzbietów bydła, aby było zdrowe i płodne; toczono je wzdłuż zagonów oziminy, żeby zapewnić urodzaj.
- Traktowano je także jako dar, który miał przynieść wszelką pomyślność osobie obdarowanej.
- Młode kobiety dostawały często pisanki marcepanowo-czekoladowe z pierścionkiem.
- Ludzie bogaci obdarowywali się drogimi pisankami ze złota, przyozdobionymi kamieniami szlachetnymi (francuski jubiler Fabergé wykonywał takie na zamówienie cara Rosji).
- Służyły też do zabawy zwanej taczankami – turlało się po stole malowane jajka, zderzając je ze sobą. Wygrywała osoba, której pisanka się nie potłukła.
Najpiękniejsze pisanki , cukrowe baranki, wielkanocne baby i mazurki, krokusy i sasanki-pakujemy do Waszych wielkanocnych koszyczków. – p. J. Niemyjska. I p.S. Kujawska
UMIESZ LICZYĆ , LICZ NA SIEBIE ! DO DZIEŁA MŁODZI MATEMATYCY!
Witamy Was cieplutko. Dostałyśmy informację, że podjęliście wyzwanie i weźmiecie udział w konkursie na „Jajko wielkanocne”. Bardzo się cieszymy, dziękujemy rodzicom za pomoc, chęci i wytrwałość. Na dzisiejsze popołudnie proponujemy wam wirtualny spacer do Łazienek Królewskich w Warszawie. https://sklodowski.pl/polska-w-epodreczniku/wycieczka-wirtualna-lazienki-krolewskie-virtual-tour-of-the-lazienki-park/. Podczas spaceru poobserwujcie przyrodę i poszukajcie elementów zwiastujących wiosnę. Pamiętajcie, mimo że nie jesteśmy tam osobiście, należy przestrzegać pewnych zasad. Przypomnijmy je: nie dotykamy obiektów muzealnych, poruszamy się po wyznaczonych trasach, zachowujemy się cichutko i nie przeszkadzamy innym zwiedzającym. Jeśli już wszystko wiemy, wyruszamy. Jolanta Niemyjska, Sylwia Kujawska i oczywiście nasze panie Magdalena Niemyjska oraz Patrycja Dąbrowska.
WIOSNĘ WITAMY, WSZYSTKIM SIĘ KŁANIAMY!
1.Kochani uczniowie, nadal poszukujemy wiosny.
2.Na dobry początek Karty pracy s.70, 71.
-zaczynamy od waszej ulubionej formy pracy, rozwiązujemy krzyżówkę (nazwij obrazki, odszukaj wśród naklejek litery tworzące te nazwy, naklej je w odpowiednie miejsca, odczytaj hasło )
- „powtórka z rozrywki”- dodawanie, odejmowanie s.70
3. Teraz posłuchajcie opowiadania, które przeczyta Wam mama lub tata. Przypomnijmy jeszcze nazwy pór roku:
- Jaka pora roku jest po jesieni?
- Jaka jest po wiośnie?
- Jaka pora roku teraz się skończyła, a jaka będzie następna?
-Jaka pora roku jest po lecie?
„Dziwna nieznajoma” B. Kosmowska
– Mamy gościa! – krzyknął tata od drzwi.
– Jak to? – mama wpadła w przerażenie. – Nie spodziewałam się gości na obiedzie!
– I słusznie! Ktoś czeka na nas w parku – uspokoił ją tata. – Zjedzmy więc obiad i w drogę!
Połykaliśmy gorącą zupę, parząc sobie języki.
– Czy to… kobieta? – spytała mama z lekkim lękiem.
– Mhm – przytaknął tata.
– Pewnie ciocia Mariola! – skrzywił się Mikołaj.
Ciocia jest dentystką i zawsze przypomina o kontrolnych wizytach.
– Nie! – tata był bardzo tajemniczy.
Po chwili staliśmy w kolorowych kaloszach przed blokiem. Na dworze mżyło.
– Tam ją widziałem! – tata wskazał ręką dziką część parku. Zwykle nikt w niej nie przebywał. – Ruszajmy. Nie wypada, aby piękna dama zbyt długo na nas czekała.
– Zośka, co piękna dama robi sama w lesie? – sapał Mikołaj, gdy przedzieraliśmy się przez zarośla.
– Nie wiem – odsapnęłam. – Nie jestem piękną damą!
– Przed chwilą tu była – tata ściszył głos, pochylony nad leśną ściółką. – Spójrzcie!
Przed nami rozpościerał się dywan z białych kwiatków.
– Przebiśniegi! – mama aż westchnęła z zachwytu. – Jaki piękny dywan!
Tata stał już po drugiej stronie polany.
– I tu już była – pokazał nam skraj pagórka przysypany starymi liśćmi. Wystawały spod nich łebki innych kwiatów. Błyszczały w słońcu jak cekiny.
– Krokusy! – mama klasnęła w dłonie. – A tam, dalej, zawilce i sasanki!
Nagle, tuż przed nami, przeleciała para wesołych ptaków. Każdy miał w małym dziobie gałązkę lub trawkę.
– To szpaki – tata skierował na lecącą parę lornetkę. – Przybyły tu razem z naszą nieznajomą.
– Chyba wiem, kim jest! – Mikołaj klasnął w ręce.
– A ty, Zosiu? – mama spojrzała na mnie z uśmiechem. – Domyślasz się, kim jest ta dziwna nieznajoma?
– Czy to… wiosna? – zapytałam z nadzieją.
– Tak! – zakrzyknęli wszyscy zgodnie.
Kiedy stało się jasne, kogo szukamy, nagle dostrzegłam ją wszędzie. Na każdym krzaczku. Pokrywała rosą dojrzewające pączki. A na leszczynie zakwitła czerwonymi kuleczkami. Zewsząd otaczał nas śpiew ptaków i pracowite brzęczenie.
– Co tak brzęczy? – Mikołaj nadstawił uszu.
– To pszczoły, dzielne pracownice! Spójrzcie, jak zaglądają do kwietnych kielichów. Przenoszą pyłki kwiatowe. Pomagają wiośnie rozkwitnąć – wyjaśniła mama.
„Mama mogłaby pisać wiersze” – pomyślałam.
Nagle tata położył palec na ustach, a potem wyciągnął rękę ku górze.
– Spójrzcie… – szepnął.
Nad nami przelatywały dwa piękne bociany.
– Mąż i żona! – krzyknął Mikołaj.
– Żona i mąż! – krzyknęłam ja.
– Wiosna! – krzyknęli równocześnie nasi rodzice.
4. Czy uważnie słuchaliście? Zaraz się przekonamy! Za każdą poprawną odpowiedź przyznajemy 5 pkt.
- Jakie wiosenne kwiaty rosły na polanie?
- Jakie ptaki zobaczyła rodzina?
- Dlaczego pszczoły to dzielne pracownice?
- Kim była dziwna nieznajoma?
5. Jaki znamy zwyczaj , który mówi nam o powitaniu wiosny?
Dzieci wcześniej przygotowują kukłę marzanny, wychodzą na plac szkolny i wznoszą okrzyki. Następnie muszą pozbyć się kukły. Kiedyś było łatwiej. Teraz nie możemy palić jej na placu, nie wolno nam również utopić Marzanny w pobliskiej rzece, bo zanieczyścilibyśmy środowisko. Powinniśmy rozłożyć ją na części i wrzucić do kosza. Te wszystkie działania będą miały miejsce w przyszłym roku. Dzisiaj nauczmy się rymowanki:
Zimę, zimę żegnamy,
Wiosnę, wiosnę witamy.
Marzanno, marzanno
- ty zimowa panno.
Ciebie z zimą żegnamy,
a wiosnę witamy!
Marzannę przegonimy,
wiośnie się pokłonimy.
6. Przejdźmy do Karty pracy s.71- wykonaj według podanych poleceń.
7.Na koniec możecie objawić swoje talenty plastyczne.
„Bukiet wierzbowych bazi”
Do wykonania tego zadania potrzebne wam będą: kolorowe kartki, klej, kolorowy papier, wata. Wycinacie sylwetkę wazonu oraz gałązki , następnie przyklejacie je na kartce. Kuleczki bazi robimy z waty i przyklejamy na gałązkach.
Miłej zabawy! Pamiętaj o porządkowaniu miejsca pracy.
Machamy do Was wiosennymi łapkami i pozdrawiamy: p.Sylwia Kujawska i p. Jolanta Niemyjska.
10 oznak wiosny- to nasze hasło przewodnie!
1.Poznanie zwyczajów związanych pożegnaniem zimy i powitaniem wiosny.
Według kalendarza astronomicznego wiosna rozpoczyna się 21 marca. Zgodnie z tradycją w tym dniu dorośli i dzieci topią słomiane kukły, czyli marzanny, które są uosobieniem mijającej zimy. Obyczaj nakazuje przejść z taką kukłą w pochodzie. Na koniec kukłę się podpala i wrzuca do rzeki.
• Pięknym, i do dzisiaj jeszcze w niektórych rejonach kultywowanym, jest zwyczaj chodzenia z gaikiem. Dzieci lub dziewczęta stroją zieloną gałązkę we wstążki, kwiaty i inne ozdoby. Z tak przystrojonym drzewkiem chodzą, śpiewając piosenki o wiośnie.
• W niektórych krajach z początkiem wiosny związane jest święto światła, w czasie którego zakochani ustawiają światła w oknach swoich domów lub puszczają je na wodę.
2.Rozmowa na temat zbliżającej się wiosny. Przygotowujemy obrazki :gałązki z baziami wierzbowymi, gałązki z baziami leszczynowymi, skowronek, szpak, bocian, przebiśniegi, krokusy (Internet, nasze podręczniki)
- Nazwijcie obrazki. O czym świadczy to, co one przedstawiają?
- Co jeszcze mówi nam, że zbliża się wiosna?
3.Wprowadzenie zapisu cyfrowego liczby 10.
- Rysujemy 9 gałązek z baziami, dzieci liczą gałązki i podpisują cyfrą 9. Następnie dorysowujemy jedną gałązkę.
-Ile jest teraz gałązek?
-Dzieci układają działanie: 9+1= 10
-Pokazujemy zapis cyfrowy liczby 10, określamy z jakich dwóch cyfr się składa, jak się nazywa pierwsza cyfra, a jak druga.
- Wykonanie prostych działań na patyczkach ,koralikach – odejmowanie i dodawanie w zakresie 10.
4. Zabawa ruchowa- Bociany nad stawem.
Mama rozkłada 10 szarf lub wstążek- to są stawy. W każdym umieszcza kartonik z odpowiednią cyfrą. Na hasło: Bociany nad stawem nr 6- dziecko odszukuje podaną liczbę i przynosi 6 „żabek”( koralików, patyczków, kwiatów).
5.Przechodzimy do Kart pracy s.68, 69.
-Nazywanie kwiatów. Numerowanie obrazków kwiatów- naklejanie odpowiednich liczb. Liczenie kwiatów i motyli. Naklejanie odpowiednich liczb i kwiatów.
-Kolorowanie tylu rysunków, ile wskazują liczby. Liczenie obrazków bazi, kwiatów. Porównywanie ich liczby- naklejanie odpowiednich liczb i znaków. Pisanie liczby 10 po śladach.
6. Ćwiczenia w książce s.67 https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html
Określanie, co znajduje się na obrazkach umieszczonych w poszczególnych rogach kartoników. Wyklaskiwanie układu rytmicznego, powtarzając tekst: wiosna to pora radosna.
7. Ćwiczenia wizualizacyjne- Słońce.
Rodzic/ rodzeństwo mówi:
Usiądźcie na podłodze wokół mnie. Trzymajcie ręce wyciągnięte do przodu, dłonie zaciśnięte w pięści. Wyobraźcie sobie, że jesteście Słońcem, które wschodzi i wysyła promienie w kierunku Ziemi. Rozłóżcie dłonie, wyciągnijcie palce, ręce i ramiona do przodu… A teraz niech światła robi się coraz mniej – przyciągnijcie ramiona z powrotem do siebie. Powtórzcie to trzy razy…
Stańcie teraz w dowolnym miejscu sali – zamieńcie się w Słońce wędrujące powoli po niebie. Pokażcie mi, w jaki sposób się przemieszczacie i jak wysyłacie swoje promienie…
Teraz przedstawcie mi, w jaki sposób rano wstaje Słońce. Usiądźcie, a potem podnoście się powoli, powoli… Wyobraźcie sobie, że Słońce jest intensywnie czerwone i bardzo powoli i ostrożnie wysyła swoje promienie. Zaprezentujcie, jak staje się coraz większe i większe, jak wysyła coraz silniejsze promienie… A teraz zaprezentujcie mi, w jaki sposób Słońce zachodzi wieczorem. Stańcie i przedstawcie mi, jak Słońce zmienia się najpierw w piękną, czerwoną kulę, a następnie bardzo powoli znika za horyzontem. Zniżcie się do podłogi i pokażcie mi delikatne promienie Słońca znikające za horyzontem.
Chodźcie teraz do środka i zamieńcie się wszyscy razem w Słońce, które śpi w nocy. Wiosną Słońce śpi w nocy coraz krócej.
Zamieńcie się teraz we wschodzące Słońce i pokażcie, jak rankiem staje się ono coraz większe i większe i wysyła w drogę pierwsze promienie. Teraz razem zamieńcie się w jasne Słońce świecące w ciągu dnia i wysyłajcie mocne promienie w kierunku Ziemi. Robi się coraz cieplej, cieplej…
8.Karta pracy- Czytam, piszę, liczę s.73
Czytanie nazw kwiatów. Kolorowanie ich rysunków. Pisanie liczby 10.
Na zakończenie wymień 10 oznak wiosny.
Do 10 już liczymy, w pierwszej klasie sobie poradzimy. Miłego liczenia, młodzi matematycy.
Pozdrawiamy: p. Sylwia Kujawska i p. Jolanta Niemyjska.
Dzisiaj przedszkolaczki- wiosenne buziaczki!
1.Zabawa- Malowanie wiosny słowami.
Dzieci opisują wiosnę, używając ciekawych określeń, porównań.
Przykłady: Wiosna jest żółta jak żonkile. Zielona trawa cieszy nasze oczy. Białe i różowe pączki na drzewach przypominają cukrowe kuleczki. Fioletowe krokusy tworzą barwne dywany .Skowronek rozpoczyna wiosenne trele. Wszystko budzi się do życia. (proszę przeczytać tekst, ułożyć własne zdania, namalować przywołane obrazy-technika dowolna).
2. Ćwiczenia w książce s.66 4. książka
https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/kolorowy_start_zplusem_6latek_ksiazka/mobile/index.html .Obejrzyj zdjęcia kwiatów rosnących wiosną. Nazwij je (krokusy, sasanki, zawilce, pierwiosnki, przylaszczki). Przypominamy, że te kwiaty są pod ochroną.
3.Czas na zagadki. Posłuchajcie, dobrze odpowiadajcie.
a) Ludzie zachwyceni łapali się za głowę,
Gdy zobaczyli w śniegu kwiaty fioletowe. (krokusy)
b) Pod lasem, w mroźne marcowe ranki,
kwitną pokryte meszkiem, fioletowe…(sasanki)
c) W lesie biały dywan kwiatów spotykamy.
Jakie to kwiaty? (zawilce) je nazywamy.
d) Piękne, niebieskie kwiaty
przy lesie je spotykamy.
I od tego miejsca-
(przylaszczkami) je nazywamy.
4.Jeśli mamy szablony liter, ułóżmy nazwy kwiatów: krokus, zawilec, sasanka.
5.Teraz „wariacje” plastyczne- wykonanie krokusa z bibuły. (bibuła ,wykałaczka, klej, wata, plastelina, zakrętka)
- Wycinanie z fioletowej lub żółtej bibuły płatków kwiatu.
- Okręcenie kulki waty wielkości orzecha laskowego bibułą tak, aby można było do jej końców przyczepić płatki.
- Układanie dookoła niej wyciętych płatków, posmarowanie wykałaczki klejem.
- Przymocowanie uformowanego kwiatu-włożenie wykałaczki do kulki z waty.
- Okręcenie wykałaczki paskiem zielonej bibuły.
- Umocowanie kwiatka w kulce plasteliny włożonej do zakrętki.
6.Zabawy ze sznurkiem, wstążką.
Dziecko ujmuje sznurek jedną ręką za jeden koniec, obraca nim nad głową, przed sobą, robi fale, kręci koła, zgodnie z charakterem wybranej muzyki.
7.Ćwiczenia grafomotoryczne.
W południe, gdy jest ciepło, pojawiają się motylki cytrynki, które potem chowają się w różne szczeliny, zakamarki przed zimnem w nocy.
Dzieci kreślą w powietrzu leniwe ósemki i mówią rymowankę:
„Cytrynku radosny-
Pierwszy motylku wiosny”
Do zobaczenia nasze wiosenne motylki!
Drogie Dzieciaki! Kochane Przedszkolaki!
Kolejne zadania przed Wami! Szukajcie oznak wiosny! Może w wierszu, może w piosence, pewnie na ilustracji i oczywiście za oknem.
1.Pobawcie się z rodzicami- kto wymieni więcej oznak wiosny, każda poprawna odpowiedź to 1 punkt. Kto wygrał?
2.Teraz zapoznajcie się z krótkim scenariuszem przedszkolnego teatrzyku . Jeśli rodzina się zgodzi ,stwórzcie własny spektakl, przydzielcie role, nauczcie się na pamięć tekstu i odegrajcie scenki. Teatr sposobem na nudę? .
Występują: Krasnoludek I, Krasnoludek II, Krasnoludek III, dwa Jeże, Niedźwiedź. Miejsce: łąka na skraju lasu. Krasnoludki szukają wiosny.
Krasnoludek I: Gdzie ta wiosna się podziała? Może o nas zapomniała? Krasnoludek II: I już się nie zjawi więcej… Krasnoludek III: Lepiej znajdźmy ją czym prędzej! Krasnoludek I: Spójrzcie w górę! (krasnoludki zadzierają w górę głowy) Krasnoludek II: Na tę wronę? Krasnoludek III: To nie wrona! To skowronek! Krasnoludek I: Coś o wiośnie chyba śpiewa… O! Już pączki mają drzewa! Krasnoludek II: Czuję świeży zapach ziemi… Tutaj trawa się zieleni! Krasnoludek III: A tam jeszcze leży śnieżek… W trawie maszerują jeże! I przebiśnieg sobie rośnie. Krasnoludek I: Patrzcie! Pliszka! Krasnoludek II: Gdzie? Krasnoludek I: Na sośnie. Krasnoludek III: Kwitnie wierzba i leszczyna… Ruch w przyrodzie się zaczyna! Krasnoludek I: Tylko niedźwiedź jeszcze śpi… Jak się zbudzi, będzie zły! Krasnoludek II: Już się zbudził! Krasnoludek III: Pokaż! Gdzie? Gdzie? Krasnoludek I: Rzeczywiście… Łazi niedźwiedź… Krasnoludki: (razem) Niedźwiedź bywa czasem srogi… …więc mu lepiej zejdźmy z drogi! Krasnoludek II: Tak milutko słońce świeci… Spójrzcie! Bociek! Bociek leci! I zatacza w locie koła… Krasnoludek III: Co tak bzyczy? Krasnoludek I: Nie wiesz? Pszczoła! Krasnoludki: (razem) Trawa rośnie, słońce świeci, pszczoła bzyczy, bocian leci – to jest sprawa oczywista, że już wiosna do nas przyszła!
3.Runda pytań.
-Jakie oznaki wiosny zauważyły krasnoludki?
- Jakie kwiaty oprócz przebiśniegów można spotkać wczesną wiosną?
- Które ptaki przylatują wczesną wiosną?
-Co pływa po rzekach i jeziorach?
4.Oto kilka zdań o wiośnie, policzymy wyrazy, odpowiada uczeń.
Przebiśnieg przebił śnieg. (3)
Nie zrywamy przebiśniegów.(3)
Powróciły już ptaki: czaple, szpaki, skowronki i bociany. (8)
Trawa rośnie, słońce świeci, pszczoła bzyczy, bocian leci.(8)
Słońce wędruje nad zieloną łąką.(5)
Do gniazd powróciły bociany.(4)
Wszędzie kwitną sasanki, krokusy, przebiśniegi.(5)
5.Polecamy działania plastyczne, one Was odprężą. Najpierw karta pracy-w podręczniku Czytam, piszę liczę s.72
6.Teraz kreatywnie –wykonacie piękną żabkę według podanej instrukcji w filmie. ( Otrzymacie link w załączniku)
Powodzenia, miłego dnia! Kum! Kum! Kum! - Jolanta Niemyjska, Sylwia Kujawska
WITAJCIE KOCHANI! POZDRAWIAMY WIOSENNIE!
I.Dzisiaj poznamy literkę ł-małą i Ł –dużą. Przygotuj Karty Pracy nr 3 s.63-66.
II. Na początek krótkie powtórzenie.
1.Wymień poznane pory roku, wymień nazwy wszystkich miesięcy.
2.Jaka pora roku się skończyła? Jaka się zaczęła?
3.Jakie znasz oznaki wiosny?( np.: dni są dłuższe i cieplejsze, pięknie świeci słońce, przyleciały pierwsze ptaki ( skowronki, czajki, bociany ), drzewa zazieleniły się, widzimy delikatne pączki na gałęziach, pojawiły się wierzbowe i leszczynowe bazie, wszędzie kwitną wiosenne kwiaty (zawilce, krokusy, przebiśniegi, sasanki, pierwiosnki).
4.Teraz to ,co lubicie. Klaszczemy i nakładamy na paluszki.
-podziel na sylaby, a następnie na głoski podane wyrazy: krokus, sasanka, skowronek, kra, motyl.
5. Do wspólnej nauki i zabawy zapraszamy rodziców. Poczytaj mi mamo! Poczytaj mi tato!
„Ł jak ławka”-M.Strękowska-Zaremba
Następnego dnia Atlas znów wybrał się na długi spacer. Poszedł nad leśne jezioro. Tam, na zielonej fali kołysał się biały łabędź.
„Temu to dopiero dobrze- pomyślał kotek. – Fale wożą go na swoim grzbiecie, a on nawet dziobem nie kiwnie”.
- Przepraszam cię, piękne stworzenie. Powiedz mi, jak się nazywasz- poprosił grzecznie kotek. Łabędź uniósł białą szyję.
- Zmykaj stąd łobuziaku!- syknął i odpłynął od brzegu. Atlas był oburzony.- Wcale nie jesteś ładny! -zawołał. – Jesteś brzydki i niegrzeczny! A twoja pierwsza literka musi być najbrzydsza pod słońcem!
- To łabędź,…będź!,…będź!- odezwał się znajomy głos echa.
- To Ł…Ł…Ł! – Ł? Nie znam takiej litery! – zawołał kotek.
- Ale nic mi po niej – dodał.
- Musi być głupia i niegrzeczna jak ten cały łabędź- rozżalił się.
- Nie przesadzaj, lepiej popatrz na swoje łapki- odparło echo.
-Dlaczego na łapki? Atlas przestraszył się, że znowu zapomniał je umyć.
- Łapki,…apki,…apki!- powtórzyło echo.
- Czy są głupie albo niegrzeczne?
- Ach! –kotek nagle zrozumiał.
- Łapki są na Ł! To musi być wspaniała literka. Łabędź nie jest miły, ale łapki- chodzą, biegają, skaczą i robią tyle pożytecznych rzeczy. Są pracowite i zręczne. A to dopiero odkrycie! Dziękuje ci, echo!
- Nie ma za co…co! co!
Uradowany Atlas pobiegł do domu. Zmęczony , usiadł na ławce przy ogrodzeniu.
- Poznałem dzisiaj dziwną literkę- rozmyślał głośno.- Jest miła i niemiła jednocześnie. Szkoda, że tylko dwie rzeczy zaczynają się na Ł.
- Co ty powiesz?- zatrzeszczała ławka. –A ja to co?
-Przepraszam –miauknął kotek.- Zapomniałem, że ty też jesteś na Ł. Znasz jeszcze inne wyrazy zaczynające się na tę literkę? (w tym miejscu dziecko może podać własne wyrazy).
- Oczywiście!- zatrzeszczała ławka i zaczęła tłumaczyć.- Gdyby nie Ł, siedziałbyś na –awce ,biegał po –ące, pływał-ódką, jadł- akocie, albo płakał kocimi- zami…
-Ojejej! Jak dużo wyrazów!- Atlas złapał się za łepek.- Bardzo dużo jak na ostatnią literkę alfabetu- dodał.
-Ostatnią? W żadnym wypadku!- stwierdziła ławka.
- To w takim razie jaka litera jest ostatnia?
- Dowiesz się we właściwym czasie. A teraz powtórz: A, B, C , D, E , F, G, H, I, J, K, L, Ł- skrzypnęła wesoło ławka.
- A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, Ł- powtórzył zmęczony kotek i ziewnął przeciągle. –To łatwe- dodał.
-Tak, ale to jeszcze nie wszystko- odparła ławka.- Tyle literek nie wystarczy, aby budować z nich długie wyrazy i zdania. Czeka cię jeszcze wiele pracy, kotku.
Pytania do tekstu:
1.Jakie nazwy na ł poznał Atlas?
2.Czy spodobała mu się ta literka?
3.Czy to była ostatnia literka alfabetu.
III.Pora na ćwiczenia ruchowe.
1.Pierwsze kwiaty-dzieci z pozycji siadu klęcznego powoli podnoszą się do stania z wyciągniętymi rękami- naśladują jak rosną kwiaty.
2.Kwiaty poruszane wiatrem-dzieci kreślą rękami, nogami, głową leniwe ósemki, naśladując ruchy kwiatów poruszanych wiatrem.
3.Dzielimy słowa na głoski: skowronek, sasanka, motyl, kra, łopatka, ławka- dzieci wykonują tyle przysiadów, ile jest głosek w danym wyrazie.
IV.Wędrujemy do kart pracy –s.62-67.
1.Oglądamy ilustracje i odpowiadamy na pytania.
- Co robimy wiosną w ogródku?
-Jakich narzędzi ogrodniczych potrzebujemy?
-Do czego potrzebujemy wideł, a do czego- motyki?
-Do czego potrzebujemy sekatora, a do czego –grabi i łopaty?
2. Analiza i synteza słuchowa słowa łopata.
-dzielenie na sylaby, dzielenie na głoski, budowanie z niebieskich i czerwonych kartoników schematu słowa : łopata (niebieskie to spółgłoski, czerwone samogłoski).
-podajemy przykłady słów rozpoczynających się głoską ł (łodyga, łuk, łubin), mających ją w środku (półka, głowa, igła) , oraz na końcu (dół, bawół, stół)- to są przykłady, dziecko podaje własne.
- przypominamy zasadę dotyczącą pisowni imion- Łucja, Łukasz.
- wykonujemy ćwiczenia na s.62, 63, 64.
V.Przystępujemy do pisania litery Ł, ł –s.65
1. Dziecko kreśli literkę w powietrzu, na stoliku, na podłodze, na plecach domowników, może wykonać kształt litery z plasteliny …
2.Pisze po śladzie, a następnie samodzielnie.
3.Wykonujemy zadanie na s.66, 67 następnie możemy odczytać dziecku zagadki.
Gdy zieloną napnie szyję,
śnieg spod spodu główką bodzie,
a gdy wreszcie się przebije,
wiosna kwitnie nam w ogrodzie. (przebiśnieg)
Szary ptaszek gdzieś w oddali
wyśpiewuje z taką siłą
i tak głośno wiosnę chwali,
że się wiośnie robi miło. (skowronek)
Śpi na gałązce jak na kanapie
kosmatych kotków rój szarobiały
za miękkim uszkiem wiosna je drapie
i gdyby mogły, toby mruczały.(bazie wierzbowe)
Kiedy już w gnieździe złoży bagaże,
kiedy, klekocząc wita się z nami,
gdy się na łące znowu pokaże.
wszyscy się cieszą poza żabkami. (bocian)
Trzymamy kciuki, miłej nauki i zabawy!
Podczas zajęć świetlicowych będziemy uczyli się przez zabawę. Utrwalimy poznane literki w sposób, który najbardziej lubicie – „na komputerze”. Mamy nadzieje, że połączymy przyjemne z pożytecznym. Pozdrawiamy cieplutko!!!
http://pisupisu.pl/1/klawiatura/literki-z-klawiatury
wordwall.net/pl/resource/893767/wychowanie-fizyczne/wf-online-w-domu-ćwiczenia
Drodzy Rodzice ! Na wolny czas, może dzieci zainteresowałyby się nauką rysowania. Można fajnie narysować domek, lwa, aniołka, pingwina, zajączka i inne rzeczy.Trzeba tylko przygotować kartkę z bloku, ołówek, kredki, ( może gumkę do ścierania- chociaż myślę, że nie będzie potrzebna). Proponuję w Google wpisać tytuł ,,Kredka i ołówek- rysuj z nami" - pojawią się tam filmiki wtedy- wybieramy ten, co chcemy narysować. Mam nadzieję, że dzieci wykonają jakiś rysunek i pochwalą się nim, kiedy spotkamy się znów w szkole. Powodzenia!
M. Włostowska
Drodzy Uczniowie!
Zachęcam Was do treningu poprawnej wymowy. Utrwalenie prawidłowej wymowy możemy ćwiczyć wykorzystując komputer i strony internetowe.
Powodzenia!
szkolny logopeda
Linki do terapii logopedycznej:
https://www.toker.com.pl/cwiczenia-logopedyczne-dla-dzieci/
https://www.logofigle.pl/
http://www.superbelfrzy.edu.pl/tag/gry-logopedyczne/
https://www.logopestka.pl/gra-logopedyczna
https://domologo.pl/
https://www.printoteka.pl/dl/materials/category/1
https://www.mimowa.pl/
https://www.logopediapraktyczna.pl/
http://www.ortografka.pl/
http://ktotomowi.pl/gry
http://www.brzeczychrzaszcz.pl/kategoria/gry-i-zabawy/
Witamy was w kolejnym dniu edukacji na odległość. Przyszedł dzisiaj czas na powtórzenie i utrwalenie wiadomości, które już znacie. Trzymamy za Was kciuki. Jeśli macie wątpliwości i zapytania, zawsze jesteśmy do Waszej dyspozycji. Powodzenia ( dzisiaj zróbcie pierwsze 5 kart pracy).
file:///C:/Users/admin/Downloads/Trampolina_Umiejetnosci_polonistyczne.pdf
Dzisiaj tanecznym krokiem powitamy wiosnę !!! Bawcie się wesoło, pozdrawiają panie z „zerówki”.
Język angielski dla „zerówki”
www.englishplaybox.pl www.balonblum.pl www.verysimplelearningsongs.pl www.youtubeforkids.pl
https://youtu.be/Xe3B8tGjKXE
https://www.dzieckiembadz.pl/2019/07/top-15-piosenek-do-pokazywania.html
Drodzy rodzice i kochane dzieci w związku z długotrwałą nieobecnością w szkole zapraszamy Was do wspólnej nauki i zabawy w innej formie. Życzymy Wam dużo zdrowia i radości z wykonywanych zadań. Czekajcie na ciekawe pomysły. Pozdrawiamy : Sylwia Kujawska i Jolanta Niemyjska.
https://eduzabawy.com/nauka-zegara/?fbclid=IwAR2HcZavH4a8zCD24COfUwUyjC84LIJGEqFOVAHftLwyRPmBrifbZkT3zyY ( postaraj się poćwiczyć odczytywanie wskazówek zegara, ale tylko pełne godziny – wierzę, że dasz sobie radę z tym zadaniem. POWODZENIA)
https://drive.google.com/file/d/196OWfrj7Sy6FefHv-_pla83_bAlVk4GE/view?usp=embed_facebook&fbclid=IwAR0rkBnXq_geqfSyaFlSNTK55hP4qFzrbGsmMSaa0yfFNTz4mg0hXZZgTfg (z tych kart pracy wykonaj kartę nr 2 oraz kartę nr 14 – życzę miłej zabawy )
https://eduzabawy.com/karty_pracy/?fbclid=IwAR0EZV4UWIGwezAgT3WaxebQcmRljFcTfJMNVmUprseLinlOTYGjExlJJPM ( z tych pomocy proponuję zabawę w kodowanie, jest to świetna zabawa rozwijająca umiejętność logicznego myślenia.)